Πέμπτη, Δεκεμβρίου 16, 2004

Δεν είμαι εγώ ρατσιστής, εσύ είσαι αλβανός.

Λοιπον. Άλλη μία έκθεση, όπως συχνά έγραφε ο φίλος μου ο Νικόλας, και ένας καλός λόγος για μερικούς από σας, να μην με γουστάρετε πλέον:

Δεν γουστάρω τον ρατσισμό.

Η κουβέντα ξεκινάει απο χθες στο post της Mandy. Όπου έχω πιστέψει ότι αλβανοί είναι οι δράστες, αλλά δεν έχει σημασία. Διαβάζω το post, αντιλαμβάνομαι το ρεύμα και την τροπή που θα πάρει η κατάσταση, περιμένω.

Επιπλέον, βλέπω σήμερα στο ALTER (...) την χαριτωμένη και αξιόλογη εκπομπή του κυρίου Βαρεμένου. Έχουν βάλει κάτω έναν εκνευρισμένο αλβανό εκπρόσωπο (το όνομα του οποίου δεν θυμάμαι, δυστυχώς) και τον ταλαιπωρούν με την βλακεία τους. Η δε "Στέλλα", η κοπέλα που την φωνή της ακούσαμε αρκετές φορές εχθές, σήμερα να δηλώνει "μπορει να είμαι κακιά, αλλά εγώ θα το πω: είμαι ρατσίστρια με τους αλβανούς, οι εννέα στους δέκα είναι κακοι".

Δεν είσαι κακιά Στέλλα μου. Λάθος είσαι, χαμένη είσαι, αφελής είσαι. Κακιά δεν νομίζω να είσαι.

Εξηγούμαι - και εκτίθομαι παραλλήλως:

Εκθεση: Γιατί είμαι εναντίον κάθε μορφής ρατσισμού.

1ον: Γιατί δεν συμφωνώ με τις γενικότητες. Για να μην κουραζόμαστε, κάνουμε γενικές κρίσεις με τα απολύτως απαραίτητα στοιχεία. Οι γυναίκες δεν ξέρουν να οδηγούν, οι ξανθές είναι ηλίθιες, οι μαύροι την έχουν μεγάλη, οι αλβανοί είναι καθίκια. Fast Food δέχομαι, Fast Sex δέχομαι, Fast Living δέχομαι. Αλλά να παίρνω αποφάσεις και θέσεις ελαφρά την καρδία, αποκλειστικά και μόνο επειδή βαριέμαι, είναι αφελές. Αν τις πιστεύω κιόλας, είμαι βλάκας.

2ον: Γιατί οι ξένοι δεν εκπροσωπούν την χώρα τους. Οι αλλοδαποί που κάνουν έναν φόνο, δεν είναι αλβανοί. Είναι κατ' αρχάς άνθρωποι, με άλλα, πιο ισχυρά χαρακτηριστικά. Αν ακούω όλη την ημέρα ότι "αλβανός έκανε εκείνο, αλβανός έκανε το άλλο" - αλλα δεν ακούω "έλληνας έκανε εκείνο, έλληνας έκανε το άλλο" μπορεί να μπω σε μία διαδικασία. Αλλά κανείς δεν εκπροσωπεί την χώρα του. Οι ρουμάνοι έγιναν όλοι κακοί εξαιτίας του Ματέϊ; Ή ήταν, ή δεν ήταν. Δεν άλλαξε τίποτα με την εμφάνισή του - εκτός από την γνώμη μας. Ούτε οι Φιλιπινέζοι - παρότι σκότωσαν πρίν από μερικά χρόνια ολόκληση οικογένεια-.

3ον: Γιατί πρώτα κοιτάς τα μούτρα σου, και μετά των άλλων. Γνώμη μου είναι ότι ποσοστιαία έχουμε μεγάλο αριθμό παρανόμων μεταναστών στην χώρα μας (μας; άλλη κουβέντα αυτή). Για αυτό δεν φταίνε οι ξένοι, αλλά εμείς. Τα σύνορά μας ήταν μπουρδέλο για αρκετά χρόνια, είτε από δική μας ανύπαρκτη μεταναστευτική πολιτική, είτε από επιταγές της ευρώπης, είτε απο οικονομική επιλογή μας. Εν γένει, ήταν. Ισως να είναι και ακόμη. Δεν δώσαμε ποτέ (εμείς, ναι εμείς) την δυνατότητα σε αυτούς τους ανθρώπους να έρθουν νόμιμα, να ζήσουν νόμιμα, να προσφέρουν όσο και όπως και οι άλλοι εξ υμών. Και μετά είναι οι βρωμιάρηδες, οι άνεργοι, οι φτωχοί, οι μίζεροι. Οι κλεφτες. Πρώτα ας δούμε τα δικά μας λάθη, ας τα διορθώσουμε. Όταν μπουν οι νόμοι και οι κανόνες, όσοι είναι εκτός, ας τιμωρηθούν.

4ον και βασικότερον: Γιατι δεν υπάρχει λίγο ρατσιστής. Το χαρακτηριστικό γνώρισμα του ρατσιστή είναι το να σχηματίζει γενική γνώμη για μία ομάδα ανθρώπων εξαιτίας ενός ορισμένου χαρακτηριστικού τους. Δεν είναι τίποτα λιγότερο ο ρατσισμός. Δεν υπάρχει το καλυμα "δεν είμαι ρατσιστής, μόνο με τους αλβανούς τα έχω". Αν είσαι γενικεύεις εξ αιτίας ενός χαρακτηριστικού, είσαι ρατσιστής, αυτή είναι η βασική ιδέα. Μετά, είναι απλώς μαύροι, εβραίοι, γυναίκες, μουσουλμάνοι, γκέϊ, ανάπηροι. Αν αρχίσεις, δεν θα τελειώσεις ποτέ. Αν όμως ξεκινήσεις, που θα σταματήσεις; Ωραία, ας διώξουμε τους αλβανούς. Μετά, και αφού έχουμε πάρει φόρα, ας διώξουμε και τους τσιγγάνους. Πάει και αυτό. Ύστερα, αυτοί οι υπόλοιποι ξένοι "μας τρώνε τις δουλειές", ας φύγουν και αυτοί. Να μην διώξουμε και τους μουσουλμάνους τις θράκης; Αμέ. Οι γυναίκες, να σταματήσουν (πάλι) να ψηφίζουν, γιατί έχουν περίοδο(*) και επηρεάζεται η γνώμη τους στις εκλογές. Τώρα, οι ανάπηροι - έχουν τον σπόρο του σατανά μέσα τους. Όξω. Οι γκέϊ, έχουν φύγει προ πολλού - να 'ναι καλά ο "φυλάω τον κώλο μου" Ιωαννίδης (ο Γιάννης, όχι ο άλλος. Και ο άλλος βέβαια, αφού τον αναφέραμε). Αυτοι οι μαυρομάλληδες, πρέπει να είναι τουρκόσποροι. Ουστ. Άχρηστοι οι γέροι, πρέπει να τους καθαρίζουμε σιγά σιγά - προκαλούν την οικονομια μας. Και πάει λέγοντας. Εμένα δεν με πειράζει: είμαι νέος, ξανθός, γαλανομάτης, άντρας (και ετεροφυλόφιλος), αρτιμελής. Τελευταίος θα κλεισω την πόρτα.

Αυτή είναι η γνώμη μου κυρίες και κύριοι. Και για αυτήν κρίνομαι. Τα σχόλιά σας, περικαλώ, επώνυμα, όπως και η θέση μου.

(*) Για τις γυναίκες, ώρες - ώρες, δεν μπορώ να το πιστέψω οτι μπορεί να είναι ρατσίστριες. Πέρασαν (και περνάνε) τα απίστευτα δεινά του ρατσισμού για αιώνες. Σε μία αποκλειστικά ανδροκρατούμενη κοινωνία, έχουν κατα καιρούς εκδιωχθεί από την εργασιακή, θρησκευτική, πολιτική και πνευματική ισότητα. Ακόμα και τώρα απαγορεύεται να επισκεφθούν το Άγιον Όρος (ως απαγόρευση και όχι ως επιλογή όπως θα πρότεινε η θρησκεία που ορίζει τα του Αγίου Όρους) - ενώ για να έχουν (μία κάποια) ισότητα στην πολιτική, έπρεπε μετα νόμου να επιβληθεί η ποσόστωση. Οικονομικά είναι ασθενέστερες των ανδρών, καθώς στην ίδια θέση, κατά κανόνα κερδίζουν λιγότερα χρήματα. Μέχρι μερικά χρόνια πριν απαγορευόταν να ψηφίζουν, και να καπνίζουν δημοσίως. Οι άντρες μπορούσαν (επιτρεπόταν να) δείρουν τις γυναίκες τους. Και η εικόνα της κοινωνίας, δεν έχει πολύ αλλάξει από το "η γυναίκα είναι ασθενέστερη του ανδρός" παρακινούμενη από καταστάσεις όπως η μη-υποχρεωτική στρατιωτική θητεία. Μετά από όλα αυτά, είναι να μην ξαφνιάζομαι όταν ακούω μια γυναίκα να υποστηρίζει τον ρατσισμό;

Τούτο το blog έχει μεταφερθεί στην διεύθυνση http://www.arkoudos.com/... Δεν έχει νόημα να κάνετε comment εδώ, αντιθέτως, αναζητήστε το ίδιο Post στο καινούργιο site!

19 Comments:

Anonymous Ανώνυμος said...

Poly to eyxaristithika to simerino sou post!

Nikolas

12/16/2004 01:45:00 μ.μ.  
Blogger Damsel in Stress said...

Ένα απ' τα καλύτερά σου. Για συνέχισε με τέτοιες εκθέσεις ιδεών ... μ' αρέσουν. Τζάμπα σ' έχω link νομίζεις;

Υ.Γ.: Εγώ που τους ξανθούς, γαλανομάτηδες, αρτιμελείς, ετεροφυλόφυλλους νέους τους κοιτάω ολίγον λοξά καιμε υφάκι κακό ... δεν ξέρω ... επιτρέπεται;

12/16/2004 02:55:00 μ.μ.  
Blogger arkoudos said...

Νικόλα, φυσικά το ευχαριστήθηκες. Είσαι γνωστό ταραχοποιό στοιχείο, τέτοια πόστ είναι το ψωμοτύρι σου :)

Mandy, σωστό: Όλοι οι άνθρωποι ίσοι απέναντι στον νόμο. Οι Βορίδης, Καρατζεφέρης, Πλεύρης και λοιποί εξυπηρετούν διάφορα συμφέροντα σαφώς ανώτερα του απλού ρατσισμού. Γέμισε η ευρώπη από δαύτους.

DiS: Τσάμπα όχι, κάθε μήνα έρχεται το τσέκι στην ώρα του. Επιπλέον, και εγώ δεν τους χωνεύω αυτούς που ανέφερες, κάτι μυστήριο πρέπει να έχουν, δεν μπορεί να είναι τέλειοι... Να δεις που είναι μπατήρια! :))

12/16/2004 03:05:00 μ.μ.  
Blogger arkoudos said...

btw: Το σχόλιο για τις γυναίκες, θα μπορούσε να είναι ξεχωριστό post, έχει την δική του δυναμική. Επιφυλλάσομαι να ανασυνταχθώ, και να εμβαθύνω - σε γενικές γραμμές, τα ίδια θα πω, με περισσότερα λόγια.

12/16/2004 03:10:00 μ.μ.  
Blogger Dimitris Athanasiadis said...

Μια από τις πιθανές αιτίες του ρατσισμού κατά την ταπεινή μου άποψη είναι ότι το να υιοθετεί κανείς τέτοια κριτήρια είναι μια έκφανση της προσπάθειας να βάλουμε σε τάξη το χαώδες περιβάλλον μας. Έτσι ξέρουμε ότι οι μεν είναι οι "κακοι" και οι υπόλοιποι οι "καλοί". Έχοντας ορίσει ένα σαφή κίνδυνο και εχθρό ξέρουμε από που να φυλαγόμαστε και που να διοχετεύσουμε την επιθετικότητα μας, αντίστοιχα. Είναι ένας μπούσουλας κατά κάποιο τρόπο. Αυτό ταιριάζει με το νο. 1 σου περί γενικότητων που για μένα εκφράζονται ακριβέστερα με τον όρο (υπέρ)απλουστεύσεις...

Πάντως, όλα τα έχεις αρκ. Το Χ.Ο. δεν ανέφερες μόνο αλλά το υποθέτουμε σιωπηρά από τα υπόλοιπα. Και όσο για το ξανθός we'll just take your word for it:P

12/16/2004 05:04:00 μ.μ.  
Blogger arkoudos said...

Δεν το ανέφερα, ε; Σας αφήνω να το υποθέσετε σιωπηρώς από τα υπόλοιπα.. :)

12/16/2004 05:07:00 μ.μ.  
Blogger Phantasmak said...

Γιατί πρέπει κάθε φορά που Αλβανοί ή "Αλβανοί" διαπράττουν ένα έγκλημα, θα πρέπει να οργιάσουν την επομένη τα ιδιωτικά κανάλια και να τα ρίξουν όλα στους Αλβανούς ως έθνος; Και όχι μόνο αυτό, αλλά μάλιστα να φέρουν έναν Αλβανό ώστε να φανει και καλά ότι κάνουν συζήτηση και δε βγάζουν αμέσως συμπεράσματα;

12/16/2004 06:13:00 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Καλώς ειπωμένα.
Πάρα πολύ σωστά και όσα επισημαίνεις για τις γυναίκες. Το θέμα αξίζει περαιτέρω συζητήσεως.
Αν κατάλαβα καλά αυτή η δις Στέλλα έγινε το νέο ίνδαλμα των καναλιών επειδή τα "χώνει" στους Αλβανούς; Ήμαρτον πια!
Ιφιμέδεια

12/16/2004 07:11:00 μ.μ.  
Blogger evee said...

Συμφωνώ με το περισσότερο post σου Αρκούδε, εκτός από ένα κομμάτι. Το οποίο με εξοργίζει. Το περί γυναικών. Αγαπητέ συνειδητοποιείς ότι και εσύ μιλάς εδώ γενικά?

«Για τις γυναίκες, ώρες - ώρες, δεν μπορώ να το πιστέψω οτι μπορεί να είναι ρατσίστριες. Πέρασαν (και περνάνε) τα απίστευτα δεινά του ρατσισμού για αιώνες.»..

αυτό που δεν θέλεις αυτό κάνεις τελικά

«Γιατί δεν συμφωνώ με τις γενικότητες. Για να μην κουραζόμαστε, κάνουμε γενικές κρίσεις με τα απολύτως απαραίτητα στοιχεία. Οι γυναίκες δεν ξέρουν να οδηγούν, οι ξανθές είναι ηλίθιες, οι μαύροι την έχουν μεγάλη, οι αλβανοί είναι καθίκια.»

Και συνεχίζω…Μια μικρή ιστοριούλα: Βγάζω το Πολυτεχνείο, δίνω εξετάσεις για την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος και αποφασίζω να βρω μια δουλειά για το καλοκαίρι. Ενάμισι χρόνο αυτά. Στην πρώτη μου συνέντευξη, με ρωτήσαν –άκουσον, άκουσον- αν είμαι έγκυος, παντρεμένη ή αρραβωνιασμένη!!!!! Πέραν του ότι έβαλα τα γέλια γιατί δεν με φαντάζομαι σε καμμιά από τα 3 ευτυχή states σύντομα , του έκανα παρατήρηση περί ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων, και αποφάσισα να ζητήσω παλαβά λεφτά (για αρχάρια) για να δω που πάει το πράγμα. Γούρλωσε τα μάτια του, του είπα ότι τα αξίζω και για να με έχει θα δώσει τόσα καθαρά. Τελεία. Η πλάκα είναι ότι μια εβδομάδα μετά ο τύπος τηλεφωνεί και λέει ναι. Εγώ του λέω μωρό μου σόρρυ, δεν θα έρθω α διότι είσαι κάφρος και βου διότι ο τάδε μου δίνει περισσότερα. Τεσπά, ακόμη και μετά από το μικρό αυτό ευτράπελο περιστατικό, τρέφω ακόμη μερικές αμφιβολίες ότι η κοινωνία είναι ανδροκρατούμενη. Μην βιαστείς να τα ρίξεις στην εμπειρία μου. Δεν ζω σε γυάλα, βλέπω και παραέξω…

Και για εμένα Αρκούδε, το ποιο άσχημο σημείο του post σου είναι αυτό:

«ενώ για να έχουν (μία κάποια) ισότητα στην πολιτική, έπρεπε μετα νόμου να επιβληθεί η ποσόστωση.»

Χειροκροτείς την ποσόστωση δηλαδή???? Μα αυτό είναι το πρώτο πράγμα που λέει ότι δεν είμαστε ίσες. Δηλαδή μετράει και για εσένα ότι δεν υπάρχουν γυναίκες και άντρες στην πολιτική σκηνή, αντίστοιχοι με τον πληθυσμό. Κάνεις αυτό τον διαχωρισμό. Δεν λες πόσοι είναι αξιόλογοι. Λες πόσοι έχουν ΧΧ και πόσοι ΧΥ. Τι είμαστε δηλαδή καμιά μειονότητα που έχει ανάγκη προστασίας των δικαιωμάτων της?(αχ ανδροκρατούμενη κοινωνία... και πάλι σε σένα προσβλέπουμε για να μας αποδώσεις τα του Καίσαρως τω Καίσαρει…!!??) Γιατί δεν ζητάς ποσόστωση τότε σε γαλανομάτηδες? Σε καστανομάτηδες? Σε ψηλούς και κοντούς? Ααααα,.. γιατί αυτό δεν μετράει.. είναι ίσοι. Τότε γιατί να ζητάς ποσόστωση σε γυναίκες?

Περί ξυλοδαρμών….και άλλων δαιμονίων. Όσες είχαν τα κότσια, και τότε και τώρα, έφευγαν Αρκούδε. Αυτό δεν είναι θέμα ισότητας. Και που έγιναν νόμοι για τον ξυλοδαρμό και πάλι κάποιες κάθονται και τις τρώνε. Οι μανάδες και πατεράδες που έβγαλαν τέτοιους γιούς και τέτοιες κόρες δεν φέρουν καμιά ευθύνη?

Και για να μην το παρατραβήξω.. γιατί έχω να πω πολλά, κάνε ένα νέο post όπως λες, πάνω στο θέμα. Δεν θα τελειώσω όμως πριν πω κάτι βασικό. Οι άξιοι, άντρες και γυναίκες να πάρουν και τις δουλειές που τους αξίζουν και τα υπουργεία και τα λεφτά όλα. Και μαγκιά τους. Όποιος έχει τα αρχίδια ας το κάνει αντ’αυτών. Δεν ξέρω κανέναν εργοδότη με σώας τας φρένας που δεν θα πάρει μια γυναίκα ή που θα απολύσει μια γυναίκα λόγω του φύλου της. Επιχείρηση έχει και στόχος του είναι να βγάλει κέρδος. Τελεία και παύλα. Και δεν ξέρω γυναίκα –που να μην έχει θυματοποιήσει εαυτόν - που θα συμβιβαστεί με λιγότερα λόγω φύλου. Τα άλλα είναι δικαιολογίες και καραμέλες όσων δεν μπόρεσαν αν πάρουν ποτέ αυτό που θα θέλανε.

12/16/2004 07:25:00 μ.μ.  
Blogger arkoudos said...

...και ενώ ήλπιζα ένα (ένα βρε αδελφέ) Post να μου πει λες μαλακίες (Ιφιμέδια; και σύ τέκνον βρούτα; απο σένα περίμενα μια τοσοδούλα κόντρα), το μόνο που βλέπω είναι μία παρεξήγηση.

Eve, συμφωνούμε. Δεν συμφωνώ με την ποσόστωση.

Έγινε σαφής παρεξήγηση. (Νομίζω ότι οι "προδιαβάσαντες" δεν έκαναν την ίδια παρεξήγηση, γι'αυτό συμφώνησαν με το συγκεκριμένο κομμάτι - ελπίζω δηλαδή). (Παιδιά, αν καταλάβατε και εσείς έτσι, πείτε το - να το αλλάξω. Αυτό που κατάλαβε η EVE δεν με εκπροσωπεί).

Μπορεί να μην το έκανα ξεκάθαρο, αλλά σε ΟΛΟ το κομμάτι για τις γυναίκες, γίνεται λόγος αποκλειστικά για πράγματα που ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ να τους συμβαίνουν. Αναλύω: Με την ίδια λογική που λέω "Οχι στον θρησκευτικό διαχωρισμό" (ακόμα το μήλο πληρώνετε) - καθώς θα έπρεπε να είναι επιλογή σας να διαλέξετε, και όχι υποχρέωση (που τυχαίως αφορά ΟΛΕΣ τις γυναίκες, όχι μόνο τις γυναίκες της συγκεκριμένης θρησκείας), λέω όχι στην ποσόστωση που σας αντιμετωπίζει ως αντικείμενα που θα έπρεπε να καταλαμβάνουν συγκεκριμένο χώρο, και όχι σαν ισότιμους ανθρώπους.

Οσο αναφορά το θέμα του ξύλου, διαφωνώ. Η λογική της ισότητας έχει να κάνει με την ανομία που επέτρεπε στον άντρα να βαράει την γυναίκα του (γιατί είναι άντρας της) και σε τίποτα άλλο. Φυσικά πατεράδες και μανάδες φταίνε αλλά φταίνε και για πολλά άλλα πράγματα. Την τελική ευθύνη έχει αποκλειστικά ο θύτης. Διαφωνώ καθέτως στο να μεταθέσουμε τις ευθύνες σε άλλους, γονείς ή κοινωνία - τουλάχιστον όχι πριν τις αποδώσουμε πρώτα στο θύμα.

Τέλος, για το χρηματικό. Οι γυναίκες είναι υπο κατοχή τα τελευταία 2-3.000 χρόνια give or take a year. Ετσι νομίζω εγώ. Και λιγότερα να είναι -που πες οτι είναι, δεν θα τσακωθούμε ΚΑΙ για αυτό- το θέμα είναι ότι μπήκαν (και σιγά σιγά βγαίνουν) σε μία ενδιαφέρουσα ψυχολογία ρόλων. Δεν μιλάω εγώ για τους μισθούς - μιλάνε σγκεκριμένες μελέτες και μετρήσεις. Κοιτάζω γύρω μου (που έλεγε και ο Γιωργάκης) και βλέπω 40-50 άντρες διευθυντές για μία γυναίκα διευθύντρια. Το θέμα δεν είναι αν ζητούν μία διευθυντικη θέση: το θέμα είναι πόσες γλύτωσαν ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΩΣ για να δοκιμάσουν κάτι υψηλότερο.

Αυτά. Αλλά. Αν και έγινε παρεξήγηση, που δεν την χρεώνεται κανείς άλλος πλην εμού, απορώ: Σε όλο το υπόλοιπο πόστ μου, δεν θα έπρεπε -ακόμα και αν διατύπωσα λάθος το συκεκριμένο κομμάτι που οι άλλοι ελπίζω να κατάλαβαν ορθώς- να είναι σαφής η θέση μου και για αυτό το θέμα; Ηταν ανάγκη να εξοργιστείς; Μία απλή παρατήρηση θα έλυνε -δια παντώς- την παρεξήγηση.

Τέλος πάντων, είπαμε: Για τις γυναίκες εν ευθέτω χρόνο, θα καταθέσω τις απόψεις μου. Εχω να πω αρκετά. Τότε, βαρέστε όσο θέλετε.

12/16/2004 08:13:00 μ.μ.  
Blogger evee said...

Χαίρομαι Αρκούδε αν παρεξήγησα, γιατί ομολογώ ότι δεν έχεις δείξει κάτι αντίστοιχο στο παρελθόν και με εξέπληξες.

Τα περί θρησκείας δεν τα σχολιάζω γιατί είναι μακρά ιστορία. Θα ήθελα να πάω στο Άγιον Όρος για την αρχιτεκτονική και την απομόνωσή του, αλλά καταλαβαίνω ότι οι καλόγεροι είναι κολλημένοι. Και κότες. Νομίζω ότι εύκολα μένεις απομακρυσμένος από τα «δεσμά της σάρκας» όταν δεν βλέπεις μπροστά σου θηλυκό, παρά όταν βρίσκεσαι λόγου χάρη στην πόλη με το κινούμενο δειγματολόγιο δίπλα σου ανά πάσα ώρα και στιγμή. Θέλει κότσια και λίγοι τα έχουν. Κατά τα άλλα, τα περί θρησκείας είναι μια μεγάλη ιστορία. Δεν κολλάει άμεσα με το post οπότε δεν θα μακρυγορήσω.

Για το θέμα του ξύλου, παρεξήγησες εσύ αυτή τη φορά δυστυχώς νομίζω. Ναι, τα θύματα φταίνε πρώτα. Συμφωνώ και επαυξάνω. Γι’αυτό και σου είπα πρώτα πρώτα ότι αν δεν γουστάρουν ας φύγουν. Απλά το προχώρησα και λίγο παραπέρα. Ρώτησα δηλαδή «Γιατί δεν φεύγουν? Γιατί άφησαν αν τους συμβεί αυτό?». Και έτσι έφτασα στα περί οικογένειας, αρχών κλπκλπ…. Κατά τα άλλα η χειροδικία ήταν πάντα αξιόποινη πράξη. Δεν δικαιολογούνταν από το γεγονός ότι ο άλλος ήταν σύζυγος, πατέρας ή αδελφός… απλά το κοινό περί δικαίου αίσθημα(ΚΠΔΑ) συγχωρούσε πιο έυκολα τότε τέτοιες πράξεις. Γενικά η χειροδικία ήταν πολυφορεμένη… και οι γονείς στα παιδιά.. και οι δάσκαλοι στους μαθητές κοκ… Ευτυχώς το ΚΠΔΑ προχώρησε από τότε.

Επίσης, τα περί μισθών είναι μια μεγάλη ιστορία και σε μεγάλο βαθμό σχετίζονται και με την ανάγκη οι γυναίκες να κάνουνε είναι υπεύθυνες και για τα της οικογένειας. Εξού και είναι δύσκολο στην πράξη να γίνουν διευθύντριες κλπκλπ. Εξού και οι στατιστικές. Πόσα καρπούζια να χωρέσεις στην ίδια μασχάλη? Με πόσα μπαλάκια να κάνεις τον ζογκλέρ? Και η ατάκα «πόσες γλίτωσαν ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΩΣ για να δοκιμάσουν κάτι υψηλότερο» τις αναγάγει πάλι σε θύματα, sorry που το λέω. Όχι θύματα λόγω φύλου… απλά τι σημαίνει «γλίτωσαν»? Αμα δεν τους άρεσε, ας τα παίζαν όλα για όλα για να είναι ευτυχισμένες. Δεν αναφέρομαι εδώ μονάχα σε γυναίκες.. αναφέρομαι στην συντριπτική πλειοψηφία του εργαζόμενου πληθυσμού που συνεχώς γκρινιάζει για τη δουλειά του με τέτοια ορολογία. Αυτοθυματοποιείσαι, γκρινιάζεις ακατάπαυστα και συνεχώς πετάς το μπαλάκι(και τις ευθύνες) σε κάποιον άγνωστο. Από ποιον γλίτωσαν? Τι γλίτωσαν? Η κορυφή δεν είναι θέμα πτυχίων Αρκούδε. Είναι ζήτημα περίπλοκον και απαιτεί εκτός από αρετές που δεν αποκτούνται σε κανένα πανεπιστήμιο και αυτό το «κάτι». Δεν εννοώ την ηγετική φυσιογνωμία, δεν εννοώ την ανωτάτη ζογκλερική, δεν εννοώ το εξασκημένο μάτι/πνεύμα έτοιμο να ξεχωρίσει στο σωρό το μαργαριτάρι, δεν εννοώ τη δυνατότητα λήψης αποφάσεων. Αυτό το «κάτι» δεν ορίζεται έτσι απλά και είναι ένα μαγικό συστατικό που εγώ ονομάζω ψυχή. Εσύ πες το όπως θες. Ούτως ή άλλως ηγέτες/διευθυντές κλπ είναι λίγοι. Και η δουλειά είναι απαιτητική. Και όποιος είναι καλός ας προσέλθει. Κρα κάνουνε οι εταιρείες να βρούν αξιόλογα άτομα. Αλλά μην περιμένεις να ζεις όπως χτες. Αν αντέχεις ιδού. Δεν θα μιλήσω για μένα γιατί δεν δικαιούμαι. Δεν έχω υποτυπώδη εμπειρία στο χώρο μου.

Δεν λέω για τους άλλους Αρκούδε, για εμένα λέω. Οι άλλοι μπορεί να μην παρεξήγησαν , εγώ παρεξήγησα, θύμωσα και σου έγραψα, Το ύφος είναι αποτέλεσμα αυτής μου της αίσθησης και εν πάσει περιπτώσει εσύ ας έκανες παρατήρηση. Εμένα δεν μ’αρέσουν οι παρατηρήσεις…Νιώθω πως κουνάω το δάχτυλο και δεν είναι ο τύπος μου.

Α, κάτι που ήθελα να πω αλλά δεν κολλάει ακριβώς εδώ. Με τούτα και με εκείνα ξέχασα να σε ευχαριστήσω για το επόμενο post δημοσίως….άσε τη δυνατότητα για comments βρε αδερφέ!

12/16/2004 09:05:00 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Φίλε Αρκούδε δεν νομίζω να υπάρχει πολιτισμένος άνθρωπος που να διαφωνεί με αυτά που γράφεις. Νομίζω όμως ότι σε κάποια σημεία υπερβάλεις. Τι εννοώ...

Παρόλο που "δε συμφωνείς με γενικότητες", γενικεύεις. Κάποια από αυτά που αναφέρεις προκύπτουν απλά από βιολογικά χαρακτηριστικά τα οποία δεν μπαίνουν σε μια ζυγαριά καλό - κακό. Απλά υπάρχουν. (Δεν μιλάω για θέματα-χαβαλέ του στυλ ξανθιές και για περιπτώσεις που όντως υπάρχει θέμα διάκρισης π.χ. μετανάστες). Για παράδειγμα, το ότι οι μαύροι τον έχουν μεγάλο (όπως και το ότι είναι πολύ καλοί σε ορισμένα αθλήματα), είναι υπεύθυνος ο σωματότυπός, τους το γονιδίωμά τους (πως το λένε αυτό), το ίδιο που σε έκανε εσένα ψηλό ξανθό με γαλανά μάτια (όσον αφορά το μέγεθός των μαύρων καλώ όποια κυρία-κύριο είχε προσωπική εμπειρία, να το επιβεβαιώσει). Επίσης είναι επιστημονική βεβαιότητα το ότι άντρες και γυναίκες τα καταφέρνουν καλύτερα σε διαφορετικές εργασίες. Η οδήγηση προφανώς ΔΕΝ εντάσσεσαι σε αυτά που καταφέρνουν καλά οι γυναίκες (αυτό δεν είναι επιστημονικό συμπέρασμα, αλλά δική μου αυθαιρεσία για την οποία αναλαμβάνω το ρίσκο να χαρακτηρισθώ ποικιλοτρόπως :)).

Να ζούσαμε στο 1940 και κάπου στη Γερμανία και να μού μιλούσες για ρατσισμό εναντίον των ομοφυλόφιλων και των Εβραίων, να σου 'λεγα δίκιο έχεις. Όμως να μιλάμε σήμερα την εποχή του χυδαίου υλοζωισμού, του life style, των μόδιστρων, των Εβραϊκών lobby, του Μπους και του Σαρόν για ρατσισμό, το βρίσκω τουλάχιστον υποκριτικό.

Οι ανάπηροι σίγουρα αντιμετωπίζουν προβλήματα και σωστά διεκδικούν δικαιώματα που τους στερήθηκαν. Έχουν καταφέρει πολλά και εύχομαι να καταφέρουν κι ακόμα περισσότερα. Και τις ποσοστώσεις τους στο δημόσιο τις έχουν και τα επιδόματα και τις φοροαπαλλαγές και τις ειδικές νομοθετικές ρυθμίσεις και τις παραολυμπιάδες και μπράβο τους. Όμως φτάνει πια αυτή η κλαψομουνίλα! Να 'ταν η Ελλάδα Σουηδία να μην αντιμετώπιζε προβλήματα όλος ο υπόλοιπος κόσμος και να υπήρχαν διακρίσεις μόνο σε βάρος των αναπήρων, να έλεγα!

Επίσης δεν συμφωνώ με την λογική του έχω μια ιδιαιτερότητα και "τσιμπάω" κάνοντάς την σημαία, στην πρώτη μαλακία που θα πει το κάθε Alter, ο κάθε Χριστόδουλος, ο κάθε Ιωαννίδης κι ο κάθε Ψωμιάδης που εις τους αιώνες των αιώνων αμήν υπάρχει και θα υπάρχει. Κι ο Χατζιδάκης ομοφυλόφιλος ήτανε κι ο Κουν Εβραίος κι ο Λοτρέκ ανάπηρος. Δεν βγήκαν ποτέ να κάνουν βούκινο τις ερωτικές τους προτιμήσεις, ή να διαμαρτυρηθούν για μισαλλοδοξία κατά των Εβραίων, ή να μείνουν στην αναπηρία τους. Το σημάδι που άφησαν στην ιστορία, σίγουρα δεν το άφησαν γιατί ήταν ομοφυλόφιλοι, ή Εβραίοι, ή ανάπηροι, ή οτιδήποτε.

Δεν πιστεύω πως χάριν της κακώς εννοούμενης ανεντικότητας πρέπει να κλείνουμε τα μάτια στις διαφορές και να λέμε δεν υπάρχουν. Αυτό είναι στρουθοκαμηλισμός. Το αντίθετο χρειάζεται. Οι διαφορές να αναδεικνύονται, να αξιοποιούνται (για το καλό όλων) και να μην μπαίνουν στην διατίμηση καλό-κακό, ηθικό-ανήθικο. Θεωρώ μεγαλύτερη μαγκιά από το να αναμασάει κάποιος politically correct θέσεις σε στυλ "Φταίει το ζαβό το ριζικό μας - Φταίει ο Θεός που μας μισεί - Φταίει το κεφάλι το κακό μας - Φταίει πρώτ' απ' όλα το κρασί" να ζει με βάση το "Ναι κύριοι είμαι μαύρος, την έχω μεγάλη και και σας γράφω στα παπάρια μου όλους!".


Υ.Γ. Για το θέμα των Γυναικών με κάλυψε απόλυτα η eve. Στο απόσπασμα της: " Οι άξιοι, άντρες και γυναίκες να πάρουν και τις δουλειές που τους αξίζουν και τα υπουργεία και τα λεφτά όλα. Και μαγκιά τους. Όποιος έχει τα αρχίδια ας το κάνει αντ’αυτών. Δεν ξέρω κανέναν εργοδότη με σώας τας φρένας που δεν θα πάρει μια γυναίκα ή που θα απολύσει μια γυναίκα λόγω του φύλου της. Επιχείρηση έχει και στόχος του είναι να βγάλει κέρδος. Τελεία και παύλα. Και δεν ξέρω γυναίκα –που να μην έχει θυματοποιήσει εαυτόν - που θα συμβιβαστεί με λιγότερα λόγω φύλου. Τα άλλα είναι δικαιολογίες και καραμέλες όσων δεν μπόρεσαν αν πάρουν ποτέ αυτό που θα θέλανε." καταγράφονται όσα ήθελα να πω, γραμμένα πολύ καλύτερα από ότι θα μπορούσα να τα γράψω εγώ.

varometro

12/16/2004 09:27:00 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Με κίνδυνο να τον απογοητεύσω, συμφωνώ με τον Αρκούδο [σόρρυ, αρκούδε, θα μαλώσουμε άλλη φορά ;)] και νομίζω ότι Βαρόμετρος και Eve αδίκως του τα χώνετε. Ναι βεβαίως όχι στη θυματοποίηση, όχι στην προβολή της ιδιαιτερότητας για λύπηση ή αποκόμηση οφέλους, αλλά βρε αδελφέ αυτό που -νομίζω- θέλει να πει ο Αρκούδος είναι ότι αυτά τα φαινόμενα έτσι τα έχουμε δει και βιώσει κατά καιρούς.
Και για να ελαφρύνω το κλίμα: Βαρόμετρε, αν συνεχίσεις τις προσβολές για τις γυναίκες οδηγούς, θα με αναγκάσεις να σε προκαλέσω σε κόντρα στην παραλιακή..;)
Και επειδή σίγουρα θα χάσω, θα αναγκαστώ από την ντροπή μου να πηδήξω στο κενό με το αυτοκίνητο σαν τη Μαίτη Χρονοπούλου στις ταινίες του Φώσ-κολου -αλλά στο τέλος, ουφ, θα σωθώ με μια γρατσουνιά στο μέτωπο
Ιφιμέδεια

12/16/2004 10:50:00 μ.μ.  
Blogger Dimitris Athanasiadis said...

K γμ τα μαγαζιά αρκούδε - άντε να δούμε ποιος θα γράψει το 100ό σχόλιο... Έχουμε και λέμε: ρατσισμός, χριστιανισμός, φεμινισμός, χειροδικία, όλα τα πιάσαμε...
Δεν έχεις παράπονο. Τρώγομαι κι εγώ να πω τπτ για (τη βαριά) τη καλογερική αλλά αρκετά "διαλύθηκε" το post - την επόμενη φορά...

12/17/2004 02:15:00 π.μ.  
Blogger arkoudos said...

Σχόλιο, γενικό: Δεν λέω (ούτε πρέπει να είπα ποτέ) οτι όλοι είναι ίδιοι. Δεν είναι. Λέω οτι όλοι (πρέπει να) έχουν ίσες ευκαιρίες. Στην δουλειά, στην θρησκεία, στην πολιτική, στην δικαιοσύνη, σε όλα.

Ισες ευκαιρίες, αυτό μόνο.

Αν τις εκμεταλευτούν, Eve και Varometre, (θα έπρεπε να) είναι δική τους επιλογή, αλλά εξαρτάται και λίγο (όσο να πεις) από το μέχρι τώρα status quo (αν η μάνα σου σε μεγάλωσε με το όνειρο να γίνεις γραμματέας δεν έχεις τις ίδιες ευκαιρίες απο την κοπέλα που την μεγάλωσαν να γίνει ό,τι γουστάρει).

Οπως είπαμε όμως - άλλη συζήτηση, εν ευθέτω χρόνω.

Diafane, τα μισά σχόλια στο ποστ είναι δικά μου (χο, χο, χο) :)

12/17/2004 12:05:00 μ.μ.  
Blogger Η Κουρούνα said...

Κάποτε δούλευα στην Κουμουνδούρου, απογευματινή βάρδια, που σημαίνει ότι πήγαινα στις 5.30 και έφευγα στις 11.30. Εκεί υπάρχουν πολλοί Κινέζοι και ακόμα περισσότεροι Μπαγκλαντέζοι. Μια χειμωνιάτικη νύχτα λοιπόν φύγαμε με μια συνάδελφο και περπατούσαμε προς το αμάξι μου. Ξαφνικά βλέπουμε να έρχονται από την αντίθετη κατεύθυνση 3-4 Μπαγκλαντέζοι. Η συνάδελφος, μια συμπαθέστατη γυναίκα που όμως φοβόταν και τη σκιά της, ενστικτωδώς με αρπάζει από το μπράτσο και με τα δύο χέρια και κολλάει στο πλευρό μου. Και τότε ο ένας από τους Μπαγκλαντέζους σηκώνει απολογητικά τα χέρια του και λέει με σπασμένα ελληνικά "Παρακαλώ, κυρία, όχι φοβάσαι. Δεν κάνει τίποτε εγώ". Ό,τι κι αν έχω δει στην τηλεόραση ή στις εφημερίδες -ξύλο, οργή, φωνές- δεν μπορεί να περιγράψει καλύτερα από αυτό το περιστατικό το πρόβλημα του ρατσισμού. Που είναι θλιβερό και για τις δυο μεριές. Όσο για τις γυναίκες (όποιες γυναίκες) είναι ρατσίστριες, μην αναρωτιέσαι, Αρκούδε. Είναι σαν να απορείς γιατί οι Εβραίοι (μερικοί Εβραίοι), με ένα Ολοκαύτωμα πίσω τους, γαμάνε τους Παλαιστίνιους. Έχεις δει το Do the right thing του Σπάικ Λη; Αν όχι, δες το.

12/17/2004 02:14:00 μ.μ.  
Blogger arkoudos said...

Ωραίο το comment... Σε βάζει να σκεφτείς.

Έχεις δίκιο για οποιονδήποτε άλλο που έχει in any way υποστεί ρατσιστική αντιμετώπιση. Ισως βρίσκει κάποιον άλλο που (θα επιθυμούσε να) είναι κατώτερος.

Την έχω δει την ταινία (την είχα ξεχάσει). Οι μαύροι, τους κινέζους, του ιταλούς, τους ιρλανδούς.

Οπως είπα, σε βάζει να σκεφτείς.

12/17/2004 02:21:00 μ.μ.  
Blogger Sakis Rizos said...

Εν πρώτοις, θέλω να πω ότι είμαι αισιόδοξο άτομο και οι φίλοι μου, μάλιστα, πολλές φορές με χαρακτηρίζουν αιθεροβάμονα! Ωστόσο, τα τελευταία 6-7 χρόνια έχω αλλάξει (είμαι 32 ετών). Έχω γίνει περισσότερο ρεαλιστής. Κάποτε έμοιαζα περισσότερο με την eve. Το έναυσμα γι’ αυτό το comment υπήρξαν τα σχόλια που έκανε η eve εδώ και συγκεκριμένα τα παρακάτω:

«..Δεν ξέρω κανέναν εργοδότη με σώας τας φρένας που δεν θα πάρει μια γυναίκα ή που θα απολύσει μια γυναίκα λόγω του φύλου της. Επιχείρηση έχει και στόχος του είναι να βγάλει κέρδος. Τελεία και παύλα. Και δεν ξέρω γυναίκα –που να μην έχει θυματοποιήσει εαυτόν - που θα συμβιβαστεί με λιγότερα λόγω φύλου. Τα άλλα είναι δικαιολογίες και καραμέλες όσων δεν μπόρεσαν αν πάρουν ποτέ αυτό που θα θέλανε...»

«...Αμα δεν τους άρεσε, ας τα παίζαν όλα για όλα για να είναι ευτυχισμένες. Δεν αναφέρομαι εδώ μονάχα σε γυναίκες.. αναφέρομαι στην συντριπτική πλειοψηφία του εργαζόμενου πληθυσμού που συνεχώς γκρινιάζει για τη δουλειά του με τέτοια ορολογία. Αυτοθυματοποιείσαι, γκρινιάζεις ακατάπαυστα και συνεχώς πετάς το μπαλάκι(και τις ευθύνες) σε κάποιον άγνωστο. Από ποιον γλίτωσαν? Τι γλίτωσαν? Η κορυφή δεν είναι θέμα πτυχίων Αρκούδε. Είναι ζήτημα περίπλοκον και απαιτεί εκτός από αρετές που δεν αποκτούνται σε κανένα πανεπιστήμιο και αυτό το «κάτι». Δεν εννοώ την ηγετική φυσιογνωμία, δεν εννοώ την ανωτάτη ζογκλερική, δεν εννοώ το εξασκημένο μάτι/πνεύμα έτοιμο να ξεχωρίσει στο σωρό το μαργαριτάρι, δεν εννοώ τη δυνατότητα λήψης αποφάσεων. Αυτό το «κάτι» δεν ορίζεται έτσι απλά και είναι ένα μαγικό συστατικό που εγώ ονομάζω ψυχή. Εσύ πες το όπως θες. Ούτως ή άλλως ηγέτες/διευθυντές κλπ είναι λίγοι. Και η δουλειά είναι απαιτητική. Και όποιος είναι καλός ας προσέλθει. Κρα κάνουνε οι εταιρείες να βρούν αξιόλογα άτομα. Αλλά μην περιμένεις να ζεις όπως χτες. Αν αντέχεις ιδού. Δεν θα μιλήσω για μένα γιατί δεν δικαιούμαι. Δεν έχω υποτυπώδη εμπειρία στο χώρο μου...»

Εν αντιθέσει με την eve, ξέρω πολλούς εργοδότες με σώας τα φρένας που δεν προσέλαβαν γυναίκες και που απέλυσαν άλλες διότι, π.χ., έμειναν έγκυες. Συμφωνώ ότι «επιχείρηση έχει και στόχος του είναι να βγάλει κέρδος». Ακριβώς γι’ αυτό όμως δεν προτιμάει τις γυναίκες, τουτέστιν επειδή συνήθως, όπως το βλέπει ο επιχειρηματίας, αποτελούν επένδυση με χαμηλότερο Return on Investment (ROI) από τους άνδρες, όσο κυνικό κι αν ακούγεται αυτό.

Επιπλέον, ξέρω γυναίκες που έχουν συμβιβαστεί με λιγότερα λόγω φύλου. Γράφει η eve: «...Αμα δεν τους άρεσε, ας τα παίζαν όλα για όλα για να είναι ευτυχισμένες.» Τι θα πει «ας τα παίζαν όλα για όλα»; Όταν παντού γύρω σου είναι η ανεργία, όταν πρέπει να συνεισφέρεις χρήματα στην οικογένειά σου, όταν έχεις λογαριασμούς να πληρώσεις, όταν πρέπει να ΕΠΙΒΙΩΣΕΙΣ τι θα πει «ας τα παίζαν όλα για όλα»; Δεν τους αρέσει, eve, ούτε έχουν θυματοποιήσει εαυτούς όπως λες, αλλά πρέπει να ζήσουν!

Και συνεχίζει η eve: «...Τα άλλα είναι δικαιολογίες και καραμέλες όσων δεν μπόρεσαν αν πάρουν ποτέ αυτό που θα θέλανε...». Καταρχάς, εδώ eve μιλάς γενικά, πράγμα για το οποίο «κατηγόρησες» τον Αρκούδο... είναι κακό πράγμα οι υπεραπλουστεύσεις... Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το να πάρεις αυτό που θέλεις, το να πετύχεις κάτι είναι σαφώς συνάρτηση αυτού του «κάτι» (της ψυχής δηλαδή όπως λεει η eve παραπάνω), αλλά η «ψυχή» πολλάκις είναι συνθήκη όχι απλά μη ικανή αλλά ούτε καν αναγκαία.

Γιατί δεν είναι αναγκαία; Γιατί δεν είναι ικανή; Θα μπορούσα να πω μια λέξη (αναφερόμενος στα ελληνικά δεδομένα διότι ποτέ δεν έχω ταξιδέψει στο εξωτερικό): αναξιοκρατία. Υπάρχει κανείς που να μην ξέρει άτομα που δεν είχαν ούτε τη λεγόμενη «ψυχή» ούτε τα προσόντα, αλλά παρόλα αυτά πήγαν πιο μπροστά από άτομα που είχαν και ψυχή και προσόντα; Και αυτός είναι ο κανόνας. Πόσοι και πόσοι ικανότατοι νέοι άνθρωποι δεν μένουν πίσω απλά και μόνο γιατί κάποιος άλλος προέρχεται από οικονομικά εύρωστη οικογένεια, έχει τους κατάλληλους γνωστούς, το κατάλληλο κύκλωμα κ.λπ.;

Όπως είπα παραπάνω το να πάρεις αυτό που θέλεις, το να πετύχεις κάτι είναι συνάρτηση της «ψυχής». Υπάρχουν, όμως, κι άλλα πράγματα που πολλές φορές είναι πιο σημαντικοί παράγοντες. Αν κάποιος από τους αναγνώστες έχει ασχοληθεί με την κοινωνιολογία θα γνωρίζει τη θεωρία αλλά και τις στατιστικές μελέτες (λες και τις χρειαζόμασταν για να μας πουν το προφανές) που δείχνουν ότι το να κατακτήσεις την «κορυφή» όπως την ονομάζει η eve (αλήθεια, τι σημαίνει «κορυφή», προφανώς επαγγελματική καταξίωση, χρήματα κ.λπ.) είναι, κατά κανόνα, συνάρτηση της κοινωνικοοικονομικής τάξης (χρήματα, μόρφωση, επάγγελμα).

Όταν κάποιος προέρχεται από οικογένεια που ανήκει στη μεσοανώτερη τουλάχιστον κοινωνικοοικονομική τάξη έχει την ευχέρεια να σπουδάσει, να παει φροντιστήριο, να κάνει master / Ph.D. στα καλύτερα πανεπιστήμια της Αγγλίας και της Αμερικής κ.ό.κ. (ενώ συνήθως ο μπαμπάς έχει και τους ανάλογους γνωστούς που «θα βοηθήσουν το παιδί» όταν γυρίσει στην Ελλάδα), τότε έχει περισσότερες πιθανότητες στατιστικώς να κατακτήσει την «κορυφή» από αυτόν που δεν είχε αυτήν την ευχέρεια όσα αποθέματα ψυχής και αν έχει μέσα του. Είτε μας αρέσει είτε όχι αυτός είναι ο κανόνας.

Και το σημαντικότερο: για μένα το να έχεις «ψυχή» ΕΚ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΟΥΣ είναι το μόνο εύκολο. Την πραγματική ψυχή όμως την έχουν αυτοί που ξεκινούν από το μηδέν, που δεν είχαν ποτέ πολλά χρήματα αλλά παρόλ΄ αυτά κατάφεραν να σπουδάσουν ενώ δούλευαν συγχρόνως, που δεν πήγαιναν στα bars και στα café και στα σινεμά γιατί ήθελαν να μαζέψουν τα χρήματά τους για να τα δώσουν στο νοίκι, στο φαγητό, στα κοινόχρηστα, στο φως, στο νερό, να αγοράσουν ένα (πανάκριβο) αμερικανικό textbook για να μάθουν περισσότερα για το αντικείμενο των σπουδών τους... αυτοί που έπρεπε να παίρνουν δανεικά από τους φίλους με βαριά την ψυχή τους διότι δεν τους φτάνανε τα λεφτά... αυτοί που δούλευαν σε ένα café και σφιγγόταν η καρδιά τους κάθε φορά που έρχονταν οι συμφοιτητές τους να πιούνε το καφεδάκι τους μετά το shopping therapy που έκαναν (και που πλήρωνε ο μπαμπάς)... αυτοί που τόσο πολύ ήθελαν να πάνε στο MIT, το Stanford, το Harvard, το LSE, αλλά δεν μπόρεσαν γιατί έπρεπε να επιβιώσουν... αυτοί που δουλεύουν γιατί έχουν λογαριασμούς να πληρώσουν... αυτοί που δεν ξέρουν τι θα πει διακοπές... αυτοί που τώρα συντηρούν οικογένεια... αυτοί που κάνουν δυο και τρεις δουλειές...αυτούς, eve, δεν θα τους βρεις να κάθονται σε θρανίο σε κάνα πανεπιστήμιο στη Γηραιά Αλβιόνα και να σπουδάζουν όσο και να το ήθελαν... όσο και να προσπάθησαν... δεν μπόρεσαν... διότι δεν γεννήθηκαν από πλούσια αρχίδια. ΑΥΤΟΙ ΕΧΟΥΝ ΨΥΧΗ, EVE. ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ.

Σάκης

ΥΓ. Ας είμαστε λίγο πιο μετριοπαθείς. Ας μην διαμορφώνουμε απόψεις αβίαστα. Ας μην βγάζουμε συμπεράσματα αβασάνιστα.

12/19/2004 12:36:00 π.μ.  
Blogger evee said...

Xαίρομαι Σάκη για το -όχι και τόσο μετριοπαθές- comment σου. Το να γενικεύουμε όλοι που κάνουμε comments σε αυτό το post, όπως φαίνεται πως δεν αποφεύγεται, ναι, ούτε από εσένα, ούτε από εμένα, ούτε από τον Αρκούδο. Έχεις δίκιο. Συμφωνώ επίσης σε πολλά που λες... όπως το ότι πολλοί έχουν βρεθεί σε υψηλές θέσεις γιατί ο μπαμπάς τους είχε μια εταιρία και τους έχωσε. Αυτοί όμως σε βάθος χρόνου αν δεν κάνουν την δουλειά τους καλά κατά πάσα πιθανότητα θα αποτύχουν/φαληρίσουν κλπκλπ. Συμφωνώ όμως ότι τους δίνεται η πρώτη ευκαιρία πολύ πιο εύκολα. Και εγώ το βλέπω και μπορεί να με θυμώνει αλλά thats life baby. Πιστεύω, όμως, ακράδαντα, πως όποιος είναι άξιος, μπορεί να αργήσει μεν αλλά θα φτάσει εκεί που του αξίζει. Είναι θέμα χρόνου. Σκληρής δουλειάς, επιμονής και υπομονής.

Και αναφορικά με το τι εννοώ κορυφή, δεν εννοώ αυτό που κατάλαβες: αλήθεια, τι σημαίνει «κορυφή», προφανώς επαγγελματική καταξίωση, χρήματα κ.λπ Για εμένα, η κορυφή είναι οι προσωπικοί στόχοι του καθενός. Για σένα μπορεί αν είναι αυτό. Εδώ όμως, μιλώντας για τον επαγγελματικό χώρο συνήθως οι περισσότεροι εννοούν αυτά που έγραψες. Αφήνω την έννοια ελεύθερη προς ερμηνεία. Έχεις την ελευθερία: διαλέγεις και παίρνεις το μήνυμα που σου κάνει.

Αναφορικά με αυτό:
Τι θα πει «ας τα παίζαν όλα για όλα»; Όταν παντού γύρω σου είναι η ανεργία, όταν πρέπει να συνεισφέρεις χρήματα στην οικογένειά σου, όταν έχεις λογαριασμούς να πληρώσεις, όταν πρέπει να ΕΠΙΒΙΩΣΕΙΣ τι θα πει «ας τα παίζαν όλα για όλα»; Δεν τους αρέσει, eve, ούτε έχουν θυματοποιήσει εαυτούς όπως λες, αλλά πρέπει να ζήσουν!

Ναι αγαπητέ ας τα παίζαν όλα για όλα. Το λέω και θα το ξαναλέω. Είναι δύσκολο, έχει ρίσκο. Το ξέρω. Και δεν είναι για όλους. Δεν ξέρεις πως είναι να σε καίει κάτι τόσο πολύ που αν δεν το κάνεις να νομίζεις πως θα πεθάνεις? Να μην μπορείς να συμβιβαστείς με κάτι παρακάτω? Αφού μιλάμε για επαγγελματικά, να δώσω ένα πάράδειγμα. Από εμένα. Προτιμώ να κάνω δυο δουλειές, τι μια για να ζω και την άλλη από ψώνιο, μπας και μου κάτσει η καλή... παρά να κάνω την δουλειά που μου αρέσει και να συμβιβάζομαι. Ας χάσω τον ύπνο μου, τις εξόδους μου, να κοιμάμαι στο πάτωμα και να τρώω πατάτες για 3 μήνες... αλλά να αφήσω στον εαυτό μου το περιθώριο να κάνει κάποτε πράξη τα όνειρά του. Αυτά που τον καίνε. Εξάλλου τι να τα κάνεις τα λούσα όλου του κόσμου, τις εξόδους και τις λοιπές φιοριτούρες άμα δεν σε κάνουν ευτυχισμένο? Γιατί για ευτυχία μιλάω. Και η ευτυχία είναι θέμα πρωτεραιοτήτων. Το ξέρεις και εσύ και όλοι... άμα θέλεις κάτι πάρα πολύ, όλα τα άλλα μηδενίζονται μπρστά του. Και θα κάνεις τα αδύνατα δυνατά για να το αποκτήσεις. Ισχύει και στον έρωτα και παντού. Αλλά μιλάμε πάντα με κριτήριο να το θέλεις πολύ. ΠΑΡΑ πολύ. Πιο πολύ από τη βολή σου.

Περί ψυχής: Η ψυχή ναι είναι ικανή και αναγκαία συνθήκη. Πέρα από το προαναφερθέν ζήτημα με τους γονείς και τα τέκνα τους, θέλω να πω και κάτι άλλο. Κανείς ικανότατος άνθρωπος με όρεξη για δουλειά δεν έχει μείνει άνεργος. Σύμφωνοι, μπορεί να χρειαστεί σε μια περίοδο άμα δεν σου κάθεται αυτό που θέλεις, από ανάγκη, να γίνεις γκαρσόνι με τρεις και εξήντα, να πιάσεις ένα τιμόνι και να οδηγήσεις ένα ταξί. Δεν λέω ότι θα βρεις αυτό που θέλεις, όπως το θέλεις, όποτε το θέλεις. Λέω ότι τουλάχιστον δεν θα πεινάσεις. Και αν συνεχίσεις να προσπαθείς θα σου κάτσει κάποια γαμημένη στιγμή αυτό που γουστάρεις. But keep walking. Αυτό λέω.

Η φόρτιση της παρακάτω κουβέντας είναι λογική:
για μένα το να έχεις «ψυχή» ΕΚ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΟΥΣ είναι το μόνο εύκολο. Την πραγματική ψυχή όμως την έχουν αυτοί που ξεκινούν από το μηδέν, που δεν είχαν ποτέ πολλά χρήματα αλλά παρόλ΄ αυτά κατάφεραν να σπουδάσουν ενώ δούλευαν συγχρόνως...

Και εγώ μεγάλωσα σε μια οικογένεια, που σε μια φάση χρειάστηκε να κάνει πολλές στερήσεις για να μπορέσει να στέκεται σήμερα στα πόδια της. Όταν ήμουν μικρή πήγαινα σχολείο στο Π.Ψυχικό(στο δημόσιο αν και δεν μέναμε στην περιοχή όπως κατάλαβες) και αυτά που έβλεπα γύρω μου με έκαναν αρχικά να έχω τον ίδιο θυμό με εσένα. Με τον καιρό όμως έχω αλλάξει άποψη. Ναι υπάρχει αδικία. Ναι πολλά βλήτα πήγαν Αμερική και Αγγλία όταν με τους 50 δασκάλους κατάφεραν να βγάλουν το Λύκειο. Και δασκάλους είχαν, και χαρτιά πήραν.... αλλά τι τα θες? Πηγαίνουν σήμερα στη δουλειά του μπαμπά και παίρνουν ένα μισθό για να λένε πως εργάζονται. Αλλά αυτές οι περιπτώσεις δεν σου παίρνουν εσένα τη θέση καθώς δεν παράγουν έργο. Άρα μην αγχώνεσαι. Υπήρχαν μεν και παιδιά που καθόλου βλήτα δεν ήταν και μια χαρά σπουδές κάνανε και είμαι σίγουρη πως θα πάνε μπροστά σε ότι επιλέξουν να κάνουνε. Ναι είναι πιο εύκολο για αυτούς. Όμως και διαβάσαν και κουραστήκαν και δουλεύουν από το πρωί μέχρι το βράδυ. Αλλά τίποτα δεν χαρίζεται χωρίς κόπο. Μπορεί να είναι πιο εύκολη η αρχή αλλά χωρίς κόπο δεν γίνεται τίποτα. Τίποτα. Αλλά θα το ξαναπώ: σε χαλάει δεν σε χαλάει, 12 χρόνια εκεί είδα ότι ο άξιος άνθρωπος δεν χάνεται. Δυσκολεύεται αλλά δεν χάνεται.

Και για τα πανεπιστήμια του εξωτερικού μην εξάπτεσαι. Στις περισσότερες δουλειές(όχι στο ελέυθερο επάγγελμα) ένα επώνυμο πτυχίο σημαίνει ανώτερο μισθό αλλά η εμπειρία σημαίνει ακόμη ανώτερο μισθό. Επίσης, επειδή εγώ σπούδασα και σε ελληνικό και σε πανεπιστήμιο του εξωτερικού(γηραιά αλβιώνα, ναι), να σε πληροφορήσω, ότι στην δική μου περίπτωση, τα ελληνικά πανεπιστήμια(σε προπτυχιακό τουλάχιστον επίπεδο) μπορεί να δίνουν λιγότερο εύρος γνώσεων, αλλά ότι δίνουν το δίνουν σε βάθος. Και σου μαθαίνουν το σημαντικότερο. Σε μαθαίνουν να σκέφτεσαι. Από μόνος σου. Από τη δική μου(και φίλων μου)μεταπτυχιακή εμπειρία κατέληξα στο ότι εκεί σου δίνουν μεγάλο εύρος γνώσεων, βάθος σχεδόν μηδενικό καικαλείσαι να εμβαθύνεις όταν και όπως σε φωτίσει ο μεγαλοδύναμος. Κατά συνέπεια αν δεν έχεις μάθει να "συλλογάσαι ελεύθερα", καλύτερα βράστα.

Αυτά...έχω αφήσει πολλά κενά το ξέρω. Περιγράφω μια προσωπική αντίληψη και δεν περιμένω να συμφωνήσουν και πολλοί μαζί μου. Αρκούδε sorry για τη λογοδιάρροια, αλλά τα θέματα που έχουν γεννηθεί είναι πολύπλοκα.

12/20/2004 12:42:00 π.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home

Τούτο το blog έχει μεταφερθεί στην διεύθυνση http://www.arkoudos.com/... Οσες καταχωρήσεις υπάρχουν εδώ, μπορείτε να τις βρείτε και εκεί, και καλύτερες!