"Δεν υπάρχουν είδωλα"

Τον είχα δει στην τηλεόραση. Περισσότερο μου έμεινε με ένα παιχνίδι του πικραμένου Peter Shilton. Υστερα, σκόραρε και πέταξε έξω την Ιταλία στο Μουντιάλ. Πανηγύρισε, οι Ναπολιτάνοι μπορεί να έκαναν το ίδιο κρυφά. Γύρισα στον πατέρα μου (το έβλεπα το παιχνίδι) και είπα "τώρα θα τον γαμήσουν".

Έμαθα για ναρκωτικά. Τότε οι ποδοσφαιριστές μόνο πίνανε, δεν "πίνανε". Δεν με ενδιέφερε ιδιαίτερα, κάτι ντρίμπλες έκανε, κανα γκολ έβαζε, δεν θεοποίησα ποτέ αθλητές. Μαφίες, γυναίκες, κόκες, έγινε ο αλήτης, το κωλόπαιδο.

Έλεγε η κόκα σε ρίχνει, είναι άδικο να με τιμωρούν για κάτι που με ρίχνει και δεν με ανεβάζει.

Βασικά, τον τιμωρούσαν γιατί ήταν είδωλο. Και κωλόπαιδο.

Εκτός από την Μπαρτσελόνα δεν έπαιξε ποτέ σε μεγάλη ευρωπαϊκή ομάδα. (Και αν έπαιξε, αυτός την έκανε).

Μας έβαλε γκολ με το Μουντιάλ, η μισή ελλάδα πρέπει να μην πειράχτηκε καθόλου που το έβαλε αυτός. Ήταν το τελευταίο γκολ με τα χρώματα της πατρίδας του.

Ύστερα ο Βασίλης μου έκανε δώρο το βιβλίο του. Το άφησα στην βιβλιοθήκη για 3-4 περίπου μήνες. Είχε αφιέρωση "Για να δεις πως και οι χοντροι παίζουν μπάλα" , ή κάπως έτσι. Ξεκίνησα να το διαβάζω γιατί δεν είχα τίποτα άλλο πρόχειρο, κόλλησα.

Μονορούφι σχεδόν, παρότι ήταν δύσκολα γραμμένο.

Υπέροχο. Ζωντανό.

Ήρθε και στην Αθήνα, έκανα πλάκα στον Βασίλη "θα πας να πάρεις αυτόγραφο;" - μου λέει "Εαν θελήσει δικο μου αυτόγραφο, τότε θα του ζητήσω και εγώ ένα!". Το έχω ξανακούσει αυτό, αλλού. Του ταιριάζει (και του ενός και του άλλου).

Πήρε φανέλα, πήρε κάρτα μελους. Μαλακίες, αλλά αν ήταν του Παναθηναϊκού, θα σπαζόμουνα νομίζω.

Δεν τον γουστάρω μόνο για τις ικανόνητές του. Είμαι στην φάση "δεν χωνεύω/γουστάρω" γιατί είναι καθίκι με άποψη. Είναι "πολιτικό ον" με τον ορισμό που δίνω εγώ στον όρο.

Υποπτεύομαι ότι τα εκκατομύρια οπαδών του αισθάνονται το ίδιο ακριβώς.

Χθες το βράδυ.

Κοιτάει τον φακό. "Ειδωλα, δεν υπάρχουν".


Ναι, ρε.