monitoring life
Όλα ξεκινάνε με ένα mail που μου έστειλε ο Βασίλης.
"Ειναι η 2η Δευτερα, που "παραπονιέσαι" για το "ησυχο" Σου-Κου σου...Είναι -εν μέρει- αλήθεια (γιατί να το κρύψωμε άλλωστε). Τα σαββατοκύριακά μου, ήταν πολύ πιο ήσυχα παλιά, από ότι τώρα. Και τώρα, αν δεν είμαι με παρέα, (όχι με οποιαδήποτε παρέα, αν με εννοάτε τι εννοώ) μου ψιλοκακοφαίνεται.
Κάποτε ζουσες για τα ήσυχα Σου-κου σου...
Κάποτε ήταν η καλύτερή σου...
Εγω αυτό το ονομάζω πρόοδο, Johnny..."
Αλλά τον τελευταίο καιρό είχε αλλάξει και κάτι άλλο - που μόνο με προσοχή το παρατήρησα: Δεν είχα οθόνη.
Χα. Η οθόνη μου κάηκε, και ξαφνικά απέκτησα ζωή. Αφού ξεπέρασα το σοκ και τον εθισμό, καθάρισα το σπίτι (καλά, μην φανταστείτε τίποτα σπουδαίο, τα απλά πράγματα - να μπορεί να περπατήσει κανείς), διάβασα 4-5 βιβλία (όχι τίποτα σπουδαίο, μερικά εξαιρετικά βίπερ με τον Εξολοθρευτή) και είδα αρκετά DVD - μερικά, δε, με παρέα (καθάρισα το σπίτι είπαμε).
Μέχρι που μαγείρεψα και κανά-δύο φορές.
Και μετά, απέκτησα καινούργια (δανεική) οθόνη.
Πάει η ζωή μου, πάει - χαμένος στο δίκτυο και στα Evolution Pro Soccer (και στο Fifa που προσφάτως απέκτησα) και πάνε οι ταινίες, και πάνε τα βιβλία (το "Κώδικας Da Vinci" το παλεύω και ούτε μέχρι την μέση δεν είμαι - και δεν έπιασα ακόμα το δικό σου Ευάκι, φαντάσου), και πάει η καθαριότητα (που, πλάκα είχε εδώ που τα λέμε).
Δεν μιλάω για άσκοπα χαμένες ζωές. Αλλα βρε αδελφέ, αν είμαι πρεζόνι,
να το ξέρω τουλάχιστον.
12 Comments:
ti ennoeis me ton eksolothrefti?
ton remo ouiliams ton eksolothefti? me ton tsioun ton daskalo tou sinatzou? pou vlepei to kathos o planitis peristrefetai stin tileorasi pou exei panta mazi tou? pou trone panta krya papia me ryzi? pou ipiretoun ton dr. smith (ton aftokratora smith kata tsioun) kai tin aniparkti organosi tou?
an milas gia afton ton eksolothrefti kai den theleis ta viperakia sou, pes mou ....
Συμφωνώ με το Βασίλη ...τουλάχιστον εν μέρη.
Το ίδιο έπαθα κι εγώ πριν μια βδομάδα περίπου όταν κάηκε η κάρτα γραφικών. Και η εξάρτησή μου είναι τέτοια που αν και δεν έτρεξα να την αντικαταστήσω (λόγω στενότητος τσέπης) "δανείστικα" όμως το laptop ενός φίλου και "παίρνω τη δόση μου".
Διαφωνώ με το Βασίλη ...τουλάχιστον εν μέρη.
Κανείς δεν σου είπε να πέρνεις μόνο ένα ναρκωτικό. Και ο "Κώδικας Ντα Βίντσι" drug ήταν και μάλιστα μεγάλο. Οπως και τα "Kill Bill" που (ξανα)είδα το ένα καπάκι στο άλλο. Και η βόλτα για τα τσίπουρα με την παρέα είναι drug. Το θέμα είναι να διαλέγεις τα "σωστά". Αυτά που φτιάχνουν εσένα.
ps. Οσο για την καθαριότητα, μακρυά! Είναι απλή μεθαδώνη! :-)
ax na kseres poses fores ton teleftaio kairo efxithika gia ena isixo Sou Kou kai de mou ekatse pote...
Panw pou prospathousa na ginw spitogatos vre aderfe, mou vazane tin tampela "ksenerwti",petousan kai ti frasi "niata vre,niataaa" kai pali krepales :-)
Ax,isixa Sou kou....
Σου εύχομαι κι άλλα ήσυχα Σου/Κου (αν εννοάς τι εννοάω :P)...
Δεν ξέρω γιατί αλλά τα ατελείωτα Σαββατοκύριακα (όχι απαραίτητα τα ήσυχα) έχουν ίχνη παραδείσου.
Υγ. Παράτα τον Κώδικα, περίμενε να δεις την ταινία.
Θέλω και γώ ήρεμα Σ/Κs στο σπίτι...
επίσης θέλω να βρεθεί ένας μαγικός τρόπος να βρίσκονται όλα τα ενθετα των κυριακάτικων εφημερίδων στο σπίτι όταν ξυπνάω το πρωί της Κ, για να τα διαβάζω με τον καφέ... (πιστεύω το ίδιο εύχεται και ο περιπτεράς της γειτονιάς, που με βλέπει σαν ζόμπι και κοντεύει να πάει από καρδιά...)
Πρώτον και κυριότερον: Μακρυά από τις μεθαδώνες! :)
Εχθές, κοιμήθηκα γύρω στις 4. Και από τις 11 το βράδυ, διάβαζα Da Vinci... και δεν το τελείωσα, (προφανώς) καθώς έκανα συνειδητές προσπάθειες να κοιμηθώ - αλλά φευ, πάλι εκεί γύρναγα.
Μ' αρέσει το βιβλίο so far, αλλά έτσι και αλλιώς, 30 χρόνια φούρναρης, ταινία καλύτερη από βιβλίο, δεν έχω δει.
Τελευταίο παράδειγμα; κρατηθείτε... ο Ράμπο! Που ως βιβλίο είναι ενδιαφέρον, και ως ταινία γίνεται... πφχμ.
Για το θέμα μας, να πω το εξής: έκατσα τρια χρόνια στην Πάρο, όταν έκανα Λύκειο, μόνος μου, τα δύο πρώτα χωρίς καν τηλεόραση. Τα καλύτερα της ζωής μου...
Titania: Οπως περίφημα λέει ο CrazyMonkey, ναρκωτικά υπάρχουν πολλά - και να ματαξαναδείς για 500 φορά τον Ρόμπιν Γουίλιαμς στο DVD (που δεν μου δωκες ποτές), ντόπα είναι... ε;;;;
Maya: Μίλα με titania. Απεξαρτήθηκε από τις Κυριακάτικες, και μάλιστα με εξαιρετική επιτυχία...
Ανώνυμε: δώσε όνομα και βλέπουμε τι γίνεται... Γιατι εσύ ξέρεις πολλά, και το επόμενο post για τον Remo θα είναι αφιερωμένο...
"...ταινία καλύτερη από βιβλίο..."...το Underground...κρατάω βέβαια μια επιφύλαξη για την πιθανότητα που η ταινία προηγήθηκε,αλλά εν πάσει περιπτώσει δεν συγκρίνονται...
Α, μεγιστη παραληψις: evris το (κατα δικτυο) ονομα. Ευριπιδης το κατα κρατος. Ζω μερικα blogs away, περασα ειδα Εξολοθρευτης (φανταστηκα Ρεμο) και ειπα να ρωτησω, σε περιπτωση που δεν τα θελεις.
Η ερωτηση ισχυει και επεκτεινεται και σε Βιπερ οπως Μακ Μπολαν ο Εκτελεστης (του σκοτωσαν την οικογενεια οι μαφιοζοι και τωρα πηγαινοερχεται με το μαυρο βαν του ανα τις πολεις και τις εκκαθαριζει απο την μαφια), Καρτερ (πρακτορας, σουπερ γοης, α λα Τζειμς Μποντ ενα πραγμα), Ριτσαρντ Μπλεηντ (αυτος που τηλεμεταφερεται σε αλλους τοπους/εποχες ως χρονοεπιβατης και μενει για πεπερασμενο διαστημα κλπ)...
--
evris
Α, ο αγαπητός Evris λοιπόν. Δεν τα χαρίζω, τα δανείζω. Όπου "δανείζω" βάζεις συνολικά μία διαδικασία όπου κερνάς καφέ (δεν πίνω καφέ, σοκολάτα θα κεράσεις), στα δίνω, η διαδικασία φωτογραφίζεται, είναι προσημειωμένα, τα διαβάζεις (προαιρετικό), τα επιστρέφεις (υποχρεωτικό).
Και Εξολοθρευτή έχουμε, και Μπλέηντ μπορεί να έχουμε άμα λάχει.
:)
Ναι βεβαια κερναω σοκολατα (αν και ηδη χαρακτηριστηκες ως επικινδυνος στην κοσμοθεωρια μου: οτι δεν πινει καφε με το κιλο η δεν τρωει νεκρα θηλαστικα τετραποδα η/και διποδα ειναι υποπτο -αν δηλωσεις και χορτοφαγος και μη καπνιστης και μη ποτης αλκοολ τοτε θα ανυσηχησω σοβαρα-), απλα δωσε μερικες εβδομαδες παραταση, καθοτι ΣουΚου κανουμε τους μαστορες και δεν υπαρχει χρονος (και κυριως κουραγιο) ουτε για δειγμα...
Οσο για το Ρεμο, Μπλεηντ και τα τοιαυτα, ψαχνω (μην φανταστεις μανιακα, αλλα παντα κανει blink η ιδεα οταν ακουω οτι καποιος εχει) συγκεκριμενους τιτλους να κλεισω την συλλογη μου. Τι δανεικα και τετοια... παρηγορια στον αρρωστο ειναι αυτο. Στον Ρεμο ειδικα δεν υπαρχει ηθικη. Ειναι πολεμος. Δεν αναγνωριζονται δανεικα βιβλια, δικαιωματα επιστροφης και τετοια. Ρεμο που μπηκε στην βιβλιοθηκη μου, απλα δεν μπορει να βγει.
Τα θελω να τα βαλω διπλα με τα υπολοιπα, να τα χαιδευω, να τους μιλαω και να τους τραγουδαω το βραδι νανουρισματα. Και αν καποτε τα βρουν οι εξωγηινοι μετα απο 1000αδες χρονια να θαυμασουν τα απαντα του Δυτικου Πολιτισμου και διανοησης.
Οποτε ξανασκεψου το αν θα τα φερεις μαζι σου (ισως μια φωτογραφια του εξωφυλλου τους να ειναι μια συμβιβαστικη και ακινδυνη για σενα λυση)...
--
evris
Δηλαδή εγώ να αισθάνομαι τυχερός που λόγω του επαγγέλματος του πατέρα (λογιστής) ζω σε ένα σπίτι που έχει 7 pcs, 1 laptop (χώρια τον server & τα παροπλισμένα, αλλά λειτουργικά μηχανήματα), ε; :>
Μη φανταστείτε τίποτα state-of-the-art βέβαια, τα περισσότερα είναι P-II/III & celerons 350-600Mhz me 14"-15" οθόνες, αλλά το point παραμένει: Δεν θα επηρεαστεί η πρόσβασή μου στο διαδίκτυο από ενδεχόμενη βλάβη στο hardware. (ναι, βαλτός είμαι)
Δημοσίευση σχολίου
<< Home