Δευτέρα, Μαρτίου 21, 2005

Low profile

Ανοιχτό γράμμα σε φίλο(*).

Είσαι άτυχος.

Η ζωή σου φέρθηκε σκάρτα. Σε έκανε μαλάκα, σου έδωσε μεγάλη μύτη, μεγάλο κώλο, δεν ξέρω τι, δεν μπορείς να αρθρώσεις λέξη μπροστά σε γυναίκα, είσαι πάντα τριάντα λεπτά αργοπορημένος στην μεγάλη ατάκα.

Μαλακία.

Έρχεσαι και μου λες, "Σιγά μην κοιτάξει εμένα αυτή", ή "Δεν θα βρω γκόμενα ποτέ". Φροντίζεις να μου τονίζεις τα χειρότερα των δυνατοτήτων σου, τις αποτυχίες σου, όσες και να 'ναι, περισσότερες - καλύτερα.

Δεν είχες μιά καλή σχέση ποτέ. Ή μπορεί και να είχες, αλλά όχι καλή. Όχι την σχέση. Αν μια κοπέλα σου έπαιρνε τα μυαλά, η αποτυχία ήταν το επόμενο βήμα σου.

Και, κρίνοντας εξ αυτών, σκέφτεσαι να γίνεις μοναχός. Να αποσυρθείς. Που να τρέχεις να ξαναπροσπαθήσεις πάλι, γάμησέ τα λες, σίγουρη η αποτυχία, γιατί να ξαναφάς χαστούκι.

Αφου άλλωστε η ζωή σου έχει αποδείξει οτι είσαι μια κινούμενη καταστροφή. Μια αποτυχία με πόδια.

*

Ρε μαλάκα, νομίζεις οτι τσιμπάω;

Ακου να σου πω, πρόσεξε τα λόγια μου, ακουσέ τα λίγο πιο δυνατά απο το κλάμα σου:

Ολοι οι άνθρωποι αξίζουν το ίδιο.

Το ίδιο αξίζεις και εσύ με τον Γκάλη, τον Γκάντι, τον Οσάμα, τον Μπους, τον Κλούνεϊ, τον Κρούζ, και τους αδελφούς Ντάλτον.

Δεν λέω είσαι το ίδιο καλός (οι γκόμενες προτιμάνε τον Κλούνεϊ απο σένα, το παραδέχομαι). Λέω αξίζεις το ίδιο.

Ολοι οι άνθρωποι (έκατσα και το μελέτησα για πάρτη σου) έχουν 4 κιούπια. Το κάθε ένα απο αυτά συμβολίζει και ένα αγαθό. Ολα μαζί, συνολικά, χωράνε 400 κιλά.

Τα κιούπια αυτά λέγονται αγάπη, στόχος, δυνατότητες, τύχη.

Ο συνδιασμός τους μας κάνει ίδιους. Η διαφορετικότητά τους, μας κάνει διαφορετικούς.

Άλλος έχει 3 κιλα αγάπη, αλλά 397 κιλά τύχη (τον μπαγάσα). Αλλος έχει 100 κιλά αγάπη, 100 κιλά τύχη, 100 κιλά στόχο, 100 κιλά δυνατότητες.

Κανείς δεν έχει ούτε λιγότερο, ούτε περισσότερο απο 400 κιλά συνολικά. Κα-νεις.

Ούτε και εγώ. Οπότε, όσο και να θες να γλυτώσεις, ούτε και εσύ.

Αλλά μου φαίνεται, σου είναι εύκολο να κλαις. Να κερδίζεις την προσοχή με το κλάμα και την στεναχώρια σου. Αφου δεν σε αγαπάνε, να σε λυπούνται.

Την γάμησες. Βρέθηκε ένας άνθρωπος που ξέρει ακριβώς πως αισθάνεσαι, γιατί it takes one to know one, και δεν τσιμπησε στο παραμύθι σου.

Εχεις 400 κιλά. Βρες τα. Υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι - και σίγουρα μέσα σ' αυτούς, κάποιοι που θα εκτιμήσουν τον συνδυασμό σου. Και σίγουρα μέσα σ' αυτούς, μία γυναίκα που θα σου πάρει τα μυαλά.

(και τότε θα δεις τι καλά ήσουνα μόνος σου)

Αν δεν σου αρέσει εσένα ο συνδυασμός σου, άλλαξέ τον. Έχεις 400 κιλά - αν είναι πολύ αγάπη αλλά λίγο δυνατότητες, πάρε απο το ένα και βάλε στο άλλο. Αλλά μόνο αν δεν σ' αρέσει σε εσένα. Αν δεν αρέσει στην άλλη, μαλακία ζωή. Ας βρει άλλον.

Μαλάκα μου, δεν τσιμπάω, καθόλου μάλιστα. Την πάτησες. Το κλάμα σου δεν με συγκινεί - με αφήνει αδιάφορο. Ξέρω οτι αξίζεις, σ' αυτόν τον πούστη τον ντουνιά, όσο ακριβώς αξίζω και εγώ. Διαφορετικός, αλλά ίσος. Σ' αγαπάω, αλλά εμένα δεν με ρίχνεις - να πα να γαμηθείς.

Αξίζεις όσο όλοι μας.

Οπότε ή θα στεναχωριέσαι για τις ατυχίες σου, ή θα σηκώσεις τα μανίκια, θα πεισμώσεις, θα τα πάρεις και θα πεις "δεν ξέρω που σκατά κρύβεσαι μωρή, αλλά εγώ θα σε βρώ και θα σε αγαπήσω" - και θα το κάνεις.

Το κρίμα δεν είναι να πεθάνεις μόνος σου. Το κρίμα είναι για την κοπέλα που σε περιμένει. Αυτήν λυπάμαι, όχι εσένα.

Αυτή θέλει έναν άνθρωπο ακριβώς (α-κρι-βώς!) σαν και σένα, που είτε είναι ευχαριστημένος με τον συνδιασμό του, είτε τον αλλάζει μέχρι να γίνει. Αλλά πάντως, εσένα θέλει.

Βαρέθηκα μαλάκα μου να σου λέω πόσο καλός είσαι. Καιρός να το ανακαλύψεις απο μόνος σου.

Αν παρεξηγήθηκες με τα ανωτέρω, να πας να γαμηθείς.

Μετα τιμής,
ο φίλος σου ο Γιάννης.



(*) και στην φίλη που έδιωξα - αν διαβάζει ακόμα.

Τούτο το blog έχει μεταφερθεί στην διεύθυνση http://www.arkoudos.com/... Δεν έχει νόημα να κάνετε comment εδώ, αντιθέτως, αναζητήστε το ίδιο Post στο καινούργιο site!

13 Comments:

Blogger NickTheCreek said...

Ν' αγιάσει ο χέρις σου (κατά το "ο στόμας" πάει αυτό)...

3/21/2005 07:19:00 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Den eimai h kopela poy ediwkses - alla itan san na to eleges apokleistika gia mena.

Den me ksereis, alla me ksereis. Se eyxaristw.

3/21/2005 09:09:00 μ.μ.  
Blogger Sakis Rizos said...

Είναι τεράστιο λάθος να δίνει κανείς στις γυναίκες περισσότερη αξία από όσο χρειάζεται' και 9 στις 10 περιπτώσεις δεν αξίζουν καμία σημασία (και για όλες αυτές που θα με επικρίνουν για αυτό μου το σχόλιο, όχι δεν είμαι μισογύνης' απλώς είμαι (θέλω να νομίζω) έμπειρος σχετικώς.

3/21/2005 11:06:00 μ.μ.  
Blogger magos said...

Διαβάζωντας το post σου, θέλω να αισθανθώ φίλος σου ώστε να είμαι κι εγώ ένας από τους αποδέκτες του γράμματος. Πραγματικά (με την προσωπική μου κρίση) πολύ χρήσιμο.
Υ.Γ. Ζητώ την άδεια να το αντιγράψω στα αρχεία μου, ενυπόγραφο βέβαια.

3/22/2005 03:08:00 π.μ.  
Blogger arkoudos said...

Εγώ έχω έναν άνθρωπο στο μυαλό μου, και σ' αυτόν απευθύνομαι.

Σε όποιον άλλο αυτό το γράμμα λέει κάτι, feel free to use it, anyway you like. Αν το έλεγα μόνο σ' αυτόν, θα το τύπωνα, και θα του το 'δινα.

Σακη, η εμπειρία σου είναι, κατά την ταπεινή, προσωπική μου γνώμη, σύννεφο στον ουρανό σου. Μαύρο, άραχνο, έτοιμο για κακή βροχή. Άλλαξε γνώμη όσο είναι νωρίς - αλλιώς, θα γνωρίσεις όσα γνώρισα και εγώ, αλλά θα είναι αργά, και θα κλαίς (όπως και γω) για τον χρόνο που έχασες...

3/22/2005 12:40:00 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Είναι ότι χρειάζεται να σκέφτομαι σε στιγμές απογοήτευσης και χαμηλής αυτοπεποίθησης.
Έτσι και εγώ θα το χρησιμοποιώ όποτε νιώθω "down".
Να είσαι καλά.
Ελ

3/22/2005 01:20:00 μ.μ.  
Blogger Bliax said...

Ενδιαφέρουσα άποψη. Και έχεις και δίκιο! Ή μάλλον για να είμαι και σύμφωνος με το post σου, Τα έχεις όντως... 400!

3/22/2005 01:57:00 μ.μ.  
Blogger araxtos said...

Όταν τσαντίζεσαι γράφεις καλύτερα...τι καλύτερα...φανταστικά!
Τυχερός όποιος σε ζοχαδιάζει...
Άτυχος αν είναι κοντά...σε απόσταση βολής...(υποθέτω)

Τέλος...
Και τώρα μπορεί...να πάει να...ζυγιστεί!

araxtos 400 κιλά ποιητής

3/22/2005 04:01:00 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Έχω διαβάσει, αυτό το post, τουλάχιστον τέσσερις φορές μέχρι στιγμής. Όχι γιατί δεν το κατανοώ, αλλά για να το χορτάσω. Να ρουφήξω κάθε λέξη του, κάθε φράση του.

Άλλωστε κάθε φορά οι λέξεις σου- οι συζητήσεις μας- ήταν ενδιαφέρουσες, όσο και οι συμβουλές σου. Πάντα...

Αυτή λοιπόν είναι ακόμη μια συμβουλή όχι προσωπικά στον φίλο σου, όχι σε εμένα, αλλά σε όλους όσους σε διαβάζουνε.

Από τα καλύτερά σου...

3/22/2005 04:04:00 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

"Αχ ζωή, κάτι μου κρύβεις, κάτι μαγικό
Που το ποθώ
Πως περνάς και νιώθω να τ' αγγίζω
Όσο το απωθώ

Nα 'μαι καλά στα χαμηλά
Και δω στη γη να ξημερώνω
Να ζω με τούτα τα ψιλά
Να χάνομαι στο χρόνο…

Να σέβομαι τη λογική
Τα συναισθήματα να πνίγω
Κρυφά να γίνομαι παιδί
Να ξαναπαίζω λίγο

Αχ ζωή, κάτι μου κρύβεις, κάτι μαγικό
Που το ποθώ
Πως περνάς και νιώθω να τ' αγγίζω
Όσο το απωθώ

Nα λέω το πικρό γλυκό
Να χω δυο πόδια για να βγαίνω
Καφέ να πίνω στο σταθμό
Να μην πηδάω στο τρένο

Να βάζω παρακεί το εγώ
Μην αγαπήσω σαν κουρσάρος
Κι απ' του ονείρου να λυγώ
Το πουπουλένιο βάρος

Αχ ζωή, κάτι μου κρύβεις, κάτι μαγικό
Που το ποθώ
Πως περνάς και νιώθω να τ' αγγίζω
Όσο το απωθώ"


Όταν κι εγώ έκανα ανάλογα παράπονα στην "αδελφή" μου... μου αφιέρωσε το παραπάνω μαzzzzzzzzzzί με κάτι ακόμα...

Εσύ τώρα μ' αυτό με (μας) αποτέλειωσες....

Να 'στε καλά κι εσύ και η "αδελφή" μου :))


Η Demi...(έτσι με λένε παιδάκι μου :Ρ)

3/23/2005 12:28:00 π.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Λοιπόν εγώ θα διαφωνήσω με τη γνώμη σου. Καταλαβαίνω τους λόγους για τους οποίους έγραψες το γράμμα αυτό για τον φίλο σου (είναι προφανές ότι ήθελες να τον εμψυχώσεις και να τον κάνεις να πεισμώσει και να αλλάξει φιλοσοφία ζωής, να αφήσει τις κλάψες και να πάρει τη ζωή του στα χέρια του) αλλά τα όσα λες από μόνα τους δεν θεωρώ ότι στέκουν. Λες π.χ. "Όλοι οι άνθρωποι αξίζουν το ίδιο". Μεγάλο λάθος. Κάθε άνθρωπος κρίνεται από τις επιλογές του, το χαρακτήρα του, τη συμπεριφορά του απέναντι στους άλλους. Εσύ καλύπτεις όλες αυτές τις πτυχές με τον όρο "καλός". Λες δηλαδή ότι "δεν είσαι το ίδιο καλός..." (μήπως εννοείς δημοφιλής??? ...άλλο πράγμα αυτό). Αλλά το "καλός" είναι αυτό που τελικά προσδίδει αξία σε έναν άνθρωπο. Οι δυο έννοιες είναι αλληλένδετες. Δε θεωρώ ότι ένας δολοφόνος, ένας έμπορος ναρκωτικών ή ένας βιαστής αξίζουν το ίδιο με εμένα. Ούτε βέβαια ο Μπους ή (ακόμη χειρότερα) ο Χίτλερ. Μπορεί όμως αυτοί να είχαν πολλές περισσότερες γκόμενες απ' όσες θα έχω εγώ ποτέ μου (~ για τον Μπους αμφιβάλλω!). Η φράση σου "Αξίζεις όσο όλοι μας" είναι ισοπεδωτική υπό αυτό το πρίσμα. Τονίζω για πάλι τη διαφορά: μπορεί κανείς να είναι πολύ δημοφιλής στο άλλο φύλο αλλά να είναι πλήρως ανάξιος ως άνθρωπος. Επίσης, σημασία δεν έχει το άθροισμα (400 κιλά) αλλά η κατανομή. Τα κιούπια σου δεν είναι καθόλου ισάξια μεταξύ τους ούτε αντιπροσωπεύουν όλα αξίες (πχ αγάπη ~ τύχη), πώς είναι λοιπόν δυνατό να είμαστε όλοι ισάξιοι λόγω του κοινού όπως λες αθροίσματος; Είναι η "τύχη" αξία;
Πιστεύω ότι ορμώμενος από ένα θέμα ανθρώπινης συμπαράστασης σε ένα φίλο, κατέληξες σε μια ισοπεδωτική γενίκευση. Η αξία ενός ανθρώπου δεν κρίνεται από το πλήθος των συντρόφων του αντίθετου φύλου που τον επιθυμούν: κρίνεται από τον χαρακτήρα του, τη συμπεριφορά του, την ανθρωπιά του. Δεν κρίνεται από το άθροισμα αλλά από την κατανομή. Ακόμα και να βρεί 1000 γυναίκες ο φίλος σου, εσύ, εγώ, όλοι μας (μακάρι δηλαδή! :) αυτό δεν είναι κάτι που σχετίζεται άμεσα με την αξία μας. Μπορεί να έχουν όλες τους τους χειρότερους χαρακτήρες, τη χειρότερη συμπεριφορά που έχουμε συνατήσει στη ζωή μας. Αυτό που θα μας ξεχωρίσει δεν θα είναι το πλήθος αλλά ο χαρακτήρας και η ποιότητα των γυναικών αυτών που θα στέκονται πλάι μας.
Επειδή σπατάλησα πολύ χώρο στο blog σου και δεν θέλω να σας κουράσω (εσένα και τους αναγνώστες σου) περαιτέρω με τα σχόλια μου καταλήγω με το εξής: για κάθε άνθρωπο υπάρχει κάποιος/κάποια που του αξίζει και που αν είναι τυχερός θα τον/την κατακτήσει. Οποιαδήποτε κι αν είναι η κατανομή των κιλών στα κιούπια, το άθροισμα επιβεβαιώνει τις ίσες ευκαιρίες απέναντι στον έρωτα. Δεν επιβεβαιώνει όμως κατ' ανάγκη και την ίση αξία ανάμεσα στους ανθρώπους. Όλοι γεννιόμαστε το ίδιο αλλά στην πορεία ο καθένας μας ακολουθεί διαφορετικούς δρόμους και κάνει τις δικές του επιλογές. Η πορεία μας μέσα στη ζωή είναι αύτη που μας προσδίδει ή μας αφαιρεί αξία.

3/24/2005 05:07:00 π.μ.  
Blogger arkoudos said...

Υπάρχει άνθρωπος ανάξιος να αγαπηθεί; να τολμήσει; να μετανοήσει; να επανορθώσει;

Υπάρχει άνθρωπος ανάξιος να προσπαθήσει να γίνει καλύτερος; να αποδεχθεί τον εαυτό του; να αγαπήσει;

Οτι και αν έχει κάνει, όποιος και αν είναι, υπάρχει άνθρωπος ανάξιος να αγαπήσει;

3/24/2005 01:22:00 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Φίλε μου Γιάννη,

Μπορεί να μη καταλαβαίνω ακόμα ή να μη πιστεύω, αλλά -

Σε ευχαριστώ. Πολύ.

4/22/2005 11:50:00 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home

Τούτο το blog έχει μεταφερθεί στην διεύθυνση http://www.arkoudos.com/... Οσες καταχωρήσεις υπάρχουν εδώ, μπορείτε να τις βρείτε και εκεί, και καλύτερες!