Δευτέρα, Φεβρουαρίου 21, 2005

Μεταξυ κλακ και τσιζκέηκ

Το Σάββατο πήγαμε, όπως κάθε Σάββατο σχεδόν, για μπάλα.

Κοντά στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου, σε φάση ανύποπτη στραβοπατάω, ρίχνω το βάρος στο δεξί μου πόδι και νιώθω ένα 'κλακ' στον αστράγαλο. Δυνατό. Ώπα, λέω, μαλακία έγινε εδώ.

Είμαι γονατισμένος και πιάνω το πόδι μου. Δεν πονάω, είμαι μόνο λίγο μουδιασμένος.

Το παιδί της αντίπαλης ομάδας, που είναι δίπλα μου και με βλέπει να γονατίζω -μπορείι να πέταξα κανένα αχ, δεν θυμάμαι- σκύβει δίπλα μου και με ρωτάει: Είσαι καλά ρε φίλε; τι είναι αυτό το κράκ που ακούστηκε;

Ω-πα λέω, τα πράγματα δυσκολεύουν. Το 'κλακ' έγινε 'κρακ'.

Σηκώνομαι να περπατήσω. Σιγά - σιγά, κάτω απο τον αστράγαλο, ένας γνώριμος πόνος κάνει την εμφάνισή του. Ο Βασίλης, συμπαίκτης στην ομάδα, σκέφτεται "περπάτα ρε μαλάκα, μην κολλήσεις τώρα" - (μου το ΄πε μετά), μου λέει "ή βγες, ή τρέχα, χαλάς το οφσάιντ". Δίκιο έχει ο άνθρωπος. Πιάνει πιο δυνατά ο πόνος, βγαίνω, πάω στον γιατρό.

Ω-ω-πα λέω, νάτο το τρίτο, είναι άντρας. Δύο φορές έχω φύγει από το γήπεδο τραυματίας, στα τελευταία τρία-τέσσερα χρόνια, και τις δύο φορές άντρας γιατρός, παρότι τρεις στις πέντε έχουμε γυναίκα γιατρό.

Και τις δύο, έχω χτυπήσει στο ίδιο σημείο - κοινώς, διάστρεμμα.

Βασικά, το δεξί μου πόδι ξέρει καλά από διαστρέμματα. Τι μπάσκετ, τι ποδόσφαιρο, μέχρι και περπάτημα στον δρόμο με έχει στείλει κουτσό σπίτι. Μόνο απο το ποδόσφαιρο έχω τραυματιστεί, στο ίδιο σημείο (και περίπου με τον ίδιο τρόπο) τρεις -μαζί με αυτή- φορές.

Ο Βασίλης, ο εν λόγω συμπαίκτης και απο τους καλύτερους φίλους μου, έχει άλλη διαδικασία με τους τραυματισμούς - έχει πάθει πολλές φορές χειρότερα από μένα, αλλά μερικές φορες, δάγκωνε τα δόντια και συνέχιζε να παίζει.

Ε, εγώ δεν είμαι έτσι. Άλλο πράμα ο αρκούδος. Ο αρκούδος, πείτε τον όπως θέλετε, άμα πονάει, πονάει. Το ακούει το πόδι του - ειδικά όταν του έχει δώσει τα σημάδια τόσες φορες με τραυματισμό στο ίδιο σημείο.

Ε, ο αρκούδος πονάει.

**[

Οχι τόσο ωστε να μην πάει στο Όνομα Του Ρόδου βέβαια.

Με τον καινούργιο θείο (είδες πόσα θα μάθεις δίπλα μου; σου χρωστάω την μπύρα, την ξέχασα τελείως), την Αγγελική, και τον Αντώνη, Σάββατο βράδυ, κουτσαίνοντας και πρησμένος, αλλά πήγα. Εξαιρετικοι οι 15-50 που επιτέλους βρήκανε μία γυναίκα να τραγουδά σαν τους άνδρες - αλλά το πρόγραμμα, όσες φορές έχω πάει, είναι το ίδιο...

Και όχι τόσο, ωστε να μην πάει στο Applebees την Κυριακή βέβαια.

Ρε Νικόλα, είναι δυνατόν, κοτζαμάν καφε, (εσπρέσσο δεν ητανε;) πως τον γλύτωσες; Πάντως το τσιζκέηκ που πήρα, ήταν νοστιμότατο.


]**

Τέλοσπαντων. Στο γραφείο σήμερα είχε πλάκα. Καραφλός, κουτσαίνοντας, μορφάζοντας, να κουβαλάω το πορτοκαλί κουτί με το φαγητό μου. Μια απορία για τον καθένα που κοίταγε.:)

Τούτο το blog έχει μεταφερθεί στην διεύθυνση http://www.arkoudos.com/... Δεν έχει νόημα να κάνετε comment εδώ, αντιθέτως, αναζητήστε το ίδιο Post στο καινούργιο site!

7 Comments:

Blogger Your Man said...

Δε σας καταλαβαίνω, κοτζαμάν άνδρες να κυνηγάτε ένα τόπι και να ρισκάρετε να τραυματιστείτε κάθε φορά.

Άντε, περαστικά να είναι. Σιδερένιος.

2/21/2005 04:39:00 μ.μ.  
Blogger arkoudos said...

Η σχέση μου με το ποδόσφαιρο είναι μία πονεμένη ιστορία, με πολύ γέλιο. Αξίζει ξεχωριστό και ιδιαίτερο post.

Anymay, να ΄σαι καλά για την ευχή.

2/21/2005 05:31:00 μ.μ.  
Blogger vanesssa said...

Ε μα κι εσένα το ποδόσφαιρο σε μάρανε γέρο άνθρωπο :-P
Είχα ξεχάσει τα περί διαστρέματος μέχρι την ώρα που περνούσαμε τη διάβαση και είχες ξεμείνει πίσω σαν τη μαμά χελώνα :-) χιχιχιχι

2/21/2005 09:15:00 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Πάντως ήταν αξέχαστη η περιγραφή των μαθητικών σου χρόνων συνοδευόμενη από τα σχόλια του Νικόλα!

Το δικό μου γλυκό δεν ήταν τόσο καλό όσο στη φωτογραφία.

Περαστικά και μην πτοείσαι από τα σχόλια των νεοτέρων...

Βιβή

2/21/2005 11:26:00 μ.μ.  
Blogger arkoudos said...

Σιγά μη με επηρεάζουν τα σχόλια της... πιτσιρικαρίας! :)

2/22/2005 12:53:00 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Elega oti tha grapso kati kai ego gia ayto to apogeyma tis Kiriakis kai telika eksafanistika. Genikos, ola kala. Eidikos, akoma kalytera.

An pote xreiasteis eksoplismo, apo pateritses mexri amaksidio, exo ta panta efedrika. Paize bala esy kai ta ypoloipa ta briskoume.

Oso gia ton kafe kai ta glika, tin epomeni fora kernao. De thelo antiriseis. Me merikes skalistes kimolies klinoume simfonia.

Aspri skoni kai o theos boithos!

Nikolas

2/22/2005 01:51:00 μ.μ.  
Blogger arkoudos said...

Αμαξίδιο, ηλεκτρικό, να κάνω σούζες. Μεγάλες πλάκες θα κάνουμε.

Σιγά το κέρασμα βρε κουβαρντά! Στις δύο φορές που θα ξεχνάνε να σε χρεώσουν, η μία θα είναι δώρο!

Αλλα για κιμωλίες, έχεις πολλά κεράσματα να κάνεις σύντροφε, δεν καθαρίζεις με την μία...

Μην λες για άσπρες σκόνες, δεν έχεις δει πόσο επιτυχημένα κινείται η διώξη ηλεκτρονικού εγκλήματος; Θα πάω μέσα για εμπόριο!

2/22/2005 03:11:00 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home

Τούτο το blog έχει μεταφερθεί στην διεύθυνση http://www.arkoudos.com/... Οσες καταχωρήσεις υπάρχουν εδώ, μπορείτε να τις βρείτε και εκεί, και καλύτερες!