Τι έγινε ρε παιδιά;
Ανώνυμο σχόλιο εχτές έλεγε οτι ένας φεύγει, δέκα έρχονται.
So what, σκεφτόμουν εγώ.
Αλλά αν είναι έτσι οι δέκα που έρχονται, να φύγουμε όλοι.
Άφωνος.
(Ειδικά γι'αυτό το post)
Το ξαναγράφω, γιατί εγώ δεν είμαι Κούγιας να μην ξέρω πως κάνω που και που καμία μαλακία :)
Μ'αρέσει. Πολύ. Και ο τρόπος γραφής, και το νόημα.
Η νέα γενιά έρχεται, πολύ ενδιαφέρουσα.
Ειδικά σ'αυτό, έμεινα άφωνος.
9 Comments:
Θα διαφωνήσω-διασκεδαστικά είναι τα κείμενά της. Στο κάτω-κάτω κανείς απ' όσους γράφουν σε ένα blog δεν έρχεται στο σπίτι μας. Ας εκφραστούν όλοι.
Προσπάθησα να δείξω οτι μ΄αρέσει - οχι βέβαια διασκεδαστικά, αλλά τουλάχιστον όμορφα θεωρώ τα κείμενά της.
Αν δεν πέρασε το πνεύμα μου, να το ξαναδοκιμάσω..
..κάποια στιγμή θα τα καταφέρω :)
Εγώ πάλι δεν τα βρίσκω ούτε διασκεδαστικά, ούτε πολύ όμορφα αλλά εξαιρετικά- απλά κώλωσα να το γράψω νομίζοντας πως την κατακρίνεις. (Την πάτησα)
Κι εγώ παρανόησα. Κατάλαβα ότι χαλάστηκες.
Μπράβο στο γκομενάκι.
Α ώστε το άλλαξες! Πολύ καλά λοιπόν! Τώρα που το ξανασκέφτομαι δεν μου αρέσει καθόλου!
(ΝΑΙ ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΑΣΤΕΙΟ)
Χε!
Πιτσιρίκο, είσαι πειραχτήρι.
Είναι φαίνεται η μέρα του "Καλύτερα Να Μασάς, Παρά Να Μιλάς" (αγγλιστί, Foot In Mouth Day)˙ την έκανα κι εγώ την γκάφα μου σήμερα :-(
ΥΓ: Άνω τελεία, furnished by NickTheCreek (no thanks to Microsoft :-P)
Μόλις διάβασα το επίμαχο post και συμφωνώ δυστυχώς με την αρχική σου δήλωση "αν είναι έτσι οι δέκα που έρχονται, να φύγουμε όλοι". Κρίμα που άλλαξες γνώμη. Δε συμφωνώ καθόλου με τον τρόπο γραφής και έκφρασης της κοπέλας αυτής, ούτε με τo ότι έπρεπε τελικά να κάνει πόσα one night stands για να καταλήξει στο αυτονόητο: αν δεν αγαπάς τον άλλο δεν έχει νόημα. Στα πράγματα αυτά πιστεύω ότι κανείς πρέπει να ακολουθεί την ίδια λογική με τα ναρκωτικά: δε χρειάζεται να τα δοκιμάσεις για να αντιληφθείς τις βλαβερές τους συνέπειες.
Ανώνυμε/η, δεν άλλαξα γνώμη - απο την αρχή συμπάθησα το blog της κοπέλας. Απλώς, την πρώτη φορά δεν εκφράστηκα σωστά, και με παρεξηγήσανε.
Οσο αφορά το σχόλιό σου..
Για μένα υπάρχουν δύο ειδών blog: τα ενδιαφέροντα, και τα αδιάφορα. Οχι τα καλά και τα κακά.
Απο τους περισσότερους εδώ μέσα, που είτε σχολιάζουν, είτε έχουν δικά τους blog, έχω κάνει τα ίδια - και χειρότερα. Ή άλλες, καινούργιες αμαρτίες. Ή ήμουν απλώς δειλός για να τις κάνω - αν ολίγοις δεν είμαι καλύτερος (ούτε χειρότερος) απο κανέναν εδώ μέσα.
Η συγγραφέας του εν λόγω blog είναι ενδιαφέρουσα. Αν μιλάει για λάθη που έκανε ή τα κρύβει, μου είναι αδιάφορο - λάθη και σωστά κάναμε όλοι.
Αν είναι ειλικρινής, ναι, αυτό με απασχολεί. Αλλά ο άνθρωπος που λέει 'έκανα μαλακία' με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, κατ' εμέ, χρεώνεται κατ' αρχάς ως ειλικρινής.
Η πρόταση μου (όπως και όλες οι προτάσεις που κάνω κατά καιρούς) είναι προφανές οτι άλλους θα βρουν σύμφωνους, και άλλους όχι. Πως θα μπορούσε να είναι αλλιώς; Αφού όλοι μας διαφέρουμε - ακόμα και αν κατά καιρούς συμφωνούμε σε βασικές αρχές.
Προς αποφυγή λοιπόν νέων παρεξηγήσεων, και για να εξηγήσω το σχόλιό μου:
Δεν πρόκειται να πω, πο-τε, μην πάτε σε αυτό το blog γιατί δεν μου αρέσει.
Οσο μαλάκας και να είναι ο άλλος (και έχω τέτοια παραδείγματα) το blog είναι αυστηρά προσωπική υπόθεση, είναι στο χέρι μας να τα διαβάζουμε - ή όχι, και κάθε blog, κάθε ένας έχει χώρο εδώ.
Οσο παράλογο και αν μοιάζει αυτό, για μένα υπάρχουν μόνο καλά blog.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home