Τρεις σκέψεις για ένα σχόλιο.

Πήρα (τώρα, με τις τελευταίες μου τσαντίλες) αρκετά mail που έλεγαν "είσαι μοναδικός, εξαιρετική περίπτωση" - με τον καλό τρόπο.

Τρείς σκέψεις πάνω σ' αυτό.

Πρώτη σκέψη.
Γι'αυτό τα τραβάω όλα αυτά. Δεν ξέρω αν είναι κατάρα ή ευχή να "διαφέρεις", αλλά εγώ, τώρα τελευταία, ως κατάρα το βιώνω. Μεταγενέστερη σκέψη μου με κάνει να πιστεύω οτι αν είμαι διαφορετικός είναι μόνο σε σχέση με τους Τσαρούχες, τους Γκλέτσους, και τα άλλα ανδροείδωλα που πλασάρονται ως χρυσή ευκαιρία σχέσης.

Δεύτερη σκέψη.
Αν είμαι πράγματι, σε ένα επίπεδο που δεν το κατανοώ, δεν έχω διάθεση να αλλάξω. Μ' αρέσει όπως είμαι. Μ' αρέσει που έχω πλεόνασμα έρωτα και θέλω να το δώσω με αυστηρή επιλογή. Μ' αρέσει που πιστεύω στην χημεία - και υπολογίζω σ'αυτήν. Και αν την πατάω γι' αυτό, όχι, δεν έχω διάθεση να αλλάξω. Δεν είπα "να πάνε να γαμηθούν οι γυναίκες, θα αλλάξω, και θα γίνω αυτό που χρειάζονται" - είπα "να ξεκαθαρίσω κάτι; ΑΥΤΟΣ ΕΙΜΑΙ." Ούτε παιχνίδια, ούτε μαλακίες.

Τρίτη σκέψη.
Δεν είμαι 'ιδιαίτερη περίπτωση'. Αντιθέτως, οι περισσότεροι φίλοι μου είναι έτσι. Σκέφτονται έτσι. Αντιδρούν έτσι. Και αρκετοί γνωστοί μου επίσης. Με όλους αυτούς συμφωνούμε. Συνεπώς, σε σας κυρίες αναφέρομαι, εκεί έξω υπάρχουν πολλά αρσενικά που σκέφτονται με αυτόν τον τρόπο.

Τρεις σκέψεις για ένα σχόλιο.