Θέλεις ή δεν θέλεις;

Απο την μύγα ξύγκι βγάζω μερικές φορές όταν έχω όρεξη... :)

Έρχεται η wisdom και ενημερώνει ότι την Τετάρτη, μας επισκέπτεται ο Paolo Coelio. Ο thalis όμως της kathimerinopita's, ενίσταται - κυρίως στο πνεύμα του εν λόγω βραζιλιάνου σούπερστάρ "δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω".

Και πετάγομαι εγώ, τσουπ, και λέω: Πλάκα, πλάκα, το πιστεύω αυτό.

Δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω.

Και αυτό κυρίως γιατί όοοοοολα όσα θέλησα ποτέ (να γίνω ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού, να γίνω γνωστός τραγουδιστής, να γίνω πλούσιος και να τρέχω στα ξενοδοχεία του Νικόλα, να με λατρεύουν όλες οι γυναίκες, να ταξιδέψω, να πάω στο φεγγάρι) τα βλέπω α-πο-λύ-τως εφικτά.

Δεν αστειεύομαι. Απολύτως. Για όλα αυτά.

Το μόνο κακό είναι ότι για να πετύχω οτιδήποτε υπάρχει σε αυτή την λίστα, απαιτεί θυσίες. Άλλες άγριες, άλλες απλές - αλλά πάντως, θυσίες. Και το ερώτημα είναι κατά πόσο είμαι διατεθημένος να θυσιάσω αυτά που ήδη έχω (οτιδήποτε και αν είναι αυτά) για χάρη του ονείρου μου.

Άλλες φορές, το τολμώ.

Και κερδίζω ή χάνω (μην εύχεσαι να έχεις κάτι, γιατί μπορεί τελικά να το καταφέρεις) και αξίζει ή όχι τον κόπο.

Κάποτε, στον φίλο μου τον Βασίλη, του έλεγα ότι αρκεί να βάλω μία γυναίκα στο μυαλό μου. Ε, δεν την χάνω με τίποτα.

Μπορώ να γίνω πιο κοντός, πιο ψηλός, πιο άγριος, πιο ήρεμος, πιο ξανθός, πιο μελαχρινός, πιο πλούσιος ή πιο φτωχός, πιο γλυκός, πιο ψυχρός - αρκεί να την θέλω αρκετά. Αν το έκανα όμως αυτό μόνο για αυτήν (και όχι για μένα) θα έχανα τον εαυτό μου.

Το μυστικό είναι τι είσαι διατεθημένος να χάσεις. Γιατί, κάθε φορά, για κάθε πράγμα που ελπίζεις (θέλεις, εύχεσαι), να ξέρεις ότι αν αυτό γίνει θα αλλάξει κάτι.

Και το θέμα είναι αν θέλεις να αλλάξει αυτό που έχεις τώρα ή όχι.

Δεν θα μπορούσα να είμαι όλα αυτά τα πράγματα; Αν αφιέρωνα χρόνο, κόπο και αφοσίωση σε αυτά, όλα αυτά θα ήταν εφικτά. Όχι στο πιάτο, αλλά κάποια στιγμή θα γινόντουσαν.

Δεν υπάρχει λοιπόν δεν μπορώ. Και αυτό, πολλές φορές με απενεχοποιεί για πράγματα που δεν απόκτησα ποτέ.