Παρασκευή, Φεβρουαρίου 18, 2005

Is it me, or is it you?

Aφού οι γυναίκες bloggerισες είναι τόσες πολλές, και ανατρέπουν το σκηνικό που τις θέλει να χρησιμοποιούν το internet λιγότερο από τους άνδρες,είπα να χρησιμοποιήσω αυτή την δυναμική, αυτή την πηγή γνώσεων μπας και καταλάβω κάτι λίγο παραπάνω για τις γυναίκες.

Ιδού λοιπόν η ερώτηση:



Κάνετε ποτέ εσείς οι γυναίκες το πρώτο βήμα; Και πως ακριβώς;


Η απάντηση στα comments, βεβαίως-βεβαίως.



Αλλά αφού αυτό είναι μπλογκ, κοινώς ανοιχτό ημερολόγιο (πως λέμε ανοιχτό πανεπιστήμιο; έτσι) σας λέω και τον λόγο που με οδηγεί στο να αναρωτηθώ.

Εχω βρεθεί, αρκετές πλέον φορές να αναρωτιέμαι "προς τι το ενδιαφέρον". Επικοινωνεί μαζί μου, και αναρωτιέμαι αν μου λέει "θέλω να σου πω οτι με ενδιαφέρεις" ή αν μου λέει ακριβώς αυτό που ακούγεται από το τηλέφωνο/mail/γράμμα/ταχυδρομικό περιστέρι.

Ας ξεχάσουμε για λίγο τι θέλω εγώ. Τι θέλει αυτή με απασχολεί. Θα έπρεπε να μην ασχολούμαι καθόλου με το τι θέλει αυτή, αλλά με το τι θέλω εγώ - ok, έτσι θα έπρεπε να γίνεται, αλλά δεν το κάνω.

Είναι hit-on κίνηση; είναι άτολμη προσπάθεια να μου πει "θέλω να καταλάβεις οτι προσπαθώ - αλλά δεν μπορώ να στο πω στα ίσια"; Οταν κλείνουμε το τηλέφωνο, τι κάνει; Αναρωτιέται αν κατάλαβα; Αναρωτιέται γιατί δεν κατάλαβα; Αν είμαι τόσο χαζός; Ή μήπως παίρνει τηλέφωνο κάποιον άλλο με την ίδια φιλική διάθεση που πήρε και μένα; Ή κλείνει το τηλέφωνο και παίρνει τον γκόμενο;

Διαβάζει - δεν διαβάζει τούτο το μπλόγκ, εγώ πρέπει να το πω ξεκάθαρα: είμαι παντελώς ηλίθιος. Κάθε φορά που προσπάθησα να καταλάβω τι ακριβώς γίνεται απο τα συμφραζόμενα, απέτυχα πα-τα-γω-δώς. Άλλες φορές νόμιζα οτι υπήρχε κάτι (πρόσφατο αυτό, μεγάλα γέλια πρέπει να έγιναν εκεί) και άλλες οτι δεν υπήρχε τίποτα, και στεναχώρησα αδίκως κάποιες.

Αμα δεν μου το πεις στα μούτρα, απλά και ξεκάθαρα, τσάμπα παιδεύεσαι.

Και έτσι οδηγήθηκα στο στο αρχικό ερώτημα: Υπάρχει περίπτωση να εννοεί κάτι; Υπάρχει περίπτωση να προσπαθεί, αποτυχημένα αλλά γλυκύτατα, να μου πει κάτι; 'Η μήπως δεν κάνουν τέτοια οι γυναίκες και σκέφτομαι απλώς σαν άντρας;


E;

Τούτο το blog έχει μεταφερθεί στην διεύθυνση http://www.arkoudos.com/... Δεν έχει νόημα να κάνετε comment εδώ, αντιθέτως, αναζητήστε το ίδιο Post στο καινούργιο site!

22 Comments:

Anonymous Ανώνυμος said...

Το εχω κανει αυτο. Εχω τηλεφωνησει χωρις να μπορω να πω: σε θελω εδω διπλα μου, και μιλαω για τον καιρο, για δουλεια, τι κανεις, τετοια. Ξανα και ξανα. Μου λειπουν οι στιγμες που καποιος σημαινε τοσα πολλα για μενα ωστε να με φερνει σε τοσο δυσκολη θεση.

Βικυ .-

2/18/2005 04:01:00 μ.μ.  
Blogger Your Man said...

Έχοντας γράψει ένα πελώριο comment το οποίο τελικά μόλις έσβησα (με delete, όχι cut για να μη μπορώ να το ξαναεπαναφέρω), σου γράφω μόνο το συμπέρασμα:

Δεν υπάρχει μαθηματικός τύπος.

2/18/2005 05:25:00 μ.μ.  
Blogger Blogarismenh said...

γεια σου αρκούδε,
μάλλον θα έχεις πολύ "διάβασμα" το Σαββατοκύριακο γιατί άνοιξες μεγάλο θέμα.
Ναι έχω κάνει το πρώτο βήμα, πολύ απλά και ειλικρινά αλλά δεν είχε happy end.Δεν πειράζει όμως, τον εγωισμό τον έχουμε για να τον ρίχνουμε.Πιστεύω οτι όλοι κάποια στιγμή έχουμε κάνει όλα όσα είπες. Ναι άνδρες και γυναίκες σκεφτόμαστε διαφορετικα αλλά αυτό τι σημαίνει; θέλει προσπάθεια η προσωπική ζωη. Δεν πρέπει να την βλέπεις σαν το διάλλειμμα από την επαγγελματική σου ζωη. Αν θεωρείς οτι είσαι σωστός στη δουλειά σου τότε τό ίδιο σοβαρά πρέπει να πάρεις και αυτό.
Ελπίζω να μη βγήκα πολύ εκτ΄ς θέματος...

2/18/2005 06:16:00 μ.μ.  
Blogger Blogarismenh said...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

2/18/2005 06:17:00 μ.μ.  
Blogger arkoudos said...

Ήδη, παρότι πνίγομαι στην δουλειά, μπήκα να σχολιάσω γιατί το θέμα με καίει. Συν αυτώ, έχω ήδη περισσότερες private απαντήσεις (σε αυτό το post) με mail, από ότι comments!

Αυτό, ομολογώ, δεν μου έχει ξανατύχει.

Περιμένω τα σχόλια της ξεχασμένης, και της Λιδας.


Βίκυ, του το είπες; στο είπε; χάθηκε η στιγμή;

Αν χάθηκε, της άξιζε να χαθεί;

George, 1ον υπήρχε το undo (χεχε) και 2ον γιατί το 'σβησες; μπορεί να καταλήγαμε σε διαφορετικό συμπέρασμα απο σενα. Anyway, ξέρω πως γράφεις, σου έχω εμπιστοσύνη.

blogarismenh, κατ' αρχάς καλώς ήρθες στο τσανάκι μας. Κατά δεύτερον, νοιώθεις οτι ρίχνεται ο εγωϊσμός σου όταν λες στον άλλον 'με ενδιαφέρεις'; Μπορεί, δεν το σχολιάζω, απλώς θέλω να το ξεκαθαρίσω - είναι θέμα εγωϊσμού;

2/18/2005 07:18:00 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Λοιπόόόν... και εγώ το ίδιο με εσένα πρόβλημα αντιμετώπιζα (είμαι 35 χρόνων και παντρεμένος 6 χρόνια, οπότε έχω αποτραβηχτεί από την ενεργό δράση του φλέρτ). Δεν μπορούσα να καταλάβω τίποτα με τις Ελληνίδες.

Το κυριότερο: δεν μου άρεσε το παιχνίδι που θέλανε. Ξέρεις, να πρέπει να τους προτείνεις 5 φορές να βγείτε, για να δεχτούν την έκτη, ενώ το επιθυμούσαν και οι ίδιες από την πρώτη. Εγώ για να το προτείνω το σκεφτόμουν 15 μερόνυχτα και το εννοούσα έως την τελευταία λέξη. Δεν μπορούσα να δεχτώ ότι σε κάτι τέτοια θέματα 'σηκώνει' νάζι και τζιριτζάντζουλες (ωραία λέξη). Βεβαίως, δέχομαι την άποψη, ότι αυτό προσδίσει ενδιαφέρον στην όλη διαδικασία.

Το αποδυκνείει και το ότι όλοι οι αρσενικοί Έλληνες -πλήν εμού και εσού ίσως- δεν έχουν πρόβλημα με αυτό.Εμένα όμως, δεν μου άρεσε. Ίσως να παραείμαι ευθύς σε αυτά τα θέματα. Και απαιτούσα αντίστοιχη ευθύτητα και από την άλλη (λάθος βέβαια). Μάλλον όμως η αιτία ήταν η υπερβολική ντροπαλοσύνη μου. Για να μαζέψω το θάρρος να κάνω το βήμα, έπρεπε να καταβάλλω τόση προσπάθεια, που δεν ήθελα ούτε να σκεφτώ ότι αυτό θα πρέπει να γίνεται καθ' επανάληψη.

Το αποτέλεσμα βέβαια ήταν να δημιουργήσω λιγοστές σχέσεις και οι Ελληνίδες να μείνουν ένα άλυτο μυστήριο δι εμέ. Την λύση του προβλήματός μου, μού την έδωσε η εσπερία. Βρέθηκα στην Γερμανία με Erasmus -και κατόπιν για εργασία- και επήλθε η αποκάλυψις: οι Γερμανίδες είναι πράγματι διαφορετικές. Δεν σου την πέφτουν απροκάλυπτα. Όχι. Απλώς είναι ευθείς και ξεκάθαρες. Εάν τους αρέσεις θα σου το δείξουν - με τρόπο, αλλά θα το καταλάβεις βρε παιδί μου. Εάν δεν θέλουν, πάλι θα στο ξεκαθαρίσουν. Εγώ μαζί τους πραγματικά ένοιωσα απελευθερωμένος. Ξαφνικά μπορούσα να συμμετέχω στον 'ποδόγυρο' χωρίς να νοιώθω ότι κάτι κάνω λάθος/δεν πληρώ τις προδιαγραφές. Βεβαίως, τελικά παντρεύτηκα Γερμανίδα.

Στο προκείμενο τώρα: εσύ τί να κάνεις; Δεν είναι λύση βεβαίως να μεταναστεύσεις. Μόνο η τίμια στάση, που ήδη ακολουθείς, υπάρχει. Κοινώς, δεν μπορώ να σου δώσω καμία συμβουλή. Θα παρακολούθήσω με μεγάλο ενδιαφέρον τα σχόλια που θα κατατεθούν, μπας και μάθω και εγώ κάτι...

Κώστας

2/18/2005 07:31:00 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Δεν του το ειπα, η στιγμη (οπως τελεια καταλαβες) χαθηκε ανεκμεταλευτη. Φυσικα δεν αξιζε να χαθει. Μετα απο αυτο αλλαξα και κυνηγησα οσα ηθελα - αλλα νομιζω οτι γινεται πολυ σπανια να αξιζει τοσο αυτο που θελεις. Και το καταλαβαίνεις οταν ειναι δυσκολο.

Βικυ .-

2/18/2005 07:36:00 μ.μ.  
Blogger Blogarismenh said...

Καλώς σας βρήκα,
Αυτό που είπα για τον εγωισμό ,αρκούδε, κολλάει στο οτι εγώ μπορεί να κάνω την κίνηση και να μην ενδιαφέρεται ο άλλος, οπότε σε αυτήν την περίπτωση ε...όπως και να το κάνουμε ο καθένας θα θιγόταν ή θα στενοχωριόταν λιγουλάκι.
Δεν σχολιάζω όμως παραπάνω, θα περιμένω και εγώ με περιέργεια την τροπή που θα πάρει το θέμα.

2/18/2005 09:20:00 μ.μ.  
Blogger Sofia said...

Πώς να μη το κάνεις το πρώτο βήμα ρε Αρκούδε; Αφού οι άντρες (και ΝΑΙ, γενικεύω) είτε έχουν γίνει πολύ μπλαζέ είτε έχουν γίνει πολύ της ντροπής. Οπότε κάνεις ότι μπορείς.

2/18/2005 09:50:00 μ.μ.  
Blogger vanesssa said...

Μιά φίλη μου προσεγγίζει οποιονδήποτε της κάνει κλικ λέγοντας του "ένα κι ένα κάνουν δύο".Προσωπικά δεν έχει τύχει εώς τώρα να κάνω το πρώτο βήμα.Χρειάζομαι αν όχι πράσινο τουλάχιστον πορτοκαλί φανάρι για να εκδηλωθώ.Εύχομαι όμως να χρειαστεί να κάνω μια φορά το πρώτο βήμα γιατί τότε θα σημαίνει ότι αισθάνομαι ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ.

2/19/2005 01:16:00 π.μ.  
Blogger Oneiros said...

Άστα, Αρκούδε, μία απ' τα ίδια. Σοφία, δεν έχουμε αλλάξει τόσο οι έλληνες όσο οι ελληνίδες. Έχοντας ζήσει όλη μου τη ζωή στην Ελλάδα, καταλαβαίνω δια της ατόπου απαγωγής αυτό που λένε η Λήδα κι ο Κώστας. Προσεγγίζοντας το θέμα από την πλευρά της επικοινωνιακής απόδοσης, κι απ' όσα βλέπω γύρω μου την τελευταία δεκαετία, από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα..

Δε νομίζω ότι το ζητούμενο είναι να δρουν όλες όπως η φίλη της Βανέσας, αλλά σήμα στο σήμα χρειάζεται για να λειτουργήσει το πρωτόκολλο. Ο ρομαντισμός δεν πλήττεται από την ευθύτητα, μόνο ο εγωισμός ίσως, και τα κοινωνικά στερεότυπα (που, εν έτει 2K5, μου φαίνονται λαογραφικά κειμήλια και εξίσου άχρηστα στην καθημερινή ζωή). Tempus fugit.. πλέον, δε θεωρώ καθόλου ρομαντικό το unrequited, και δεν έχει καθόλου πλάκα. Αν νιώθεις κάτι, το εκφράζεις και ξαλαφρώνεις, αλλιώς τα πληρώνεις μετά σε shrinks και απωθημένα.

tha sou elega na arxiseis enatatika mathimata apokriptografisis tis "miksoparthenias" epikoinonias pou sinithizete sta meri mas.Decryption failed: core dumped

Alios an perimeneis ilikrinia kai euthitita kala saranta.Κοντεύουμε :-P

PS: Don't mind me, I'm bitter and a bit drunk (εξεταστική, όχι ερωτική απογοήτευση).

2/19/2005 03:31:00 π.μ.  
Blogger araxtos said...

«Προσφορά και ζήτηση»
Εμπορικός όρος αλλά κολλάει και εδώ άνετα.
Οι γυναίκες έχουν μαγαζί «γωνία» και τι γωνία....

araxtos

2/19/2005 12:24:00 μ.μ.  
Blogger sikia said...

Ws kallitexnis kai ws xoreytria thigomai pou oloi oi andres me vlepoun ws sexoualiko antikeimeno kai mono.

2/20/2005 07:06:00 π.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

"..τηλέφωνο/mail/γράμμα/ταχυδρομικό περιστέρι"
Εμ, πως θες να καταλάβεις;
Η άμεση επαφή είναι νομίζω η-πολύ- αρχή της λύσης του μυστηρίου.
Όπως και να 'χει όμως, θα πρέπει τότε να ασχοληθείς με το τι θες εσύ, αλλιώς "προς τι το ενδιαφέρον" το δικό σου; :)
Υπάρχει περίπτωση να θέλει να σου πει κάτι, κι αν όντως έχεις πέσει σε αυτήν την περίπτωση, τότε προφανώς περιμένει κάποια κίνηση κι από εσένα τον ίδιο για να "λυθεί" η ίδια περισσότερο.
Έχω κάνει το πρώτο βήμα, έχοντας όμως πριν διαπιστώσει κατά ένα σχετικό βαθμό ότι υπάρχει κάτι κι από την άλλη πλευρά, και δεν έχω βγει χαμένη. Ένας τρόπος ήταν η μεσολάβηση τρίτου. Αλλά και την "απόρριψη" (σιγά το πράγμα δηλ.)την έχω δεχτεί -καλύτερα,εν τέλει,γιατί δεν άξιζε το άτομο.
Ηλίθιος δεν είσαι.Έχετε απλά, η πλειοψηφία των ανδρών, την ατυχία(?) να κατέχετε σε μικρό βαθμό αυτό που λέμε διαίσθηση.:)

2/20/2005 04:20:00 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Αγαπητέ αρκούδε,

παρόλο που σε διαβάζω εδώ και καιρό σου γράφω για πρώτη φορά για να καταθέσω και εγώ τη γνώμη μου για αυτό το "καυτό" θέμα.
Παρόλο που δεν 8εωρούμαι ντροπαλή, ποτέ δεν θα έκανα την πρώτη κίνηση με Ελληνα άντρα. Παλιότερα που ήμουν πιο αυθόρμητη το έχω κάνει και παρόλο που κατάληξε στην πιο μακροχρόνια και πιο σημαντική σχέση που έχω κάνει ως τώρα, η ανάμνηση του ξεκινήματος προκαλούσε σχετική αμηχανία στο έτερο ήμισυ.Δυστυχώς η πλειοψηφία των ανδρών, θεωρεί ότι έτσι τους ευνουχίζεις και τους κλέβεις το ρόλο του κυνηγού ( κατά σατανική σύμπτωση το συζητούσα χθες το βράδυ με έναν φίλο-ίσως και κάτι παραπάνω- και μου είπε ακριβώς τα παραπάνω λόγια-εντάξει το έπιασα το μήνυμα...)Αν δεν κωλώσουν, αυτομάτως μπαίνεις στην κατηγορία των γυναικών χαμήλής ηθικής που κάνουν τα ίδια με όλους (μη γελάς-αυτά τα ακούω από 30άρηδες μορφωμένους, δυναμικούς κτλ...) Στο εξωτερικό που ζω τα τελευταία χρόνια, η νοοτροπία, ειδικά των βόρειων ανδρών είναι διαφορετική...

Στην περίπτωσή σου πάντως πιστεύω πως η εν λόγω δεσποινίς σου λέει με τον τρόπο της (ίσως εξαιρετικά διακριτικά): "κάνε την πρώτη κίνηση και εγώ θα πω ναι!"

2/20/2005 06:34:00 μ.μ.  
Blogger Sakis Rizos said...

Πες της ότι το blog σου αξίζει $10,677.74 και θα σ' αγαπήσει αυτοστιγμεί:-)

Το ξέρατε ότι υπάρχει χρηματιστήριο blog; Εικονικό φυσικά! Κάντε κλικ εδώ, κάντε search το blog σας και δείτε τι...αξίζετε!

2/20/2005 11:19:00 μ.μ.  
Blogger Damsel in Stress said...

Ακρούδε, αν ξεκολήσεις απ' αυτό που θάθελες εσύ να ισχύει, κάτσε και σκέψου το εξής απλό:

Τι είδους άνθρωπος είναι κατ' εσέ; Ως τώρα πως έχει φερθεί; Αν οι εξηγήσεις της είναι γενικώς καθαρές, τότε μάλλον δεκάρα δεν δίνει για σένα αλλά απλώς της κάνεις για φιλαράκι. Αν οι εξηγήσεις της είναι "αλλού παπάς αλλού τα ράσα του" τότε ίσως έχεις ελπίδες. Το θέμα όμως είναι ... θα την ήθελες με τέτοιου είδους εξηγήσεις;

Αν την ξέρεις μόνο δυό μέρες, ε, δώσε λίγο χρόνο στη γνωριμία. Καλές οι βουτιές στα βαθιά και "εγώ είμαι ευθύς άνθρωπος" αλλά, ας μην κοροϊδευόμαστε. Κανείς δεν είναι ευθύς παρά μόνο εκεί που θέλει να είναι.

2/21/2005 11:24:00 π.μ.  
Blogger arkoudos said...

lida, ούτε και εγώ ήμουν συνηθισμένος σ΄αυτά: μου είπανε ξεκάθαρα όχι, και συνέχιζα να 'βλέπω σημάδια'.. (έχει να κάνει με την παρένθεση "πρόσφατο αυτό, μεγάλα γέλια πρέπει να έγιναν εκεί"). Κάποια στιγμή, βέβαια, κατάλαβα επιτέλους.

blogarismenh, το ίδιο (και χειρότερο) ισχύει και για τους άνδρες. Υποθέτω ότι το γενικότερο "αν αξίζει το κάνω και ότι γίνει" που φαίνεται στα comments συνολικά, διώνχει λίγο το άγχος της 'αποτυχίας'...

sofia μπλαζέ και της ντροπής οι άνδρες; ε, ναι, γενικεύεις.. :Ρ :)

vanesssa στο εύχομαι και εγώ, είναι κα-τα-πλη-κτι-κό συναίσθημα (αλλά και τόσο δυνατό που εύκολα γίνεται επώδυνο..)

oneiros, καλή επιτυχία,

araxtos, δεν συμφωνούμε καθόλου, η ανάγκη για τον συντροφο, δεν έχει να κάνει με γωνίες και ευθείες γραμμές, είναι υπεράνω φύλου.

sikia, καλως όρισες, συμπάσχω (όπως και η lida) στο πρόβλημα, αλλά ίσως (ίσως λέω βρε αδελφέ) ότι έδωσες θα πάρεις,

Mandy, ίσως - ίσως όχι. Προσπαθώ να καταλάβω κυρίως το μετά: αν χρεώνομαι την μη κατανόηση στα 'σημαδια' που πιθανώς να μου έχουν δωθεί - ή ακόμη χειρότερα που νομίζω ότι μου έχουν δωθεί.

wisdom, είναι χαρακτηριστικό φύλου, δεν το συζητώ :) Πάντως προσωπική επαφή έχει υπάρξει, έχουμε βγει έξω. Την ίδια απορία συνεχίζω να έχω και μετά τις εξόδους μου.

Ανωνυμε/η, σε ευχαριστώ κατ αρχάς για το σχόλιο. Ισως θα έπρεπε να τεθεί ως ερώτηση μεταξύ των ανδρών επισκεπτών του blog αν μία κοπέλα που κάνει το πρώτο βήμα είναι "χαμηλής ηθικής ή όχι". Άποψή μου; Με έχουν κερδίσει γυναίκες που μου ανοίχθηκαν τόσο - ανεξαρτήτως αν προχώρησε ύστερα ή όχι.

sakis, πουλάω μετοχές του blog, θα ανέβουν αν συνεχίσετε να συμμετάσχετε έτσι :)

Dis έχεις δίκιο, οτι καλό θα είναι να γίνει η κρίση με βάση την συνολική επικοινωνιακή της τακτική - αλλά τα "σημάδια" υπαρχουν, έτσι και αλλιώς. Γνωριζόμαστε άλλωστε περισσότερο από 2 - 3 μέρες...

Δεν είναι τυχαίο που δεν αναφέρω την θέση μου σχετικά με την κοπέλα. Καθόλου τυχαίο. Έχει να κάνει με μία εσωτερική βουτιά, στις ανάγκες μου και την συμπεριφορά μου, τα αποτελέσματα της οποίας θα τα μοιραστώ μαζί σας λία συντόμως (και προβλέπω μεγάλα χαστούκια να σφυρίζουν κατά δω..)

Αλλά ναι. Πιστεύω οτι η εξήγηση 'μου αρέσεις' ανεξαρτήτως φύλου είναι θαυμάσιο σημάδι υγείας, ερωτικής και συναισθηματικής απελευθέρωσης, εμπιστοσύνης προς τον άλλο, και είμαι απόλυτα δεκτικός σε αυτή την συμπεριφορά. Δεν λέω 'ναι' αν δεν το αισθάνομαι, προφανώς. Αλλά ποτέ δεν κακοχαρακτήρησα μία κοπέλα που εκφράστηκε έτσι, το αντίθετο μάλιστα.

2/21/2005 01:16:00 μ.μ.  
Blogger araxtos said...

Κοίτα...για να μιλήσουμε (μιλήσω) σοβαρά...ή λίγο σοβαρότερα από πριν...
Η πρώτη κίνηση...δεν «φαίνεται»...η «δεύτερη» είναι η σημαντική...
Ας πούμε μια περίπτωση για να έχουμε και...εικόνα...
Βγαίνω για καφέ (γνωριμίας) με μια κοπέλα έτσι? Δεν έχει σημασία ποιος το πρότεινε...για γνωριμία μιλάμε όχι για σχέση...
Άρα η «δεύτερη» κίνηση είναι η σχέση...Ωραία ως εδώ...
Άμα της πω να ξαναβγούμε, πάει να πει πως μου αρέσει, αν δεχθεί πάει να πει ότι της αρέσω...
Απλά τα πράματα.
Αν μου πει να ξαναβγούμε αυτή...ισχύσει το ίδιο ακριβώς...
Και πάμε πάρα κάτω...στη γυναίκα ο άντρας αρέσει (ή δεν αρέσει) μέσα σε 5 λεπτά....θες 10? θες μισή ώρα?
Όχι πάρα πάνω (γνώμη μου)
Και στον άντρα το ίδιο.
Μετά περιμένει...περιμένει να της το πεις...δεν θα το πει πρώτα αυτή (και γιατί να το πει)? Το έδειξε με το που ξαναβγήκε.
Αν της πεις ότι σου αρέσει, ή ότι άλλο αλλά με το ίδιο νόημα, ας απαντήσει ότι θέλει, αν ξαναβγεί τρίτη φορά....(τετ α τετ) ε...τελείωσε...τα πολλά λόγια είναι φτώχια...
Αν δεν της το πεις την τρίτη (έστω την τέταρτη) φορά...(ή δεν της πιάσεις το χεράκι) ή δεν της πεις να «γνωριστείτε» περαιτέρω... ή...ή ...
Χαίρεται...και χαρήκαμε πολύ...δεν θα περιμένει μια ζωή...
Τώρα, τα μισόλογα και τα «τσαλιμάκια»...είναι αλλουνού παπά (Ωχ) Ευαγγέλιο...ο araxtos δεν τα καταλαβαίνει.

Τάδε Έφη araxtos

ΥΓ Δεν πιστεύω να τη λένε Έφη!
ΥΓ2 Δεν λέγονται όλα με το «στόμα» υπάρχουν κι άλλοι τρόποι έκφρασης
ΥΓ3 Τη γνώμη μου λέω και δεν εκπροσωπώ κανέναν άλλον (εκτός από 500.000.000 «araxtous» σε όλον τον πλανήτη).

2/21/2005 02:00:00 μ.μ.  
Blogger occhiata said...

Η (δική μου)απάντηση στην ερώτησή σου είναι: "Σχεδόν ναι..πρώτο βήμα μπορεί να μην είναι τελείως, αλλά πιστεύω ότι δείχνουμε με τον τρόπο μας τί θέλουμε"!
Δύσκολο όμως θέμα από την στιγμή που δεν μπορείς να το αναλύσεις τόσο πολύ στα δύο φύλα όσο σε κάθε άνθρωπο ξεχωριστά!
Και ρωτώ..γιατί όλα αυτά που γράφεις στο αγαπημένο και λατρευτό σου blog (και μας!)δεν τα μοιράζεσαι μαζί της?
Για μένα η ευθύτητα είναι καλή..αλλά και λίγο φλερτ (που για μένα το φλερτ αυτό είναι ένα παιχνίδι μεταξύ των δύο φύλων που σου κάνει όλες τις αισθήσεις σου να δουλεύουν στο maximum!)δεν βλάπτει.. ίσως και να νοστιμεύει λίγο!!

2/21/2005 02:29:00 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Αγαπητέ Τζον (Τζον),

Κάνετε ποτέ εσείς οι γυναίκες το πρώτο βήμα; Και πως ακριβώς;

Βεβαίως και την πέφτω με ευκολία αντιστρόφως ανάλογη με το ενδιαφέρον για τον εκάστοτε γκόμενο. Όσο μεγαλώνει το ενδιαφέρον τόσο πιο δύσκολο το πέσιμο καθότι, άμα τον έχεις δει δέκα λεπτά όλα και όλα στο μπαρ τον άλλο, το ρίσκο είναι ανύπαρκτο. Άσε που επειδή δεν με νοιάζει κιόλας, μιλάω σαν άνθρωπος και όχι σαν δραπέτης του ΠΙΚΠΑ Βούλας. Αν τώρα γουστάρω σημαίνει ότι έχω βρεθεί με κάποιον δυο –τρεις – εκατό, έχουμε πει κάποια πράγματα, με έχει γοητεύσει με αυτά, έχουμε μια οικειότητα, άρα τον βλέπω αρχικά σαν ενδιαφέροντα άνθρωπο και έπειτα ως αντικείμενο του πόθου. Αν εκδηλώσω το ενδιαφέρον μου και δεν ιδρώσει το αυτάκι του, θα πληγωθεί ολίγον ο εγωισμός μου, οπότε θα νιώθω λίγο άβολα για λίγο καιρό και γενικά ένα μπέρδεμα-ορυμαγδός ολούθε. Οπότε μάλλον το ξανασκέφτομαι.

Αλλά ξέρεις σε τι έχω καταλήξει (προς το παρόν);
Πως όλα αυτά είναι ΠΙΠΕΣ.
Σε παίρνω τηλέφωνο και σου λέω τη σάχλα μου. Γιατί δεν μπαίνεις στο τριπάκι να σκεφτείς αν εννοώ κάτι παραπάνω; Γιατί δεν θες να εννοώ κάτι παραπάνω, αγαπητέ.
Αν ήθελες θα το ψαχνες και το «πάμε για καφέ;» θα μπορούσε να μεταφραστεί σε «τώρα αυτή μου λέει να πάμε για καφέ ή μου κάνει πρόταση για αχαλίνωτο σεξ;»

Αν πάλι γούσταρες και γούσταρα, μια δυο τρεις τέσσερις για καφέ, φαγιά, τηλέφωνα κάπου θα το πιάναμε το υπονοούμενο.
Τελικά θες να σαι με κάποιον για να σαι καλύτερα., ναι;
Οπότε αν τα πράγματα δεν είναι εύκολα από την αρχή, γιατί να μπαίνεις στη διαδικασία του να πιέζεσαι; (Τι να της πω τι θα μου πει, τι εννοούσε με αυτό που είπε και αν το εννοούσε τι να αφήσω εγώ να εννοηθεί έτσι ώστε να παραληφθούν τα ευκόλως εννοούμενα;)

Δεν υπάρχει αντρικός και γυναικείος τρόπος. Όλοι αναλύουμε ανθρώπους που μας ενδιαφέρουν, όσο και να μην το παραδεχόμαστε. Επίσης για να φτάσεις στο σημείο να σε πνίγει και να πρέπει να το πεις ξεκάθαρα ότι γουστάρεις, μάλλον οδεύεις προς χυλόπιτα (σπανακόπιτα, ζαμπονοτυρόπιτα, κλπ).

Αλλά όπως είπε και το σοφό αδέλφι μου, αν αργεί να κάτσει (το σκηνικό, αισχρέ) κοπάνα την με ελαφρά, μυρίζει ταλαιπώργια...

πολλά εγραψα.
ουφ
ξ

2/21/2005 02:42:00 μ.μ.  
Blogger l'esprit de l'escalier said...

Να δω πώς θα αποφύγεις να τα μπλέξεις τελείως με τόση ανάλυση.

Πάντως ό,τι και να συμβεί, ύστερα από τόσες τοποθετήσεις όλο και κάποιος θα βρεθεί να σου πει "σ' τα 'λεγα γω!".

2/22/2005 04:20:00 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home

Τούτο το blog έχει μεταφερθεί στην διεύθυνση http://www.arkoudos.com/... Οσες καταχωρήσεις υπάρχουν εδώ, μπορείτε να τις βρείτε και εκεί, και καλύτερες!