Οχι σαν την Μαρί-Κλαίρ, περισσότερο.

Κάποτε, στο παρελθόν, είχα μιλήσει για τις όμορφες γυναίκες.

Και οτι όλοι είναι όμορφοι ή όμορφες - για κάποιον.

Επειδή είναι υποκειμενικό, επειδή είναι θέμα γνώμης, χημείας, επειδή η ομορφιά είναι για αυτό που σε βλέπει.

Είχα μιλήσει και για το μακιγιάζ, και την ψιλοαντίθεσή μου σε αυτό. Καλό όταν μία γυναίκα θέλει να νιώσει πιο όμορφη, κακό όταν εξαρτάται απο αυτό για να νιώσει όμορφη.

Ξεκίνησα έχοντας πάντα στο μυαλό μου μια αφίσα, στους δρόμους της Κυψέλης, που έλεγε: "Δεν είναι όλες οι γυναίκες όμορφες σαν τις κοπέλες στο Marie Claire, είναι ομορφότερες" ή κάπως έτσι.

Πέτυχα και ένα link που οι αντιδράσεις του με έκαναν να σκεφτώ τι αντίκτυπο έχει η ομορφιά στης γυναίκες.

Εδώ μπορείτε να δείτε απο έναν φωτογράφο το αποτέλεσμα της επεξεργασίας στις φωτογραφίες. Αρκεί να πάτε το mouse πάνω απο την μεγάλη φωτογραφία για να δείτε πως ήταν πριν.

Τι σημαίνει αυτό; Βασικά, οτι κανείς δεν είναι τέλειος. Ok, πες οτι αυτό το ξέραμε ήδη.

Οτι τα standart δεν είναι πραγματικά. Πως περιμένει κανείς μία μικρή κοπέλα που ακούει, απο γυναίκες και άντρες τι κουκλάρα (απο άντρες μπορεί να ακούσει κάτι άλλο, παρεμφερές) είναι η τάδε, γιατί έτσι δείχνει στο περιοδικο, να καταλάβει την διαφορά μεταξύ της φαντασίας και της πραγματικότητας;

Αυτή η μικρή κοπέλα θα μεγαλώσει και θα μάχεται διαρκώς να μοιάζει στην τάδε, που παραδόξως δεν γερνάει ποτέ, δεν πάει για χέσιμο, δεν έχει περίοδο, δεν την πιάνει κόψιμο, τρωει ότι θέλει, εν ολίγοις δεν έχει τα ελλατώματα που έχουμε όλοι μας.

Και αν τα έχει, είναι trendy.

Σε αυτό βοηθούν τα περιοδικά τύπου cosmopolitan, όπου η ομορφιά γίνεται ο εύκολος (αν όχι μοναδικός) τρόπος να κερδίσεις τον κούκλο άντρα, την καλύτερη δουλειά, να σε θαυμάζουν οι φίλες σου.

Εμ βέβαια. Αλλώς τι θα πουλάγανε; καζαντζάκη;

Εν πάσει περιπτώσει, είναι λίγο άδικο, όσο και να με βολεύει να το ρίχνω στο Cosmopolitan. Υπάρχει μία ολόκληρη σειρά απο διαδικασίες που παίρνουν ένα μικρό παιδί, και το κάνουν μία γυναίκα με απαιτήσεις για την εμφάνισή της.

Επαναλαμβάνω: Καλό όταν μία γυναίκα θέλει να νιώσει πιο όμορφη, κακό όταν εξαρτάται απο αυτό για να νιώσει όμορφη.

Είχα δυσκολευτεί να πείσω, στο παρελθόν, πόσο όμορφη είναι κάθε γυναίκα, για τον κατάλληλο δέκτη. Ανεξαρτήτως μαλλιών, τακουνιού, μακιγιάζ. Ακόμα και ανεξαρτήτως κώλου.

Στην πραγματικότητα, άλλη μία εικόνα μου έρχεται στο μυαλό. Είμαι στο τραίνο, όπου όταν βαριέμαι παρακολουθώ τους ανθρώπους. Μία κοπέλα γύρω στα 22 βρίσκεται μπροστά μου, κοιτώντας έξω. Είναι ντυμένη απλά, με ένα τζιν και ένα πουκάμισο, έχει μακριά καστανοκόκκινα μαλλιά, και είναι γεματούλα. Αμυδρά.

Είναι υπέροχη.

Στην Βικτώρια, μπαίνει στο τραίνο μία κοπέλα που της μοιάζει πολύ. Ιδια ηλικία, κόκκινα μαλλιά. Εχει όμως ποιό αδύνατο σώμα, καλοφτιαγμένο, είναι μακιγιαρισμένη, με έντονο -σχεδόν ενοχλητικό- άρωμα και ντυμένη πολύ πιο φόρμαλ.

Είναι αδύνατο εκείνη την στιγμή να μην κάνω την σύγκριση. Θαυμάζω την απλή έκδοση της ίδιας κοπελας, και ταυτόχρονα με απωθεί το κατά προσπάθεια εξεζητημένο της πιο λουξ έκδοσης.

Δεν κάνω γενικότητες - αλλά το συγκεκριμένο περιστατικό με έκανε να σκεφτώ πόσο λάθος είναι να βασίζεσαι στο μακιγιάζ ή το ντύσιμο για να εντυπωσιάσεις.

Τέλος πάντων, συνεχίζω τον συνειρμό μου.

Όλοι είναι όμορφοι ή όμορφες - για κάποιον.

Και οι κοπέλες δεν είναι τόσο όμορφες όπως δείχνει το Marie Claire - είναι περισσότερο.

~

Ακόμα και όταν δεν έχουν σεσουάρ μαζί τους :)