Οι αλυσίδες του αγοραστή, στον λαιμό του εργαζόμενου...
Βασικά, είναι φανερό ότι δουλεύουμε σε συνθήκες εργασιακής σκλαβιάς...
Προ ημερών, μία φίλη πήγε να δουλέψει στον Χόντο της Πατησίων.
Δεν άντεξε ούτε μέρα.
Το πρωϊ, πηγαίνεις 10 λεπτά νωρίτερα απο την βάρδια σου για να αλλάξεις, και να αφήσεις όλα σου τα προσωπικά αντικείμενα σε ειδικούς φοριαμούς σε εξωτερικό χώρο. Αυτός βρίσκεται ΕΞΩ απο το κτίριο - αφού μπεις στο κτίριο, απαγορεύεται να ξαναβγεις μέχρι να τελειώσει η βάρδια σου.
Στο κτίριο, όταν μπεις, σε ψάχνουνε (επιτρέπεται να φέρεις μόνο το κινητό σου και τα τσιγάρα σου) όταν μπαίνεις, και όταν βγαίνεις. Μισή ώρα είναι το διάλλειμα ημερησίως για φαγητό, σε ειδικό χώρο της εταιρίας.
Η έναρξη του διαλλείματος, γίνεται μονο με άδεια της προϊσταμένης, και αφου υπογράψεις σε κατάσταση όπου είναι σημειωμένη η ώρα.
Το μισάωρο αυτό είναι το μόνο χρονικό διάστημα που μπορείς να καπνίσεις, να ανοίξεις το κινητό σου και να κάτσεις.
Όλες τις άλλες ώρες, αυτά τα τρία, απαγορεύονται.
Και να κάτσεις.
Τέλος, φεύγεις αφού σε ψάξουν, όταν ολοκληρωθεί το οχτάωρό σου, που σημαινει ότι η αλλαγή των ρούχων και τα λοιπά, γίνονται εκτός οχταώρου.
Αυτά, γίνονται στον Χόντο.
~
Το αποκλείω να είναι μόνο εκεί. Η ομαδοποίηση των μεγάλων "The Mall" τύπου κέντρων εργασίας, είναι σίγουρο ότι προκαλεί τέτοιες συμπεριφορές από την εργοδοσία.
Η περιοχή του κέντρου, βρίθει απο αφίσες που καταγγέλουν τι γίνεται σε μεγάλα βιβλιοπωλεία, και αναφέρουν συνθήκες επικίνδυνες ακόμα και για την υγεία.
Στα Lidl, αφιέρωμα πριν απο μερικές εβδομάδες έκανε λόγο για "χιτλερικό καθεστώς" που αφορούσε τις συνθήκες δουλειάς των εργαζομένων - στην Γερμανία.
Βλέποντας τα κουρασμένα πρόσωπα των παιδιών που εργάζονται στην Ελλάδα, δεν θα με ξάφνιαζε η ..."παγκοσμιότητα" της κακής διοίκησης στην εταιρία...
Στο δε μόλ, επειδή ξεκίνησε κάπως απότομα, για να μην πληρωθούν ρήτρες, οι εργαζόμενοι διαμαρτύρονται για την σκόνη και οι επισκέπτες για την ...πεζοπορία στα μπάζα.
~
Στον αντίποδα, οι μεγαλύτερες εταιρείες (κυρίως του εξωτερικού) έχοντας στηρίξει την υποδομή τους στο ανθρώπινο δυναμικό, έχουν εξαιρετικές συνθήκες εργασίας.
Για παράδειγμα, διαβάστε τα της Google
Ακόμη και η (για πολλούς αντιπαθής) Microsoft έχει δείξει σεβασμό στο ανθρώπινο δυναμικό της.
~
Τέλος, ένα παράδειγμα για μας, τους web desinger.
Μου το έστειλε ο φίλος ο Βασίλης, στον αντίποδα εταιριών που ζητούν ...πολυμηχανήματα, και όχι web designer.
Είναι μεγάλο, αλλά οι φίλοι-συνάδελφοι θα ...δακρύσουν διαβάζοντάς το:
We're Hiring!
Whoa, what time is it, 1999?
Nope, it's 2005. And DreamHost is hiring, economy be damned! This is your chance to work with a small team of great people in a challenging technical environment with opportunity for advancement, great benefits (medical, dental, 401(k), foosball, arcade machines, free drinks...), and all the bandwidth you'll ever need.
TECHNICAL SUPPORT REPRESENTATIVE
Posted 10/24/2005
If you're located in or around the Brea or Downtown Los Angeles area and have Unix/Linux command-line experience, and (preferably) some customer-support experience, we'd like to hear from you!
Our web hosting company is looking to hire a full-time customer support rep, and if you're interested, we may have a spot for you on our team. Technical support here is 95% email and 5% phone calls.
We could go on and on about how we're looking to hire "dynamic individuals to work in a fast-paced environment," and that ideal candidates would possess "a combination of solid technical knowledge and interpersonal skills to interact with a cutting-edge team of professionals," and blah blah blah. We could say all that, but companies say that crap all the time and they don't really care about who you are, just what you know.
We are SO not like that! If you're cool and enjoy jokes about robots and astronauts, you'll probably get the job. If you come to the interview wearing a tie acting all high and mighty like it'd be some kind of honor for us to hire you, you probably won't get the job. You laugh now, but it's happened before!
Shifts start between 6AM and 2PM every day. This is a five-day-a-week position, however new hires may have to work both weekend days.
Salary starts at $30-35k, based on experience.
Benefits include:
.Full health/vision/dental
.401(k) plan
.Generous time-off (up to 5 weeks after 3 years!)
.Laid-back atmosphere
.Free snacks and soft drinks
.Free web hosting!
.And more!
Qualified applicants please send your resumes to us at jobs@dreamhost.com.
Plaintext is preferred, .rtf will work too. If you send your resume as a .doc file we will know that you suck at following directions!
Δεν είναι πλάκα. Αυτή η δουλειά υπάρχει, και κάποιο τυχερό καθίκι την έπιασε.
Άλλοι, σκέφτονται βραχυπρόθεσμα, βγάζοντας απο την μύγα ξύγκι. Άλλοι, βασίζονται στο προσωπικό τους, σκεφτόμενοι οτι δεν πρόκειται για σκλάβους, αλλά για συνεργάτες, με ότι συνεπάγεται αυτό.
Και η κυβέρνηση έχει ξεκαθαρίσει τις θέσεις της, καταργώντας το οχτάωρο, επιτρέποντας την δουλεία (μέσω της ενοικίασης εργασίας), και καταργώντας το ωράριο....
Αν όμως υπάρξει επιβράβευση (ή καταδίκη) απο το αγοραστικό κοινό, η πίεση θα είναι εκκωφαντική.
Και δεν μπορεί, θα περάσει και στα αυτιά των personel manager.
Διότι, μάγκες, εμείς έχουμε το χρήμα. Και το χρήμα κινεί τα πάντα. Αν σκεφτούμε ως εργαζόμενοι και όχι ως καταναλωτές, το κλίμα της "εργασιακής σκλαβιάς" μπορεί να αλλάξει.
Οι αγοραστές φοράνε τις αλυσίδες στους εργαζομένους...
Αντε μπράβο, μέρες που είναι...
Υστερόγραφο: Ο George, μέρες που είναι, έχει παρόμοια ερωτήματα (αυτό το ρουφιάνικο το The Mall, έχει ξυπνήσει τον επαναστάτη μέσα μας) αλλά διαφορετικούς προσανατολισμούς. Η γενική ερώτηση είναι: Πότε ακριβώς σταματάς να είσαι κομμουνιστής;
16 Comments:
Δε χρειάζεται φίλε μου να αυξηθεί ο τζίρος τους για να επιβραβευθεί και ως εκ τούτου να σταθεροποιηθεί το καθεστός σκλαβιάς. Αρκεί που ενοχλούν τους "πολίτες" οι κιντοποιήσεις των εργαζομένων. Αρκεί που έχουν καταφέρει να στρέψουν τους μισούς ενάντια στους άλλους μισούς. Αρκεί που δεχόμαστε υπουργούς να αναφέρονται σε ρετιρέ, όταν μιλούν για δουλειές με αξιοπρεπή ωράρια και μισθούς. Αρκεί .... για να γίνουμε ένα μεγάλο Χούντος σέντερ.
be strong
Ώρες-ώρες μου την δίνει: ο κόσμος -αδιαφορώντας παντελώς για τις συνθήκες εργασίας- τρέχει στα "πολυκαταστήματα" που έχουν φάει 300 διαφημίσεις (γκρίζες και άλλων χρωμάτων), η πολιτεία συνδράμει ευλογώντας την έναρξη και λειτουργεία τους (το the mall είχε την κοπή της κορδέλας απο κοντζαμάν ..υφυπουργό), και ο γείτονας μου διαμαρτύρεται διότι "με τις πορείες τους, κλείσανε τους δρόμους...."
Φτωχή αντίληψη, αλλά όταν η κόρη, η φίλη, η κοπέλα, η αδελφή πιάνει δουλειά στα ...σκλαβεία, τότε λέμε "δόξα τω θεώ" γιατί έτσι μπορούμε να πληρώσουμε το κινητό και να αγοράσουμε εκείνα τα Γκούτσι που μας γυαλίσανε...
...απο τα ίδια μαγαζιά που είμαστε σκλάβοι τους.
Και ίδιος είμαι και εγώ, αλλά διαμαρτύρομαι, και φωνάζω, και τα παίρνω ρε γαμώτο...
Είδες στο προηγούμενο ποστ; Για τους They Rule; Ούτε ένα σχόλιο ρε γμτ...
Ενας, να πει: ρε τα καθίκια...
Αρκούδε ξέρεις 1. πόσο σε αγαπώ 2. πόσο πολύ διαφωνούμε σε ορισμένα θέματα. Ας επεκταθώ λοιπόν λίγο με την άδειά σου ως προς το 2. που μπορεί να αφορά και άλλο κόσμο.
Σαφώς και είναι δικαίωμα όλων μας να εργαζόμαστε σε ανθρώπινες και αξιοπρεπείς συνθήκες. Σαφώς και είναι θέμα νομοθετικής ρύθμισης η υγιεινή στους χώρους εργασίας, τα διαλείμματα και τα σχετικά. Φτάνει όμως αυτό;
θα πετύχουμε άραγε να έχουμε περισσότερες και καλύτερες δουλειές για όλους βγαίνοντας στους δρόμους και φωνάζοντας; Προσωπικά - και λέγε με φιλελεύθερο, λέγε με αλήτη μέχρι και ληστή, μα μη με λες παλιόπαιδο και παλιοεγωιστή - φοβάμαι ότι στην καλύτερη περίπτωση, το μόνο που θα καταφέρουμε θα είναι να βγάλουμε το άχτι μας.
Κάνω ένα μεγάλο άλμα αν και με τρώει το χέρι μου να επεκταθώ επί της προηγούμενης παραγράφου (τι θα πετύχουμε στην χειρότερη περίπτωση) για να σου πω τη γνώμη μου ως προς το βασικό σου επιχείρημα: Γιατί λοιπόν η e-επιχείρηση που παρουσιάζεις έχει τόσο ελκυστικούς όρους εργασίας;
Γιατί ακριβώς απευθύνεται σε επαγγελματίες με εξειδικευμένη γνώση και δρα σε ένα άκρως ανταγωνιστικό περιβάλλον, όπου ξέρει ότι αν δεν προσφέρει τα καλύτερα τότε οι καλύτεροι θα πάνε να δουλέψουν αλλού.
Κόβω το δεξί μου χέρι (και όσοι άντεξαν να διαβάσουν ως εδώ σωστά υποψιάζονται πως ειναι το αγαπημένο μου) ότι η ελκυστικότητα της προσφοράς δεν οφείλεται σε νομοθετική ρύθμιση των εργασιακών σχέσεων. Οφείλεται στην ανταγωνιστικότητα των ομοειδών επιχειρήσεων, στη συγκεριμένη περίπτωση των εταιριών προγραμματισμού.
Ο ανταγωνισμός οφελεί λοιπόν τόσο τον καταναλωτή - καλύτερα προϊόντα, χαμηλότερες τιμές - όσο και τον εργαζόμενο - καλύτερες συνθήκες εργασίας και, κυρίως, δυνατότητα επιλογής του εργοδότη.
Αν είναι να πιέσουμε λοιπόν για κάτι ας πιέσουμε για τα εξής
1. Κίνητρα ώστε να δημιουργούνται όσο το δυνατόν περισσότερες θέσεις εργασίας (τουτέστιν χαμηλή φορολογία, υποδομές υλικές και μη, σταθερό επιχειρηματικό περιβάλλον, όχι λαδώματα κτλ).
2. Λεφτά για την παιδεία ώστε όλοι όσοι το επιθυμούν να έχουν την ευκαιρία να αποκτήσουν εξειδικευμένες γνώσεις, που είναι εντέλει και το διαπραγματευτικό ατού του εργαζόμενου στην αγορά εργασίας.
Τότε και μόνο τότε θα μπορούμε εμείς να επιλέγουμε πού και με ποιους όρους θα εργαζόμαστε. Τότε και μόνο τότε, οι θέσεις τύπου Χόντος, που δεν θα πάψουν να υπάρχουν βέβαια, θα είναι απλώς ένα σκαλί, μια προσωρινή λύση ανάγκης.
Διαφορετικά, το μόνο που θα καταφέρουμε θα είναι να βλέπουμε τις θέσεις εργασίας να μεταναστεύουν σε Βουλγαρίες και τα ρέστα και τους νέους ανθρώπους να ονειρεύονται τη νωθρή σιγουριά του Δημοσίου.
Διαφορετικά ο κάθε Χόντος θα αρνείται να συμμορφώνεται προς τις επιταγές του νόμου, όσο αυστηρός και αν είναι αυτός, και η όποια Κυβέρνηση θα τον αφήνει ατιμώρητο με το φόβο ότι αν τον τιμωρήσει κάποιες ψυχές όχι μόνο θα χάσουν τη δουλειά τους, αλλά δεν θα έχουν να ψάξουν και αλλού για άλλη.
Και μετά θα φωνάζουμε πάλι για τις δουλειές που χάνονται και τους απαράδεκτους όρους εργασίας.
ΥΓ. Θα πάμε κανά γήπεδο, τι θα γίνει;
πές τα χρυσόστομε!!
ν' αγιάσει το πληκτρολόγιο σου!!
Το κακό μ'εμάς του έλληνες είναι η νοοτροπία μας, και δεν νομίζω οτι μπορεί να αλλάξει εύκολα - είναι γραμμένη στο DNA μας... Δές το δημόσιο. Πόσοι θέλουν να βρούν μια θέση; Πόσοι βρίζουν την ανικανότητα και την αδιαφορία που επικρατεί; Ρώτα τώρα όσους ψάχνουν να δουλέψουν στο δημόσιο αν θέλουν ν'αλλάξουν την κατάσταση... Απογοήτευση...
Θα μου πείτε τώρα, "μα καλά, και συμφωνείς οτι πρέπει να μας κάνουν σκλάβους για να δουλέψουν σωστά οι επιχειρήσεις;" και βέβαια όχι. Διαφωνώ κάθετα με τα φασιστικά καθεστώτα, αλλά δεν μπορώ να μην υπογραμμίσω οτι το "φιλότιμο" που υποτίθεται οτι μας διακρίνει σαν λαό είναι μύθος, και όποιος εργοδότης είναι ελαστικός πέφτουν να τον φάνε οι ίδιοι του οι εργαζόμενοι...
biafra, δεν λέω να κατεβούμε στους δρόμους. Λέω να συνυπολογίσουμε στην αγοράστική μας δύναμη την δυνατότητα να τιμωρήσουμε τις κακές επιχειρήσεις. Το κράτος δεν μπορεί να παρέμβει, καθώς αυτές οι εταιρείες κινούνται κατα βάση στο γράμμα του νόμου.
"Γιατί ακριβώς απευθύνεται σε επαγγελματίες με εξειδικευμένη γνώση και δρα σε ένα άκρως ανταγωνιστικό περιβάλλον, όπου ξέρει ότι αν δεν προσφέρει τα καλύτερα τότε οι καλύτεροι θα πάνε να δουλέψουν αλλού."
Διαφωνώ, μόνο στο πλαίσιο οτι η ανταγωνιστικότητα της γνώσης (ή της ικανότητας) επιτρέπει φαινόμενα τύπου Χούντου (όπως χαριτωμένα λέει και ο 0 comments).
Τέλος, στο σχόλιο σου περι δράσεων: δεν διαφωνώ καθόλου (εκτός απο τις φορολογίες, διότι το βάρος πέφτει μετά - ε, όλοι ξέρουμε που πέφτε μετά το βάρος).
Αλλά χρησιμοποιείς ένα απλοϊκό δίλλημα: Ή θα γίνει αυτό, ή την βάψαμε. Διαφωνώ και εδώ, καθώς προτείνω και μία τρίτη λύση: την μαύρη βίβλο του εργαζομενου όπου οι συνθήκες εργασίας θα είναι κριτήριο συμπεριφοράς αγοραστών.
Λίτσα μου δεν λέω ευχαριστώ μέχρι να σιγουρευτώ αν τα συγχαρητήριά σου είναι για τον biafra ή για μένα :),
Μaster Li, συμφωνούμε και οι δύο, οτι προέχει το συμφέρον της τσέπης μας. Αρκεί, ως καταναλωτές, να επιλέγουμε το The Mall για την φθηνότερη τιμή, ή την καλύτερη εξυπηρέτηση - και όχι για την γκλαμουριά και την πολυτέλεια. Φυσικά ο κυρ Μήτσος δεν έχει τύχη αν επιλέγει να είναι ακριβός, αλλά η διαφορά τιμής δεν είναι το μόνο κριτήριο. Αν ήταν μόνο αυτό, τότε θα διαφωνούσες κάθετα με τον Biafra καθώς σαν καταναλωτής θα σκεφτόσουν ότι χίλιες φορές να αγοράσεις ένα μέϊντ-ιν-βουλγκάρια προϊόν, απείρως φθηνότερο απο το αντίστοιχο ευρωπαϊκό ή ελληνικό.
Είναι συνολική η αντιμετώπιση: Τιμή, Υπηρεσίες - αλλά και επαγγελματική συμπεριφορά και ποιότητα εργασίας.
Ανώνυμε, αυτήν την νοοτροπία επισημαίνω, και πιθανόν αν θες, προσπαθώ να αλλάξω. Οσο αφορά το "φιλότιμο", δυστηχώς ή ευτυχώς απαιτεί και την παιδεία που ανέφερε πριν ο biafra...
Αρκούδε, με πιάνεις! Απο την παιδεία ξεκινούν όλα, και με λύπη μου βλέπω οτι δεν υφίσταται στην Ελλάδα, όχι μόνο στα σχολεία αλλά σε μεγάλο ποσοστό ουτε στο οικογενειακό περιβάλλον. Έχουμε γίνει ένας λαός "καλοπερασάκηδων"...
Κύριε arkoude,
Όπως κάθε τόσο σωστά λένε οι ειδήμονες, ζούμε σε μια περίοδο «αλλαγών».
Ποτέ όμως (από καταβολής κόσμου) οι αλλαγές δεν ευνόησαν εκείνους που
«αράζουν» και περιμένουν από κάποιους άλλους (κάποια κορόιδα) να ενδιαφερθούν για αυτούς.
Τα 8ωρα που «απολάμβαναν» μέχρι σήμερα οι εργαζόμενοι τα πέτυχαν με αίμα μερικοί «επαναστάτες» πριν από μας για μας.
Μια φορά και έναν καιρό, ο εργάτης δούλευε από ανατολή μέχρι δύση του ηλίου.
Για ένα κομάτι ψωμί.
Γιατί να μη γίνει και τώρα αυτό?
Όπως ξέρεις υπάρχει μάχη, αγώνας, πόλεμος των τάξεων.
Μόνο ο μακαρίτης Γιαννόπουλος προσπάθησε να τον καταργήσει αυθαίρετα κάποια εποχή που ήταν υπουργός.
Αλλά δεν καταργήθηκε στην πραγματικότητα.
Αυτοί που έχουν τη δύναμη δεν ησυχάζουν.
Στα όνειρά τους, όταν εγώ βλέπω κανά καινούργιο κινητό, αυτοί βλέπουν τον εργαζόμενο να τους παίρνει και μια πίπα κάθε πρωί.
Δεν ησυχάζουν αν δεν τα καταφέρουν.
Τα βραδάκια που συναντιούνται στο club της Εκάλης τι νομίζεις πως συζητάνε?
Από την άλλη, οι εργατοπατέρες, πρόδωσαν την υπόληψή τους και πουλήθηκαν.
Τα κόμματα (τα αριστερά) ενδιαφέρονται πλέον για τον Αρμάνη (και όχι για τον χαρμάνη)
Όπως θα έχεις ακουστά, ο μόνος φόβος (δέος) των «δυτικών συστημάτων» η Σοβιετική Ένωση διαλύθηκε εξ ων συνετέθη.
Πάει πια.
Οπότε?
Ποιος θα πολεμήσει και με τι όπλα?
Εγώ λέω να τους ευχαριστήσουμε που μας έδωσαν και ένα κινητό, άρα μερικά λεφτά για να το αγοράσουμε (από τους ίδιους)
Όσο για τις «συνθήκες» που λες, ένα έχω να πω...
«Και πουσε ακόμα»......
...& light
"Μισή ώρα είναι το διάλλειμα ημερησίως για φαγητό, σε ειδικό χώρο της εταιρίας. "
πωπω σκλαβια!! Σχεδον ολοι οι φιλοι μου που δουλευουν (εκτος Ελλαδος βεβαια) εχουν ενα 20λεπτο ΜΕΣΑ στο γραφειο τους για φαϊ και οι γονεις μου (στην Ελλαδα) καμμια φορα δεν τρωνε καν. σταματηστε να γκρινιαζετε ρε!!! Αν θελετε να την αραζετε βρειτε αλλη δουλεια. ΩΩχοουυυ...
Οχι ρε συ SG! Είκοσι λεπτά μόνο, ε;
Αδικία!
Και μέσα στο γραφείο... ωπ!
Στο γραφείο τους;
Εννοείς οτι έχουν γραφείο;
Γιατι αυτοί στους οποίους αναφερόμαστε τώρα ρε συ SG ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΓΡΑΦΕΙΟ - είναι 8 ώρες συνέχεια όρθιοι!
Και με τους καινούργιους μαλακισμένους νόμους, ΔΕΝ είναι μόνο 8 ώρες, μπορεί να είναι και περισσότερες ρε συ SG - μέχρι και 12!!!!
Έχεις παρακολουθήσει την συζήτηση ή μήπως εργάζεσαι σαν αφεντικό στον Hondo????
οτι και να γινεται πιστευω στην ατομικη ευθυνη. Δεν σας εβαλε κανενας το μαχαιρι στο λαιμο να δουλεψετε καπου. Και για οσους μιλησουν για ανεργια, βλεπω συνεχως καταστηματα μικρα και μεγαλα με ταμπελιτσες "ζητειται προσωπικο".
Ο Χοντος και ολα τα μεγαλα καταστηματα προσφερουν λιγο καλυτερους μισθους, μικροτερη αυθαιρεσια των αφεντικων (γιατι υπαρχουν κανονες) και ασφαλιση. γιαυτο και πολλοι δουλευουν εκει. αν θελετε πιο χαλαρη δουλεια πηγαιντε αλλου.
Και οι αλλοι που εχουν γραφειο δεν το απεκτησαν κατα λαθος ουτε με γνωριμιες. Δουλεψαν σαν σκυλια, σπουδασαν γερα, πηραν καλους βαθμους, εκαναν πρακτικες, εχασαν τα νιατα τους. Μην ακουω λοιπον αλλες γκρινιες και κλαψες. Παιρνεις οτι αξιζεις .-
ΥΓ μπορει να ειναι και 12 ωρες! πρωτα απολα αυτο ειναι αρκετα σπανιο σε ενα καταστημα. Δευτερον οι γονεις μου δεν εχουν δουλεψει σχεδον ποτε κατω απο 11 ωρες. Και οι φιλοι μου δουλευουν 9 με 9. ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ! ΟΚ?
προσωπική επιλογή; ΟΚ.
Σύμφωνα με τον κύριο SG, αφού οι άλλοι επιλέγουν να δουλέψουν 9-9 σε ένα γραφείο, ΟΛΟΙ πρεπει να δουλέψουν χωρίς να ζητούν καλύτερες συνθήκες εργασίας, ορθιοι, με μισθούς κάτι τις μεγαλύτερους του κατώτατου (ξέρεις πόσο είναι αυτό SG;) επί ώρες...
'Η μήπως θέλεις να συζητήσουμε ποσές ώρες εργάζονται SG; Γιατί ο Hondos και το The Mall είναι 12 ωρα ανοικτά...
Μήπως τα πτυχία και οι σπουδές σε εμπόδισαν να δουλέψεις ως πωλήτρια σε κατάστημα για να δεις ΤΙ είναι αυτό που παρουσιάζεις ως "λύση";
Γιατί εγώ έχω δουλέψει, και σε πληροφορώ ότι ούτε δουλειά σε γραφείο είναι, ούτε 8 ωρη. Επιλογή μου να αναζητήσω κάτι καλύτερο απο μαλακισμένες προιστάμενες με την δική σου λογική, που λένε αυτό είναι, αλλιώς να φύγεις. Να δουλεύεις για 450 γιατί αυτό είναι, αλλιώς να φύγεις. Να φοράς την φούστα την στενή του καταστήματος μη χέσω αλλά να κάνει 22 βαθμούς γιατί αυτό είναι, αλλιώς να φύγεις. Και να περνάς απο ανιχνευτες μετάλλων και οταν βαρανε τα πουμπουαρ να πρεπει να τα δωσεις πισω.
Και όταν ακούς μία φωνή συμπόνιας οτι κάποιος κατι κατάλαβε και θα φωνάξει πετάγεται ο κύριος SG και σου λεει σταμάτα να γκρινιάζεις παίρνεις οτι αξίζεις.
Και οι μαυροι σκλαβοι το ιδιο παιρνανε.
Αλλά βέβαια, αν οι γονείς του κυρίου SG πέρασαν "άσχημες" μέρες δουλεύοντας, εσείς γιατί διαμαρτύρεστε;
Ε, εμένα η μητέρα μου κύριε SG δεν γνώρισε ούτε γραφείο, ούτε γράμματα - επιλογή της θα μου πεις.
Και ο πατέρας μου ήτανε στο μεροκάματο στο τιμόνι δωδεκάωρα αλλά θα μου πεις επιλογή του.
Και εγω νομιζω οτι εισαι γεννημενο χιτλεράκι αλλα θα μου πεις επιλογη σου.
Κατ' αρχάς, χαίρομαι ειλικρινά που κάποιος διαφωνεί. Το σίγουρο είναι οτι δεν συμφωνούν όλοι - αλλιώς τα πράγματα θα είχαν αλλάξει, καιρό πριν.
(Η γνώμη του biafra, που θεωρεί οτι διαφωνεί, δεν μετράει - κατ αρχάς γιατί τον ξέρω καλά τι καπιτάλας είναι, κατα δεύτερον γιατί ΠΑΝΤΑ διαφωνεί και τρίτον γιατί στην πραγματικότητα συμφωνεί. (θα πάμε για μπάλα φιλαράκι, μόλις ξαναβάλεις τα εισιτήρια.))
Η ανώνυμη (που καλό θα είναι να βάλει και ένα όνομα, όχι τίποτα άλλο, αλλά για να συννενοούμαστε μαζί της) πήρε το θέμα προσωπικά, αλλά θεωρώ οτι η βάση της είναι σωστή.
Ο SG πάλι έκανε το θέμα προσωπικό - αλλά το παράδειγμα σου δεν νομίζω να είναι σωστό: επειδή δουλέψανε πολύ, και σκληρά οι φίλοι σου και οι δικοί σου (ή και εσύ) πιστεύεις οτι οι συνθήκες εργασίας είναι σωστές;
Διαφωνώ - και μάλιστα δεν είναι καν δουλειά μου (ούτε δική σου) να εκφέρουμε γνώμη του στυλ "αν δεν σας αρέσει, αλλάξτε επάγγελμα"
Αν δεν τους αρέσει (γιατί ούτε εγώ, ούτε και εσύ τραβάμε τα ίδια ζόρια) θα αλλάξουν τον κόσμο.
Προσωπικά, δεν πάω μπροστάρης, γιατί δεν ξέρω αν τα δικαιώματά τους είναι δίκαια - πιστεύω όμως, στο δίκαιο του αδυνατου:
Είναι ο ανισχυρος κρίκος, μίας μακράς αλλυσίδας.
Δυσκολεύομαι να κατανοήσω τον εκνευρισμό σου: Δείχνεις σαν να αντιμετωπίζεις του υπαλλήλους ως κακομαθημένα - αλλά μερικά απο τα αιτήματά τους είναι λογικά και δίκαια.
Πως θα βοηθήσει το: "Μην ακουω λοιπον αλλες γκρινιες και κλαψες"; Πως θα βοηθήσει το "Παιρνεις οτι αξιζεις " όταν τα δύο παραδείγματα (οι γονείς και οι φίλοι σου - και οι υπάλληλοι του Hondos) είναι τόσο ανόμοια μεταξύ τους;
Και ποιοί είμαστε εμείς που θα πούμε "Παιρνεις οτι αξιζεις";
Διαφωνώ λοιπόν στην κοινή αντιμετώπηση, κυρίως αφού το άρθρο μου είχε σκοπό να ευαισθητοποιήσει τους πολίτες να αντιδράσουν στα κρούσματα κακής αντιμετώπησης των εργαζομένων, και όχι στην εργοδοσία συνολικά.
Αντιθέτως, έφερα παραδείγματα καλής εργοδοσίας. Και είμαι σίγουρος οτι αποδίδει: παράδειγμα είναι το πρόγραμμα που χρησιμοποιούμε και οι δύο για να καταθέσουμε τις απόψεις μας....
Υ.Γ. Συγνώμη για το repeat του comment, αλλά μία λέξη να πειράξεις αλλάζει όλο το νοήμα...
Κούλαρε ρε ανώνυμη, ούτε αυτός είναι Χιτλεράκι, ούτε εσύ σκλαβα...
Κουβέντα κάνουμε ρε γαμώτο, δεν θα λύσουμε εδώ το εργασιακό..
Κάντε μια προσπάθεια να μην το κάνετε εδώ γήπεδο...
Εντάξει, αλλά το υφάκι αμα γουστάρετε είναι πολυ σπαστικό ειδικά οταν εχεις περασει στα σκατα και ερχεται ο αλλος και μιλαει για γραφεια και τετοια.
Και ειδικά οταν του την λες και επιμενει για επιλογες και άλλες ανοησίες. Οι βολεμενοι βγαζουν γλώσσα και εμεις ψαχνομαστε.
Επειδη οι αλλοι την περασανε δυσκολα, ολοι πρεπει να γαμιόμαστε αλλιώς ειμαστε καλοπερασάκηδες και βολεμένες...
λες και τρωμε απο το πιάτο του...
Μαλακία μου αλλά έχει και κάτι κολλήματα ο κοσμος ρε συ αρκούδε....
- Ζωή
Ένα λάθος παρατήρησα: προσπαθούμε να βάλουμε "καλούπια"... Δεν υπάρχουν καλούπια φίλοι μου... Εγώ είμαι φοιτητής, γιός αφεντικού και εργάτης (ok, τεχνήτης στο μαγαζί του πατέρα μου, θα μου πείτε δεν είναι το ίδιο, έχω ζήσει απο κοντά τις συνθήκες όμως, έχω γνωρίσει άτομα και άτομα, δεν είμαι "αφεντικό"). Στην αγορά εργασίας υπάρχει κάθε καρυδιάς καρύδι: υπάρχουν "χαραμοφάηδες" που κοιτάζουν μόνο πώς θα λουφάρουν και πώς θα κερδίσουν περισσότερα και δεν τους ενδιαφέρει τι θα κάνει η επιχείρηση στην οποία δουλεύουν. Αυτοί να κάνουν το 8ωρο τους και να φύγουν όσο πιο "ξεκουραστοι" γίνεται...
Στον αντίποδα όμως υπάρχουν όμως υπάρχουν και κάποιο που σκίζονται να κάνουν σωστά τη δουλειά τους, να εξυπηρετήσουν, κάνουν υπερωρίες για να μη μείνει πίσω η δουλεία (τις οποίες πολλές φορές δεν πληρώνονται) κι έχουν ΦΙΛΟΤΙΜΟ όπως έγραψα και παραπάνω...
Φυσικά υπάρχουν και άπειρες ενδιάμεσες διαβαθμίσεις - δεν είναι άσπρο/μαύρο.
Πού θέλω να καταλήξω; Ας κοιτάξει καθένας τον εαυτό του, αντικειμενικά, να δεί τι προσφέρει αυτός, τι του προσφέρει η θέση στην οποία εργάζεται, κι αν, με το χέρι στην καρδιά, πιστεύει οτι αδικείται, να ψάξει για άλλη. Δεν λέω οτι είναι εύκολο, αλλά όποιος κάθεται και κλαίει τη μοίρα του, βρίζοντας εργοδότες κι εργαζομένους, δέν πρόκειται να κερδίσει τίποτα - και πιστεύω οτι άν κάποιος έχει όρεξη να δουλέψει και να ΜΑΘΕΙ, μπορεί να βρεί δουλειά. Όποιος ψάχνει εύκολη δουλειά, με λίγες ώρες, καλά λεφτά και συνθήκες, μήν πώ τώρα τι θα πάρει (ή θα βάλει βύσμα και θα μπεί στο δημόσιο - αλλά αυτο είναι άλλη ιστορία...)
ΥΓ.τα 2 πρώτα "ανώνυμα" ήταν δικά μου.
Ανδρέας
Δημοσίευση σχολίου
<< Home