«Σοβαρά; Με θυμάστε; Δώσατε νόημα στη ζωή μου»
Δεν είχα σκοπό να κάνω post σήμερα. Δεν είχα όρεξη.
Αλλά στον φίλο koukouzelis (που btw με τιμά
με τα comment του) βρήκα (άλλο ένα) ενδιαφέρον post.
(...) Ξαναβλέπω τον πιτσιρικά με την ντουντούκα προς το τέλος της προπόνησης. Του λέω ότι μου άρεσε ο τρόπος που μας καθοδηγούσε. «Σοβαρά; Με θυμάστε; Δώσατε νόημα στη ζωή μου» απαντάει με χαμόγελο.Πολύ τον πάω αυτόν τον εθελοντή. Η μεγάλη καρδιά, ρε πούστη μου, φαίνεται - από όποια πλευρά και αν την κοιτάξεις. Αρκεί να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά.
Αν είδατε μεγάλες καρδιές τελευταία, να χαίρεστε για τα ανοιχτά σας μάτια.
ΤΟ ΕΙΠΕ Ο arkoudos ΣΤΙΣ 8/25/2004 12:28:00 μ.μ.. ΜΟΝΙΜΟ LINK
5 Comments:
Καταθέτω:
Μπάσκετ στο Ελληνικό με (αφόρητη) ζέστη και αέρα που δεν επιτρέπει τις ανοικτές ομπρέλες και ο γηραιός εθελοντής (άνω των 60) δίνει οδηγίες πάνω από το "καρεκλάκι του ναυαγοσώστη", συνεχώς, με τα σπαστά αγγλικά και το χαμόγελο μέχρι τα αυτιά, "εξίτ του τραμ ραϊτ" "εξίτ τουμπας λεφτ"
ΟΑΚΑ κάτω από το τείχος των εθνών τρεις εθελοντές αναμεταδίδουν τον αγώνα που προβάλλεται στην γιγαντοοθόνη από την ντουντούκα. GO ENGLAND φωνάζουν και οι Βρετανοί που κάθονται πιο μπροστά τους αποθεώνουν. Το σκηνικό επαναλαμβάνεται με Ιταλούς, Γερμανούς και Κινέζους. Σε λίγο ένα μικρό πλήθος έχει μαζευτεί γύρω από τους τρεις (και προς στιγμήν φαίνεται ότι στερεύουν από ατάκες). Ο μικρότερος βγάζει ένα ραδιοφωνάκι από τη τσέπη και μεταδίδει μουσική από τη ντουντούκα και όλοι αρχίζουν να χορεύουν!
ΟΑΚΑ (και τις τέσσερις μέρες που πήγαμε) στην αγορά δεκάδες παιδιά δίνουν κατευθύνσεις, κάνουν αστεία, καληνυχτίζουν τον κόσμο, δίνουν το ρυθμό.
Σύνταγμα Δευτέρα βράδυ 3π.μ., σημαίες πολλές, δεκάδες στο γκαζόν, πίνουν μπύρα και τραγουδούν στη γλώσσα τους εναλλάξ. Χωρίς συνεννοήσεις και μαέστρους.
Στου Ψυρρή χθες το βράδυ ομάδες εθελοντών (ανάμεσα σε άλλα γκρουπ Αργεντινών, Βραζιλιάνων, Αμερικάνων) φωνάζουν ρυθμικά : ΤΕΛΕΤΗ ΛΗΞΗΣ - ΤΕΛΕΤΗ ΛΗΞΗΣ, HELLAS -HELLAS και σε λίγα λεπτά οι "καθιστοί", οι περαστικοί αρχίζουν να φωνάζουν μαζί. Κερκίδα η Αδριανού, πανηγύρι η Αθήνα.
Γεμίσαμε για το χειμώνα και για πολλούς χειμώνες... :)
Ας κρατήσουν οι χοροί)
Στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος
Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος
Ερμηνευτές: Διονύσης Σαββόπουλος
Ας κρατήσουν οι χοροί
και θα βρούμε αλλιώτικα
στέκια επαρχιώτικα βρε
ώσπου η σύναξις αυτή
σαν χωριό αυτόνομο να ξεδιπλωθεί
Mέχρι τα ουράνια σώματα
με πομπούς και με κεραίες
φτιάχνουν οι Έλληνες κυκλώματα
κι ιστορία οι παρέες
Kάνει ο Γιώργος την αρχή
είμαστε δεν είμαστε
τίποτα δεν είμαστε βρε
κι ο Γιαννάκης τραγουδεί
άμα είναι όλα άγραφα κάτι θα βγει
Kαι στης νύχτας το λαμπάδιασμα
να κι ο Άλκης ο μικρός μας
για να σμίξει παλιές
κι αναμμένες τροχιές
με το ροκ του μέλλοντός μας
O ουρανός είναι φωτιές
ανεμομαζώματα
σπίθες και κυκλώματα βρε
και παρέες λαμπερές
το καθρεφτισμά τους στις ακρογιαλιές
Kι είτε με τις αρχαιότητες
είτε με ορθοδοξία
των Eλλήνων οι κοινότητες
φτιάχνουν άλλο γαλαξία
Nα κι ο Mπάμπης που έχει πιει
κι η Λυδία ντρέπεται
που όλο εκείνη βλέπετε βρε
κι ο Aχιλλέας με τη Zωή
μπρος στην Πολαρόιντ κοιτούν γελαστοί
Tότε η Έλενα η χορεύτρια
σκύβει στη μεριά του Tάσου
και με μάτια κλειστά
τραγουδούν αγκαλιά
Eθνική Eλλάδος γεια σου
Tι να φταίει η Bουλή
τι να φταιν οι εκπρόσωποι
έρημοι και απρόσωποι βρε
αν πονάει η κεφαλή
φταίει η απρόσωπη αγάπη που 'χε βρει
Mα η δικιά μου έχει όνομα
έχει σώμα και θρησκεία
και παππού σε μέρη αυτόνομα
μέσα στην τουρκοκρατία
Nα μας έχει ο Θεός γερούς
πάντα ν' ανταμώνουμε
και να ξεφαντώνουμε βρε
με χορούς κυκλωτικούς
κι άλλο τόσο ελεύθερους σαν ποταμούς
Και στης νύχτας το λαμπάδιασμα
να πυκνώνει ο δεσμός μας
και να σμίγει παλιές κι αναμμένες τροχιές
με το ροκ του μέλλοντός μας
Να 'σαι καλα. και σύ που τα βλέπεις και τα εκτιμάς, και αυτοί που τα κάνουν και τα χαίρονται, και ο Σαββόπουλος που τα τραγουδάει.
Δεν είναι σπάνιο μία μεγάλη καρδιά να βρεθεί στον δρόμο σου Κριε. Σπάνιο είναι να αξίζει τόσο, ωστε να γίνουν θυσίες για λογαριασμό της.
Η απάντηση στο ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΜΕΝΑ...ΓΙΑΤΙ ΤΩΡΑ...ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ....ΓΙΑΤΙ; είναι πιο σημαντική απ' όσο υποπτεύεσαι. Αλλά πράγματι, αυτό το 'γιατί', όταν επιτέλους απαντηθεί, θα οδηγήσει στις λύσεις που ζητάς.
Στις λύσεις που ζητάμε όλοι.
Τρεις ογδόου πράγματι. Περιμένω να διαβάσω τα post σου στο blog σου. Περιμένω το δικτυακό σου ημερολόγιο. θα εχει πολύ ενδιαφέρον.
Καλως ήρθες στον κόσμο μου.
Το δικό σου το blog περιμένω να γεμίσει. Με ιδέες, με σκέψεις, με μυστικά. Με εκείνο το κομμάτι που κρύβουμε όλοι μέσα μας.
Με εκείνο το κομμάτι που, όταν το ελευθερώνουμε, μας απελευθερώνει.
Γιατί νομίζεις οτι έφτιαξα αυτό το blog; Τα σχόλια του κόσμου που με παρακολουθεί με συντηρούν εδώ.
Όπως όλα τα άλλα στην ζωή μου, αυτό που κάνω, μοιάζει στους άλλους δύσκολο - για μένα είναι εύκολο, αρκεί να είναι κάποιος εκεί και να μου λεεί "καλά πας". 'Η ακόμα - ακόμα "σε άκουσα". Έτσι, μπορώ και εγώ να απαντήσω: "Σοβαρά; με θυμάστε; δώσατε νόημα στην ζωή μου."
Περιμένω την δική σου φωνή - θα έχει περισσότερο ενδιαφέρον από το να σχολιάζεις απλώς την δική μου. Αντε, άνοιξε το blog σου, και σου υπόσχομαι ένα δώρο.
Και μία συμβουλή επειδή πρωτοεμφανίζεσαι: μην γράφεις κεφαλαία. ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΦΩΝΑΖΕΙΣ.Σε περιμένω. Σε περιμένω.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home