Τούτο το blog έχει μεταφερθεί στην διεύθυνση http://www.arkoudos.com/... Δεν έχει νόημα να κάνετε comment εδώ, αντιθέτως, αναζητήστε το ίδιο Post στο καινούργιο site!
Ήξερα ένα μικρό γυφτάκι Που 'μοιαζε με αραπάκι και είχε χρώμα καφετί και μια φωνή που όταν σου μιλούσε σε μεθούσε και όταν σ’ ακουμπούσε
είχε ένα γέλιο πεταχτό και κάτι μάτια, ένα βλέμμα θεέ μου ήταν σαν ψέμα όταν σε κοιτούσε ή γελούσε σε μεθούσε και όταν σ’ ακουμπούσε
είναι όντως καμία φορά που η ψυχή και η όραση δεν θέλει να σου δείχνει και μονάχη κάθε μια φωνή μετρά και μεσ’ το μυαλό αντιδρά η ανάποδη ιδέα που αντιφάσκει
Και έτσι τα σκουρόχρωμα αγγελάκια η όραση τα βλέπει για γυφτάκια και δεν ξέρει πως κάπου κάποιο αστέρι τα νοιώθει και τα θέλει μακριά τους υποφέρει
και έτσι βλέπω πάλι το γυφτάκι και νομίζω πως μου κλείνει το ματάκι και όταν μου κάνει μια αγκαλιά και μου δίνει δυο φιλιά ρουφηχτά στο λαιμό και πάλι με χαϊδεύει
και έχω μια μεγάλη υποψία πως δεν είναι η φαντασία μα πως το γυφτάκι μου είναι ένας άγγελος με χρώμα καφετί και με κοιτά ασκάρδαμικτι
και έτσι αυτά τα σκούρα αγγελάκια που η όραση τα βλέπει για γυφτάκια ξέρω να τα ξεχωρίζω και σε κανέναν δεν χαρίζω και θα φροντίζω μια ζωή μαζί τους να το βρω
και η σκέψη μου καθώς παλεύει το σώμα μου γυρεύει το χθες ματιές να κλέβει και πια να τα αποφεύγει γυφτάκια ή αγγέλους η σκέψη δραπετεύει
Ήξερα ένα μικρό γυφτάκι Που 'μοιαζε με αραπάκι Ανοιχτό σοκολατί Και είχε μια φωνή... μαγική...
Τούτο το blog έχει μεταφερθεί στην διεύθυνση http://www.arkoudos.com/... Οσες καταχωρήσεις υπάρχουν εδώ, μπορείτε να τις βρείτε και εκεί, και καλύτερες!
2 Comments:
:(
Ιφιμέδεια
Κάνω φιλότιμες προσπάθειες να μην είμαι ρατσιστής (δεν τα καταφέρνω πάντα, αλλά το νικάω το φίδι, όποτε μπορώ)...
Αλλά με τα παιδιά, δεν χρειάζεται να προσπαθήσω καν.
Υπέροχο το τραγούδι του Ζακ Στεφάνου, δεν μπορώ να σας βάλω μουσική αλλά και οι στίχοι, κερδίζουν...
ΓυφτάκιΣτίχοι: Ζακ Στεφάνου
Μουσική: Ζακ Στεφάνου
Ερμηνευτές: Ζακ Στεφάνου
Ήξερα ένα μικρό γυφτάκι
Που 'μοιαζε με αραπάκι
και είχε χρώμα καφετί
και μια φωνή
που όταν σου μιλούσε σε μεθούσε
και όταν σ’ ακουμπούσε
είχε ένα γέλιο πεταχτό
και κάτι μάτια, ένα βλέμμα
θεέ μου ήταν σαν ψέμα
όταν σε κοιτούσε ή γελούσε σε μεθούσε
και όταν σ’ ακουμπούσε
είναι όντως καμία φορά
που η ψυχή και η όραση δεν θέλει
να σου δείχνει και μονάχη
κάθε μια φωνή μετρά
και μεσ’ το μυαλό αντιδρά
η ανάποδη ιδέα που αντιφάσκει
Και έτσι τα σκουρόχρωμα αγγελάκια
η όραση τα βλέπει για γυφτάκια και δεν ξέρει
πως κάπου κάποιο αστέρι τα νοιώθει και τα θέλει
μακριά τους υποφέρει
και έτσι βλέπω πάλι το γυφτάκι
και νομίζω πως μου κλείνει το ματάκι
και όταν μου κάνει μια αγκαλιά
και μου δίνει δυο φιλιά
ρουφηχτά στο λαιμό
και πάλι με χαϊδεύει
και έχω μια μεγάλη υποψία
πως δεν είναι η φαντασία
μα πως το γυφτάκι μου
είναι ένας άγγελος με χρώμα καφετί
και με κοιτά ασκάρδαμικτι
και έτσι αυτά τα σκούρα αγγελάκια
που η όραση τα βλέπει για γυφτάκια
ξέρω να τα ξεχωρίζω
και σε κανέναν δεν χαρίζω
και θα φροντίζω μια ζωή
μαζί τους να το βρω
και η σκέψη μου καθώς παλεύει
το σώμα μου γυρεύει
το χθες ματιές να κλέβει
και πια να τα αποφεύγει
γυφτάκια ή αγγέλους
η σκέψη δραπετεύει
Ήξερα ένα μικρό γυφτάκι
Που 'μοιαζε με αραπάκι
Ανοιχτό σοκολατί
Και είχε μια φωνή... μαγική...
Δημοσίευση σχολίου
<< Home