Ε-γώ.
Εγωϊσμός. Τι υπέροχο πράγμα.
Πριν λίγο καιρό, μίλαγα με μία φίλη. Δυσκολευόμουν να την πείσω ότι ο πιο σημαντικός άνθρωπος που έχει να σκεφτεί είναι ο εαυτός της.
Μα, γιατί να είναι τόσο δύσκολο;
Μας έμαθαν βλέπεις, να μην είμαστε εγωϊστές. Να τα μοιραζόμαστε όλα. Να μην σκεφτόμαστε μόνο τον ευατό μας. Δεν είναι "καθώς πρέπει" να κάνουμε ότι γουστάρουμε - υπάρχουν και άλλοι.
Αλλά, όταν μένει μόνο ένα κομμάτι τούρτα, και είσαστε πολλοί, δεν το τρώει κανείς. Μένει και χαλάει, ή πρέπει να σβήσει το φως.
Ή δεν κυνηγάς τα θέλω σου δηλαδή, ή πρέπει να το κάνεις με καθεστώς τύψεων.
Αμ δε.
Κυρίες, κύριοι και μικρά παιδιά, μία αποκάλυψη: είναι υπέροχο πράγμα ο εγωϊσμός.
Βασικά, με βοήθησε ο Βασίλης αρκετά σε αυτό το subject. Πριν ήμουνα και εγώ αλτρουιστής μέχρι βλακείας. Αυτός μου έδειξε πρώτη φορά οτι its all right να είσαι για πάρτη σου - αρκεί να είσαι τίμιος, και ειλικρινής με όλους.
Το καλοκαίρι, βρέθηκα να το δοκιμάζω αυτό, στην πράξη.
Ενιωσα θαυμάσια με τον εαυτό μου. Ζητούσα αυτό που ήθελα, έπαιρνα ότι ήταν διατεθημένοι να μου δώσουν. Αν ήμουν εντάξει με αυτό, ok. Αλλιώς, το άφηνα.
Εγώ ήμουν η μονάδα μέτρησης.
Δεν είναι πάντα συμπαθες αυτό. Μερικοί θα σας αντιπαθήσουν. Είναι όμως το τιμιότερο πράγμα που μπορείτε να δώσετε - και πιθανώς, το τιμιότερο πράγμα που μπορείτε να ζητήσετε.
Χωρίς τύψεις. Αν θέλω το τελευταίο κομμάτι, θα το πω. Αν το θέλει και άλλος, θα το μοιραστούμε.
Αλλιώς, θα το φάω, είτε κλείσουν τα φώτα, είτε όχι.
ΤΟ ΕΙΠΕ Ο arkoudos ΣΤΙΣ 2/11/2005 05:46:00 μ.μ.. ΜΟΝΙΜΟ LINK
9 Comments:
Ακριβώς αυτό λέω κι εγώ αλλά όοοοχι, μετά είσαι εγωιστής!
Και λέω, για καθίστε:
Τους φίλους (ή τη γκόμενα) τους έχουμε για να περνάμε καλά. Τους συμπαραστεκόμαστε όταν γίνουν δικοί μας άνθρωποι γιατί βάζουμε τον εαυτό μας στη θέση τους σε μία φανταστική κατάσταση, και τους βοηθάμε γιατί αν ήμασταν (ή αν κάποια στιγμή βρεθούμε) στη θέση τους, θα θέλαμε κάποιον δίπλα μας.
What's so fucking wrong with that?
Δεν είδα κανέναν μας να τρέχει στα τσουνάμι να σώσει τη ζωή 5-10 ανθρώπων, ούτε είδα πολλούς από μας να φωνάζουμε για το δίκιο του διπλανού μας.
Οπότε όλοι πάνω-κάτω στο ίδιο σημείο βάζουμε τα όρια μας. Απλά κάποιοι βλέπουν το ποτήρι μισοάδειο και κάποιοι μισογεμάτο.
Δεν είναι αυτό, πολλοί φωνάζουν για το δίκιο του διπλανού τους, και τους φίλους τους στεκόμαστε γιατί τους αγαπάμε. Καταλαβαίνω τι λέει ο Γιάννης: όταν έχεις γεννηθεί μ' αυτό το κοκαλάκι που σε κάνει να νοιάζεσαι διαρκώς για τους άλλους και ν' ανταποκρίνεσαι πρώτα στις δικές τους ανάγκες, πολλές φορές ξεχνάς τις δικές σου. Κι αυτό είναι εξίσου λάθος με το να είσαι ακραία εγωιστής.
Δεν θυμάμαι ποιος το είπε... "Η αυταπάρνηση πρέπει να τιμωρείται ως έγκλημα, διότι διαφθείρει εκείνους για χάρη των οποίων συμβαίνει".
Ειναι η πρωτη φορα που το σημειωνω αυτο, αλλα στα γραφομενα σου, εδω και τοσους μηνες καθε αλλο παρα εγωιστης μοιαζεις. Γιαυτο ισως σε διαβαζω και τοσο συχνα.
Βικυ .-
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Από ένα επεισόδιο Friends
The One Where Phoebe Hates PBS
Joey: I'm sorry Pheebs, I just, y'know, I just wanted to do a good deed. Like-like you did with the babies.
Phoebe: This isn't a good deed, you just wanted to get on TV! This is totally selfish.
Joey: Whoa! Whoa! Whoa! What about you, having those babies for your brother? Talk about selfish!
Phoebe: What-what are you talking about?!
Joey: Well, yeah, it was a really nice thing and all, but it made you feel really good right?
Phoebe: Yeah. So?
Joey: It made you feel good, so that makes it selfish. Look, there's no unselfish good deeds, sorry.
Phoebe: Yes there are! There are totally good deeds that are selfless.
Joey: Well, may I ask for one example?
Phoebe: Yeah, it's… Y'know there's—no you may not!
Joey: That's because all people are selfish.
Phoebe: Are you calling me selfish?!
Joey: Are you calling you people? (Chandler rolls his eyes.) Yeah, well sorry to burst that bubble, Pheebs, but selfless good deeds don't exist. Okay? And you the deal on Santa Clause right?
Phoebe: I'm gonna find a selfless good dead. I'm gonna beat you, you evil genius.
Phoebe: I cannot believe I can't find a selfless good deed! Y'know that old guy that lives next to me? Well, I snuck over there and-and raked up all the leaves on his front stoop. But he caught me and force-fed me cider and cookies. Then I felt wonderful. That old jackass!
Rachel: Maybe Joey's right. Maybe all good deeds are selfish.
Phoebe: I will find a selfless good deed! 'Cause I just gave birth to three children and I will not let them be raised in a world where Joey is right!
Ο παραπάνω διάλογος μου θυμίζει μια συζήτηση που είχα με έναν φίλο μου στο σχολείο. Προσπαθούσα να του εξηγήσω ότι κάθε μας πράξη είναι εγωιστική. Ολές οι πράξεις μας πηγάζουν από το Εγώ.
Βάση της επικούρειας φιλοσοφίας ο άνθρωπος επιδιώκει την ηδονή και αποφεύγει τον πόνο.
Ακόμα και όταν κάνουμε καλό σε κάποιον και φαινομενικά κάνουμε κακό σε εμάς, πάλι η πράξη γίνεται με βάση του Εγώ μας.
Αν στερηθώ το φαϊ για να ταϊσω το παιδί μου πχ, αυτό σημαίνει είτε γιατί Εγώ είμαι ευχαριστιμένος περισσότερο αν φάι το παιδί μου, είτε γιατί θα ήμουν Εγω πιο δυστυχής αν έτρωγα εγώ και το παιδί μου έμενε νηστικό.
Ακόμα και στην περίπτωση της αυτοθυσίας, πχ να θυσιαστώ για να ζήσει το παιδί μου γίνεται διότι Εγώ θεωρώ ότι ο πόνος που θα ακολουθήσει τον θάνατο του παιδιού μου θα είναι αβάσταχτος και ότι είναι προτιμότερο να μην ζώ.
Βέβαια δεν κάθεσαι να το συλλογιστείς έτσι εκείνη την στιγμή αλλά έτσι είμαστε φτιαγμένοι. Αν η πράξη μας δεν μας έκανε να αποφυγουμε κάποιον μεγαλύτερο πόνο ή δεν απέφερε ηδονή (ευχαρίστηση) στο Εγώ μας απλά δεν θα την κάναμε.
@ logάριθμοσ:
"Από το παιδί σου όμως το μόνο περιμένεις είναι να το βλέπεις να μεγαλώνει, και να στέκεται στα πόδια του,αυτόνομο και δυνατό."
Σωστά, αλλά για να το συνδέσω και με αυτά που λέει ο libertarian πάλι κερδίζεις εσύ από αυτό το πράγμα ή, αν όχι ακριβώς εσύ, τα γονίδιά σου τα οποία αναπαράγονται μέσω των παιδιών σου. Άρα κι αυτό είναι κάτι εγωιστικό σε τελική ανάλυση -σύμφωνα με την εξελικτική βιολογία / ψυχολογία τουλάχιστον.
"ίσως το μοναδικό ανιδιοτελές δημιουργημά σου"
Μα αν διάβασες το post μου there is no such thing as ανιδιοτελής δράση.
"Human action is purposeful behavior. Or we may say: Action is will (θέληση) put into operation and transformed into an agency, is aiming at ends and goals, is the ego's meaningful response to stimuli and to the conditions of its environment, is a person's conscious adjustment to the state of the universe that determines his life." Human Action - Ludvig Von Mises
"Από το παιδί σου όμως το μόνο περιμένεις είναι να το βλέπεις να μεγαλώνει, και να στέκεται στα πόδια του,αυτόνομο και δυνατό. Δεν έχει σχέση με την δικιά σου ευχαρίστηση."
Αν δεν ήταν στην φύση μας να μας παρέχει ευχαρίστηση το να κάνουμε παιδιά (από το σέξ μέχρι και το να τα μεγαλώνουμε) απλά δεν 8α τα κάναμε, δεν θα υπήρχε κίνητρο. Ακριβώς επειδή έχει σχέση με την ευχαρίστηση μου ή την δυστυχία μου με ενδιαφέρει να το βλέπω να μεγαλώνει κτλ.
Η ευχαρίστηση τους είναι ευχαρίστηση μας, ο πόνος τους είναι πόνος μας.
Η ύπαρξη τους και μόνο μας παρέχει ευχαρίστηση. Η λέξη κλειδί είναι το "μας".
Nurse: Hey, she just woke up! She’s hungry. Why don’t we give this another try?
Rachel: Okay.
Rachel: Oh my God!
Ross: What?
Rachel: She’s doing it Look, she’s breast-feeding look!
Joey: (looking at the ceiling) Ah, it’s beautiful.
Nurse: I’ll come back for her later.
Rachel: Okay.
Ross: Thank you. (The nurse exits.)
Rachel: Oh wow, this feels weird.
Ross: Good weird?
Rachel: Wonderful weird.
sorry για το spoiler ;-) δεν σας λέω όμως με ποιόν το έκανε το παιδί η Rachel :Ρ
Δημοσίευση σχολίου
<< Home