Δεν πάτε καλά.

Το mood μου είναι ελαφρώς διαφορετικό από όλα αυτά τα σημερινά post, σας βεβαιώ.

Αλλά τριγυρίζουν γύρω μου και μου σπάνε τα νεύρα:

Ελεύθερη είναι η οπλοκατοχή στις ΗΠΑ από το βράδυ της Δευτέρας, καθώς δεν ανανεώθηκε η σχετική δεκάχρονη απαγόρευση. Το ζήτημα προκάλεσε την αντίδραση του υποψήφιου προέδρου των Δημοκρατικών Τζον Κέρι, που κατηγόρησε τον Αμερικανό πρόεδρο Τζόρτζ Ο.Μπους.

Όπως μετέδωσε το BBC, ο Τζον Κέρι κατηγόρησε τον Τζορτζ Ο.Μπους ότι θέτει ως προτεραιότητα τα συμφέροντα του λόμπι που τάσσεται υπέρ της οπλοκατοχής από ότι εκείνα των οικογενειών θυμάτων από πυρά εγκληματιών ή αστυνομικών.

Α, μπα; Και έχουν προβλήματα τρομοκρατίας εκεί πέρα, ε; Ε, όχι ρε πούστη μου, την επόμενη φορά που κάποιος μαλάκας αμερικανός καθαρίσει μερικούς εκεί πέρα, με όπλα που του επέτρεψαν (τον ΑΝΑΓΚΑΣΑΝ) να αγοράσει, γιατί του είπαν "Προσοχή, βρισκόμαστε σε πόλεμο", και "Κινδυνεύουμε απο την τρομοκρατία" και "Οι τρομοκράτες είναι γύρω μας" και δεν ξέρω τι άλλο, όταν λοιπόν ο μαλάκας πάει στο fast-food της γειτονιάς του και καθαρίσει μερικούς άραβες, μουσουλμάνους, γιατι του την έδωσε (όπως κάνουμε εμείς εδώ με μερικούς αλβανούς όταν πανηγυρίζουν, για να μην ξεχνιόμαστε) ή όταν ένας πιτσιρικάς απο το άγχος καθαρίσει καμία 10ριά συμμαθητές του και κανά-δυό δασκάλους, - ε, μην έρθετε σε μένα για συμπόνιες και ψυχολογικά προβλήματα. Το λογαριασμό να τον στείλετε στις εταιρείες κατασκευής όπλων - οι οποιες τρίβουν κυριολεκτικά τα χέρια τους με το κλίμα τρομοκρατολαγνείας που επικρατεί.

Το μόνο που με πειράζει είναι οτι κάθε φορά που οι αμερικανοί βγάζουνε τα μάτια τους, την πληρώνει ο υπόλοιπος πλανήτης.

Να 'πάνε να γαμηθούνε να σκοτωθούνε όλοι τους.

Και δεν ήμουνα σε τέτοιο mood, σας διαβεβαιώ.