Ετσι.

Ξύπνησα. Μάζεψα και έβαλα πλυντήριο (φτού! ξέχασα να βάλω σήμερα, φεύγοντας..). Μεσημεράκι. Πήγα στους δικούς μου για φαϊ. Λεμονάτο, νοστιμότατο. Κουβέντα, χαβαλές, επιστροφή.

Είδα το Eric the Vicking - το είχα πάρει μαζί με την "Βραδυνή". Χε, χε. Χε, χε, χε, χα.

Με πήρε ο ύπνος, ξύπνησα γύρω στις εξίμιση. Είδα (λίγο) Πανιώνιο, περίμενα.
Επτάμιση, ΑΕΚ - Ολυμπιακός από κρακαρισμένο κουτί. Έχασα την περιβόητη σκηνή (φτού). Τελείωσε. Μαλακία παιχνίδι. Κατέβηκα, πήρα αυγά, μπεϊκον, πιπεριές, τυρί (που 'σαι Βασίλη να δεις). Ταινία απο το DVDάδικο: Tais-toi.

Μαγείρεψα ομελέτα. Μμμμμ. Την έφαγα συνοδεία ταινίας. Βράδυ. Σκοτάδι. Βροχή. Αστραπές.

Θυμήθηκα.

Αναποδογύρισα τις φωτογραφίες, η μόνη φορά που είχα φωτογραφίες στο σπίτι - πολλά χρόνια μετά. Τις έκρυψα στο συρτάρι. Κεραυνοί.

Εβγαλα τις τηλεοράσεις από το ρεύμα. Ξεκίνησα να σκουπίζω - μιάμιση η ώρα το βράδυ. Αμίλητος. Μόνο εγώ ξέρω γιατί. Δύο. Ξάπλωσα - μόνος. Βιβλίο - οι τηλεοράσεις εκτός ρεύματος, παρότι αστραπες και κεραυνοί είχαν σταματήσει.

Σκοτάδι. Υπνος.


(*) Η απάντηση στο ερώτημα που δεν τέθηκε: "πως πέρασες την Κυριακή σου";