Παρασκευή, Οκτωβρίου 15, 2004

Flip Coin

Ξεκίνησα να γράφω για τον έρωτα που έβλεπα γύρω μου...

...και ξαφνικά, ακούστηκαν άλλες φωνές:

Ο Νίκος, υποστηρίζει (σε comment) οτι:

Anotera opws o erwtas?
Erwtas ti ilithia leksi!
Yparxei arage?
Einai apokoumpi twn romantikon?
Einai to farmako mias aniatis asthenias?
Pezi alla tekmiriwmeni apantisi eina auti kata tin gnomi mou:
O erwtas einai mia emporiki sinalagi opou pernis kati kai dinis kati se antalagma.
Edw h magiki leksi einai to ANTALAGMA

και στο ξεκίνημα του blog του επιμένει, αλλά και ο araxtos, επίσης από τους καινούργιους, πιστεύει ότι:

[...] Προσωπικά πιστεύω ότι ο έρωτας είναι μια ανακάλυψη των γυναικών.
Από τότε που το σεξ έγινε αμαρτωλό, βρισιά, (άντε και...) οι γυναίκες ανακάλυψαν τον έρωτα για να καλύψουν τις "αμαρτίες τους".[...]
(όλο το post του εδώ)



Μήπως κάνω λάθος; Μήπως ο έρωτας πέθανε;

Ενδιαφέρον. Για πείτε, για πείτε...


Τούτο το blog έχει μεταφερθεί στην διεύθυνση http://www.arkoudos.com/... Δεν έχει νόημα να κάνετε comment εδώ, αντιθέτως, αναζητήστε το ίδιο Post στο καινούργιο site!

7 Comments:

Blogger Taflinel said...

Μέρος του Editorial της Athens Voice:
"Μάλλον έχουμε ξεχάσει ότι οι άνθρωποι κάνουν έρωτα γιατί τους αρέσει. Γιατί είναι το πιο όμορφο, συναρπαστικό, ηδονικό πράγμα που τους έχει τύχει. Έχουμε ξεχάσει ότι το σεξ είναι το καλύτερο, το μόνο παιχνίδι που έχει απομείνει στους ενήλικες για να παίζουν. Έχει γίνει μέσον. Έχει γίνει έπαθλο, απόδειξη επιτυχίας. Στην εποχή της ανασφάλειας έχει γίνει δευτερεύον, παρεπόμενο του αγώνα για ασφάλιση, σιγουριά, μονιμότητα. Το σεξ όμως είναι παιχνίδι. Δεν ταιριάζει με στόχους και επιδιώξεις. Έχει ρίσκο, δεν καταλήγει πουθενά, μόνο στην ευχαρίστηση. Ευχαρίστηση; Απαγορευμένη λέξη στην εποχή των στόχων. Το σεξ η νεοσυντηρητική σκηνή μας δεν το αγαπάει. Το φοβάται. Όπως όλα τα πράγματα που δεν έχουν απτή εξαργύρωση στο ταμείο. Τα λιγότερα προβλήματα, λέει η έρευνα, έχουν οι πριν τα 25 και οι μετά τα 45. Καθόλου τυχαία. Είναι οι πριν και οι μετά. Οι γυναίκες της ενδιάμεσης χώρας είναι αυτές που αντιμετωπίζουν κυρίως το θηριώδη "σκοπό", το καθήκον, την αποκατάσταση. Παιχνίδια θα σκέφτονται τώρα; Η επιθυμία πάει περίπατο μπροστά στο άγχος. Οι άντρες τα είχαν ήδη χάσει νωρίτερα. Έπρεπε να απαρνηθούν το φαλλοκρατικό τους εαυτό πρώτα, έπρεπε να προσαρμοστούν σε μια εποχή που η γοητεία τους ήταν συνώνυμη του τραπεζικού λογαριασμού έπειτα, και μόλις τα έκαναν όλα αυτά, διαπίστωσαν με τρόμο ότι έγιναν τρυφεροί πατέρες ίσως, καθησυχαστικοί σπόνσορες μπορεί, επιθυμητοί άντρες πάντως όχι. Έπρεπε να εφεύρουν και αυτοί με τη σειρά τους ξανά τη δικιά τους σεξουαλικότητα. Να είναι τρυφεροί, συναισθηματικοί, ρομαντικοί, ευαίσθητοι, αλλά να λένε συγχρόνως, μόλις βλέπουν μια γυναίκα που θέλουν, "γδύσου" με βραχνή φωνή. Άλλο άγχος. Άγχος συν άγχος, πανικός."

Συγγνώμη για το μέγεθος...
Καλημέρα...

10/15/2004 02:18:00 μ.μ.  
Blogger arkoudos said...

Θα ήθελα να αφήσω ασχολίαστη την άποψη για να μην εππηρεάσω και τους άλλους,

φυσικά δεν αναφέρομαι αποκλειστικά στον έρωτα ως σωματική επαφή, αλλά και ως συναίσθημα, παρόλα αυτά αυτό το σχόλιο είναι σημαντικό.

Ευχαριστώ για την συμμετοχή, καλωσήρθατε στην κουβέντα μας.

Καλημέρα.

ΥΓ: Χώρος; όλος δικός σας! :)

10/15/2004 02:26:00 μ.μ.  
Blogger Taflinel said...

Το πρόβλημα είναι ότι η μπάλα έχει πάρει και τη σαρκική και την ψυχική επαφή...
Ο έρωτας, παρόλ'αυτά, δύσκολα θα πεθάνει όσο υπάρχουν αυτά τα τυχερά άτομα που εξακολουθούν να τον βλέπουν με τη μορφή που του αρμόζει...
(Την πιστοποίηση ότι υπάρχουν τα άτομα αυτά την δίνω. Το πώς το καταφέρνουν δεν έχω καταφέρει να αποκρυπτογραφήσω ακόμα. Υποπτεύομαι ότι είναι νωρίς.)

10/15/2004 02:59:00 μ.μ.  
Blogger araxtos said...

Σε λίγο θα κρεμάσουμε τα καλτσάκια στο δέντρο και θα περιμένουμε τον Αγιο Βασίλη να μας τα γεμίσει.
Υπάρχει άραγε ΑηΒασίλης?
Αν ρωτήσουμε κανα 5χρονο θα μας πει ότι δεν υπάρχει (το 7χρονο θα μας βρίσει κι όλλας)
Αλλά τα Χριστούγεννα θα βάλει τα καλτσάκια!!
Πως γίνεται αυτό?
Ποιός δουλεύει ποιόν?
Λοιπόν ο 7χρονος μας δουλεύει όλους, σου λέει …."παραμύθι εσείς? παραμύθι και γω"!
Άσε που τον βολεύει κι όλλας .
Έτσι λοιπόν και στον "έρωτα"
Εγώ πέρνω τη θέση του 7χρονου, προς τις γυναίκες τώρα…"παραμύθι εσείς? παραμύθι και γω"!
Άσε που με βολεύει κι όλας!

araxtos kaltsakias

10/15/2004 03:09:00 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

iparxei mexri apodeiksews tou antithetou..Alla aftoi kompoi sto laimo,sto stomaxi (sta kordonia tou papoutsiou :P) otan pas na sinantiseis kapoion..afta ta eswterika gargalimata tin wra pou filas kapoion.Afto to tremoulo vre paidi mou,ti einai?an den einai erwtas tote ti einai?

10/15/2004 09:05:00 μ.μ.  
Blogger araxtos said...

...Λες ο 7χρονος να μην έχει τα ίδια τρέμουλα όταν
το πρωί των Χριστουγέννων (δεν κοιμήθηκε καθόλου τη νύχτα) ανοίγει τα δώρα που τούφερε ο ΑηΒασίλης??
Αυτό με τα κορδόνια πολύ πετυχημένο! Νομίζω πως είναι η απάντηση.

araxtos kai Light

10/16/2004 10:22:00 π.μ.  
Blogger occhiata said...

Βρε παιδιά μου (όχι δεν παίζω τη μαμά σας..απλή έκφραση!) για να "τον" συζητάμε τόσο πολύ... και υπάρχει και προφανώς μας λείπει...
Δεν ξέρω για εσάς..πάντως εμένα μου λείπει και δεν ντρέπομαι να το πω (να το γράψω.. πιο εύκολο) και δημοσίως!!

10/18/2004 07:06:00 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home

Τούτο το blog έχει μεταφερθεί στην διεύθυνση http://www.arkoudos.com/... Οσες καταχωρήσεις υπάρχουν εδώ, μπορείτε να τις βρείτε και εκεί, και καλύτερες!