"Διακοπές", τέλος.

Πριν απο λίγο, τελείωσαν οι «καλές» μέρες. Είμαι αναγκασμένος να επιστρέψω στην καθημερινότητά μου. Σε ό,τι τελοσπάντων είχα πριν φύγω.

Ανικανοποίητος για αυτά που δεν έκανα. Κουρασμένος από τις αναποδιές. Ευχαριστημένος από τα πράγματα που πήγαν καλά. Από αυτά που κατάφερα.

Α, που να δείτε τι έχω καταφέρει. Που να δείτε πως αλλάζουν οι άνθρωποι όταν ξέρουν τι θέλουν.

Και από το αποτέλεσμα της αλλαγής αυτής, συνήθως δεν επηρεάζεται μόνο ένας. Πολύ συχνά, και οι γύρω μας νιώθουν και επηρεάζονται (θετικά ή αρνητικά) απο την αλλαγή μας. Συνήθως δε, αυτός είναι και ο μόνος τρόπος να δούμε οτι κάτι άλλαξε.

Ότι δεν θα είμαστε ξανά οι ίδιοι.

Τέρμα λοιπόν οι διακοπές. Απο σήμερα, και ας κάτσω μέχρι την Κυριακή. Διαδικαστικοί οι λόγοι, σε γάμο έχω να παραστώ. Για να ευχηθώ το ευτυχές μέλλον του ζευγαριού.


Νομίζετε όμως πως έτσι τελειώνουν όλα; Όχι αγαπητά μου παιδιά, συνήθως κάπως έτσι αρχίζουν όλα.

Πρέπει να τελειώσουν οι διακοπές για να αρχίσουν οι επόμενες. Με την γνώση, την εμπειρία, και τις ιδέες που αποκομίσαμε από τις τωρινές.


Ως εδώ τα πήγαμε μία χαρά.