Τετάρτη, Ιουνίου 23, 2004

Ο άνθρωπος που γύρισε (απ') το junk food

Μου ήρθε με mail, είναι λίγο μεγάλο - αλλά το παραθέτω ολόκληρο.

Τα link και οι επισημάνσεις, δικές μου.

Η όλη ιστορία ξεκίνησε από μια σκηνή παρόμοια με την παραδοσιακή ελληνική σιέστα μετά τα πασχαλινά κρεατοφαγικά έκτροπα. Ο Morgan Spurlock έβλεπε τηλεόραση μετά το εορταστικό γεύμα των Ευχαριστιών, όπως οι περισσότεροι Αμερικανοί, απλωμένος στον καναπέ -με το παντελόνι ξεκούμπωτο και τη ζώνη λυμένη- όταν στις ειδήσεις εμφανίστηκαν τα δύο κορίτσια που έκαναν μήνυση στα Mc Donald's γιατί, όπως ισχυρίζονταν, το φαγητό τους τις έκανε χοντρές αλλά και άρρωστες. Μετά, στην οθόνη εμφανίστηκε ο εκπρόσωπος της αλυσίδας fast food, ισχυριζόμενος ότι το φαγητό της εταιρείας όχι μόνο δεν είναι ανθυγιεινό αλλά, αντιθέτως, είναι πραγματικά θρεπτικό. «Εκεί ήταν που άρχισα ν' ακούω καμπανάκια στο κεφάλι μου και μου ήρθε η μεγάλη ιδέα», είπε ο Spurlock που εκτός από ιδιοκτήτης εταιρείας παραγωγής είναι και σκηνοθέτης.

Η ιδέα ήταν απλή: Θα έτρωγε στα Mc Donald's κάθε μέρα όλα του τα γεύματα για τις επόμενες τριάντα μέρες και θα κατέγραφε τι θα γινόταν στην πορεία σ' ένα ντοκιμαντέρ.

Ενα χρόνο (ΣΗΜ: στην αναζήτησή μου βρήκα οτι κράτησε μόνο 30 ημέρες - μάλλον στο ελληνικό υπάρχει ως υπερβολή), χιλιάδες τηγανητές πατάτες και μύριες θερμίδες αργότερα, το ντοκιμαντέρ του με τίτλο «Super Size Me» κέρδισε το βραβείο καλύτερου ντοκιμαντέρ στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Sundance, κάνοντας πολλούς να μιλάνε για τον επόμενο Michael Moore. Ξεκινώντας το ντοκιμαντέρ αποφάσισε πως οτιδήποτε θα κατανάλωνε εκείνο το μήνα θα προερχόταν μέσα από τα Mc (ο ίδιος λέει πως δεν έφαγε ούτε καραμέλα που να μην έρχεται από τον οίκο του happy meal) ώστε να μην μπορούν να του πουν πως πάχυνε ή αρρώστησε από το νερό που ήπιε στο σπίτι. Συμπεριέλαβε στο ντοκιμαντέρ τις επισκέψεις του σε τρεις διαφορετικούς γιατρούς -που τον παρακολουθούσαν ανεξάρτητα μεταξύ τους- ώστε να μην μπορεί κανείς να επικαλεστεί ιατρικό λάθος.

Τι ακριβώς, όμως, συνέβη στον ίδιο; Στο φιλμ ξεκινά ως ένας υγιής τριαντατριάχρονος. Σταδιακά αρχίζει να νιώθει όλο και πιο κουρασμένος. Εχει όλο και περισσότερους πονοκεφάλους. Το συκώτι του αρχίζει να μαζεύει λίπος. Το ζάχαρό του ανεβαίνει ξαφνικά. Η χοληστερίνη του σπάει ρεκόρ. Παίρνει πολύ γρήγορα δώδεκα (ΣΗΜ: κιλά), με αποτέλεσμα ν' αρχίσει να νιώθει πόνους στα γόνατα και τη μέση.

Το χειρότερο είναι πως άρχισε να παρουσιάζει ένα είδος κατάθλιψης.

Μόλις έτρωγε άρχιζε να νιώθει υπέροχα, καθώς η ζάχαρη, το λίπος και η καφεΐνη κυλούσαν μέσα του. Μία μόλις ώρα μετά, όμως, ένιωθε τρομερή κατάπτωση. Αρχιζε να νιώθει ανησυχία, θυμό και θλίψη, παρουσιάζοντας ένα είδος συνδρόμου στέρησης στις τοξίνες, μέχρι να ξαναφάει και ο κύκλος να ξαναρχίσει από την αρχή.

Χρειάστηκε ο γιατρός και η γυναίκα του να του πουν πως πρέπει να σταματήσει για να μην αποκτήσει μόνιμες βλάβες.

Γιατί διάλεξε τα Mc Donald's; Οπως είπε και ο ίδιος, τα Mc Donald's είναι ένα σύμβολο, μια πολιτισμική εικόνα, κάτι που αντιπροσωπεύει τον αμερικανικό τρόπο ζωής και διατροφής όσο τίποτε άλλο στον κόσμο.

Μια επιχείρηση με πάνω από 30.000 υποκαταστήματα σε πάνω από 100 χώρες σε έξι ηπείρους, που ταΐζει περίπου 46 εκατομμύρια ανθρώπους κάθε εικοσιτετράωρο. Που εστιάζει την πολιτική μάρκετινγκ και επικοινωνίας της στα παιδιά ώστε να εκπαιδεύει γενιές καταναλωτών σ' έναν συγκεκριμένο τρόπο φαγητού. Μια επιχείρηση που, όπως λέει και ο ίδιος, θα μπορούσε μόνη της να αλλάξει τον τρόπο που τρεφόμαστε σ' όλο τον κόσμο, αφού οι μέθοδοι που ακολουθεί υιοθετούνται σχεδόν αυτόματα από όλες τις επιχειρήσεις γρήγορου φαγητού παγκοσμίως.

Και η απάντηση της εταιρείας; Δεν δέχτηκε να σχολιάσει την ταινία, αλλά τόνισε πως ο κατάλογός της περιλαμβάνει ποικίλες επιλογές, κάποιες πιο υγιεινές από τις υπόλοιπες, και είναι στην ευχέρεια του καταναλωτή να διαλέξει.

Μας συγχωρείτε, διακοπές.

Φέτος, μετά από πολλά χρόνια, δεν έχω την αίσθηση ότι ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ διακοπές.

Κάθε χρόνο, τέτοια εποχή, ήθελα σαν τρελός τις διακοπές μου - ήμουν είτε πολυ πιεσμένος, και ήταν καλή ευκαιρία να ξεφύγω, είτε πολύ κουρασμένος, και έψαχνα τρόπο να ξεκουραστώ. Είτε και τα δύο.

Σαν αποτέλεσμα αυτού του κλίματος, αποζητούσα διακοπές με τον μικρότερο βαθμό δυσκολίας: σε μέρη που είχα ήδη πάει, χωρίς να χρειάζεται να ανακαλύψω ή να εφεύρω κάτι καινούργιο.

Αντιθέτως φέτος, δεν έχω ανάγκη για ξεκούραση και διακοπές - καλώς να 'ρθούνε βέβαια, αλλά δεν είναι και απολύτως απαραίτητες. (Παραδόξως, αυτό το σκεπτικό δεν με οδηγεί σε διακοπές εξερεύνησης. Προτιμώ, για άλλη μία φορά, την ξεγνοιασιά της Πάρου, που την ξέρω και την επισκέπτομαι τόσα χρόνια. Ξέρω καλά βέβαια, ότι αυτό είναι και αναγκαστική επιλογή - θέλω να εξερευνήσω καινούργια μέρη, αλλά θέλω να το κάνω με μία κοπέλα στο πλαϊ μου, με έναν έρωτα στο μυαλό μου. Κάτι τέτοιο, τώρα, δεν φαίνεται να ισχύει.)

Σημαντικό ρόλο πάντως, πρεπει να παίζουν και οι αλλαγές στην ζωή μου τον τελευταίο χρόνο. Με κάποιον τρόπο, πρέπει να απελευθέρωσαν μία πίεση, που όσο και αν δεν το καταλάβαινα, φαίνεται οτι με επηρέαζε ψυχολογικά.

Change is good.

Τρίτη, Ιουνίου 22, 2004

σήPost για Αθηναίους (και όχι μόνο)

Μου σφυρίξανε πολύ ωραίο παιχνίδι... Παρότι δεν έχω αυτοκίνητο, το καταχάρηκα (και το μοιράζομαι μαζί σας). Δοκιμάστε λοιπόν, να παρκάρετε το αυτοκινητο σας..

Εγώ αν και άσχετος έχω σκορ 8'' και 54.54 βαθμούς... Για να σας δώ...

Σημείωση: το link δεν παίζει πιά. Αν το βρείτε πουθενά αλλού, μπείτε στον κόπο να μου το στείλετε. Ενα μεγάλο ευχαριστώ στον Γιάννη που μου το τόνισε, και σας γλύτωσε απο την αηδία με την οποία το αντικατέστησαν...


Σημείωση δύο: Άμεση ανταποκριση - δεν είσαστε κοινό εσείς, είσαστε φίλαθλοι: το παιχνίδι βρεθηκε! Δοκιμάστε λοιπόν, να παρκάρετε το αυτοκινητο σας..

Δευτέρα, Ιουνίου 21, 2004

Ενας μύθος γεννιέται

Οk, το παραδέχομαι: μ'αρέσουν αυτά που γράφει ο Πανούτσος [?]

Αγόραζα για πολύ καιρό το Βήμα, μόνο και μόνο επειδή έγραφε ο Πανούτσος. Με τον καιρό έμαθα να μου αρέσουνε και άλλοι - αλλά την στήλη του Αντώνη, δεν την έχασα ποτέ.

Η σχέση μας ήταν αγάπης-μίσους (κυρίως επειδή δεν μπορούσα να γράψω έτσι όπως έγραφε - διάολε, δεν μπορούσα καν να ΣΚΕΦΤΩ όπως έγραφε) - αλλά στην τηλεόραση... ε, λοιπόν στην τηλεόραση δεν τον χωνεύω τον Πανούτσο. Δεν με ενοχλεί, τον βλέπω, αλλά δεν θα κάτσω και μπροστά στο γυαλί με το πάθος που ξεφυλλίζω το Βήμα (ακόμα και τις μέρες που έχει και €0,30 παραπάνω - λόγω Οικονομικού Ταχυδρόμου).

Αντίθετα, ένας άλλος Αντώνης μου τράβηξε την προσοχή: ο Καρπετόπουλος. Ο τύπος είναι τόσο μάγκας που έκανε εκπομπή με την Αφροδίτη Σημίτη (που πολύ γουστάρουμε την Σημίτη) και μάλιστα αθλητική!

Διαβάστε τον: αρθρογραφεί στην Sportime. Μπορείτε να βρείτε την στήλη του στο διαδίκτυο: Sportime / The Carpet Show - ακόμα και αν δεν ασχολείστε με ποδόσφαιρο, ή αθλητισμό γενικότερα, κάντε μία δοκιμή - αυτός ο τύπος έχει όλα τα φόντα να γίνει ο νέος μου μύθος.

Υ.Γ. Και βέβαια την γουστάρουμε την Αφροδίτη Σημίτη. Έχουμε περίεργα γούστα ως γενιά - και την Σημίτη θέλουμε, και την Ζούνη. Δεν είναι θέμα ηλικίας, είναι θέμα φωνής. Ο δρόμος για την καρδιά μας, περνάει φαίνεται, από τους ακουστικούς μας πόρους...

Πέμπτη, Ιουνίου 17, 2004

Marketing Lessons for women

Εισαι σε ενα παρτυ και βλεπεις εναν ωραιο αντρα.
Τον πλησιαζεις και του λες "Ειμαι καταπληκτικη στο κρεβατι."

- Αυτό λεγεται Direct Marketing.




Εισαι σε ένα παρτυ με παρεα και βλεπεις έναν ωραιο αντρα.
Μια φιλη απ'την παρεα σου τον πλησιαζει, δειχνει εσενα, και
του λεει:
"Είναι καταπληκτικη στο κρεβατι."

- Αυτό λεγεται διαφήμιση.



Εισαι σε ενα παρτυ και βλεπεις εναν ωραιο αντρα.
Το πλησιαζεις και παιρνεις τον αριθμο του τηλεφωνου του.
Την επομενη μερα τον παιρνεις τηλεφωνο και του λες
«Γεια, ειμαι καταπληκτικη στο κρεβατι.»

- Αυτό λεγεται Telemarketing.



Εισαι σε ένα παρτυ και βλεπεις έναν ωραιο αντρα.
Σηκωνεσαι, ισωνεις το φορεμα σου. Τον πλησιαζεις και του
κερνας ένα ποτο.
Του λες «Μπορω;» και του ισιωνεις τη γραβατα
ενώ ακουμπας απαλα πανω στο μπρατσο του, και του λες
«Α, επισης ειμαι καταπληκτικη στο κρεβατι.»

- Αυτό λεγεται δημοσιες σχεσεις.



Εισαι σε ένα παρτυ και βλεπεις έναν ωραιο αντρα.
Σε πλησιαζει αυτός και σου λεει «Εμαθα πως εισαι καταπληκτικη
στο κρεβατι.»

- Αυτό λεγεται αναγνωριση προιοντος.



Εισαι σε ένα παρτυ και βλεπεις έναν ωραιο αντρα.
Τον πλησιαζεις και τον πειθεις να παρει την φιλη σου σπιτι του.


- Αυτό λεγεται πωληση προιοντος.
---------------------------------------------------------

Αυτός όμως δεν είναι ευχαριστημενος με την αποδοση της φιλης
σου,
και ετσι σε παιρνει τηλεφωνο.

- Αυτό λεγεται After Sales Suport.



Πας σε ένα παρτυ, και στον δρομο διαπιστωνεις πως
μεσα σε όλα αυτά τα σπιτια που περνας μπορει να υπαρχουν
ωραιοι αντρες.
Σκαρφαλωνεις πανω σε ένα απ'τα σπιτια που βρισκονται
ακριβως στο κετρο της γειτονιας, και ξελαρυγγιαζεσαι
φωναζοντας
«Ειμαι καταπληκτικη στο κρεβατι!»

- Αυτό λεγεται Spam. (Ενοχλητικη Αλληλογραφια)










Τετάρτη, Ιουνίου 16, 2004

Φοβάμαι τα χειρότερα...

Το διαβάζω στα ΝΕΑ, και ανατριχιάζω: "Στήνουν Ολυμπιακό γκέτο" είναι ο τίτλος του άρθρου, και φοβάμαι οτι μπαίνει στην ίδια κατηγορία με τα αδέσποτα, και τα υπόλοιπα "Ολυμπιακά Έργα"...

Μου θυμίζει αυτούς που σκουπίζουν, και τα φυλάνε κάτω από το χαλάκι. Αν δεν κάνουμε κάτι ως κράτος για να μην υπάρχουν ναρκομανείς, άστεγοι, παράνομοι μετανάστες - δεν τρέχει τίποτα: αρκεί να τους βάλουμε φυλακή(!) για κανένα μήνα, όταν θα έχουμε μουσαφίριδες.

Μετά... μετά τι; Μετά βλέπουμε.

Το μετρό και η καλύτερη διαμόρφωση (όπου έγινε αυτό) των δρόμων ειναι ΟΛΥΜΠΙΑΚΑ ΕΡΓΑ που μείνανε. Είναι κοινώς αποδεκτά τα προβλήματα που δημιούργησαν, καθώς όλοι καταλαβαίνουν οτι θα μείνουν και μετά τους αγώνες. Είναι άραγε ποιό εύκολο να φτιάχνεις ένα μετρό, από το να φτιάξεις έναν ξενώνα για αστέγους ή μία ξεκάθαρη μεταναστευτική πολιτική που να δίνει δυνατότητες σε οικονομικούς μετανάστες; Και αν πράγματι είναι (που έτσι φαίνεται) ως τι κοινωνία μας παρουσιάζει; Πως χαρακτηρίζουμε μία κοινωνία που επιλέγει να φτιάξει μία φυλακή αντι για έναν ξενώνα αστέγων;

Η θέση μου: οι άστεγοι, οι ναρκομανείς και οι οικονομικοί μετανάστες ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ, παράνομο είναι να αντιμετωπίζονται ως τέτοιοι. Είναι καθήκον της κοινωνίας, να τους εντάξει στα προγράμματα είτε απεξάρτησης (αν οι ίδιοι το επιθυμούν) είτε να τους φιλοξενήσει (αν οι ίδιοι το επιθυμούν) είτε να τους νομιμοποιήσει.

Με αυτή την νοοτροπία πάντως, φοβάμαι τα χειρότερα...

Παππού, κοίτα την αρκούδα...

Ένας παππούς 80 χρονών πάει στο γιατρό για γενικό τσεκάπ, και ο γιατρός τον ρωτάει:

- Πώς αισθάνεστε;

- Ποτέ δεν ένοιωσα καλύτερα! Είμαι παντρεμένος με μια 25χρονη ξανθιά θεά, με την οποία περνάω θαυμάσια, και μάλιστα είναι και έγκυος! Μου ετοιμάζει παιδί!

Ο ιατρός αφού τον κοιτάει για λίγα δευτερόλεπτα σκεπτικός, του λέει:

- Να σας πω μια ιστορία... Ήταν ένας φίλος μου κυνηγός, ο οποίος καθώς έφευγε από το σπίτι του, αντί να πάρει το όπλο του, πήρε την ομπρέλα. Αφού περπατούσε για κάμποση ώρα στο δάσος, είδε μπροστά του ξαφνικά μια τεράστια αρκούδα. Σηκώνει λοιπόν την ομπρέλα του και κάνει να πυροβολήσει, αλλά ΦΡΑΠ! ανοίγει η ομπρέλα. Παρόλα αυτά η αρκούδα έπεσε κάτω νεκρή, τέζα!

- Αποκλείεται! φωνάζει ο παππούς, κάποιος άλλος την πυροβόλησε!

- Και εγώ βασικά εκεί το πήγαινα... του λέει και ο γιατρός

Τρίτη, Ιουνίου 15, 2004

«Θα σας αφηγηθώ τη βαρβαρότητα...»

Δεν το κάνω λόγω του nickname μου, έτσι και αλλιώς αγαπάω τα ζώα.

(το παίρνω πίσω: δεν τα αγαπάω, τα σέβομαι)

Από το Startpoint.gr (ένα εξαιρετικό site του Γιάννη Γούτη) βρήκα αυτό το link για την εφημερίδα TA NEA - από τις λίγες που βάζουν όλο το υλικό της προηγούμενης ημέρας σε δικτυακό αρχείο:

http://ta-nea.dolnet.gr/neaweb/nta_nea.print_unique?e=A&f=17570&m=N60&aa=1

Πιστεύω οτι εκτός από τα τσίρκα, η ίδια αντιμετώπιση προς τα ζώα αφορά και τους ζωολογικούς κήπους.

Τετάρτη, Ιουνίου 09, 2004

Ξουτ, παλιόμυγα...



(Μπορείτε να το πείτε και με νάζι...)

Τρίτη, Ιουνίου 08, 2004

Αντισταθείτε!

Αντισταθείτε σε όσα σας εκνευρίζουν, σας προσβάλουν, σας καταπιέζουν, σας υποδουλώνουν.

Μιλήστε, διαμαρτυρηθείτε, οργανώστε, γκρινιάξτε.

Στους βουλευτές σας, στους αστυνομικούς, στον πωλητή, στο κράτος, στον υπάλληλο.

Μην υποκείψετε, αλλά οδηγήστε σε διάλογο. Μην ξεχάσετε, αλλά μην αφήνετε να ξεχάσουν. Με επίπεδο, αλλά και με υπομονή.

Η αξιοπρέπειά σας, είναι διεκδικήσιμη: αν νιώθετε οτι την χάνετε, ανακτήστε την.


Ο κύριος στην φωτογραφία θεωθεί οτι αδικείται από την Aplha Bank. Πριν γελάσετε, αν σας βγει αυθόρμητα, σκεφθείτε πόσο αδικημένος πρέπει να νιώθει, για να αντιδρά με αυτόν τον τρόπο. Σκεφθείτε αν αδικηθήκατε και εσείς τόσο πολύ κάποια στιγμή. Προσωπικά, θαυμάζω την σιωπηλή αντίδρασή του και δημοσιεύω την φωτό με την άδειά του.

Δευτέρα, Ιουνίου 07, 2004

Περι ομορφιάς...

Μια κουβέντα που είχα προχθές, με έβαλε σε σκέψεις, σκέψεις που λέω να τις μοιραστώ...

Το θέμα ήταν αν υπάρχουν "όμορφοι/ες και άσχημοι/ες" - και αν υπάρχουν, αν θα γνωρίσουν τον έρωτα και την αγάπη.

Η θέση μου είναι αυτή: Δεν υπάρχουν όμορφοι και άσχημοι, ή καλύτερα ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΣΧΗΜΟΙ. Αντικειμενικά, η κάθε εποχή έχει τους δικούς της κανόνες ομορφιάς, το αναγνωρίζω. Ομως δεν αρέσουν όλοι σε όλους, είναι μία καθαρά υποκειμενική διαδικασία. Είναι μεγάλη αδικία να κοιταζόμαστε στον καθρέφτη και να λέμε "τι άσχημος που είμαι, δε θα με αγαπήσει κανείς". Είναι αδικία όχι μόνο σε εμάς, αλλά κυρίως σε αυτούς ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΑΠΑΝΕ.

Sorry, αλλά οι ποιό μεγάλοι έρωτες τις ζωης μου, κοπέλες που αγάπησα με όλη μου την καρδιά, δεν ήταν Κλόντιες Σίφερ. Και θα στεναχωριόμουν έαν μάθαινα οτι στεναχωριόντουσαν για την εμφάνισή τους - γιατί δεν τις αγάπησα γι'αυτό.

Η εμφάνιση είναι η τροφή της χημείας, που με την σειρά της είναι υπεύθυνη για δυσκολίες αναπνοής, τρεμάμενα πόδια, αδυναμία σωστής έκφρασης λόγου (όλα αυτά που με συντομία τα αναφέρουμε ως "έρωτα"). Αλλά για μένα ΔΕΝ ΥΠΟΚΥΠΤΕΙ ΣΕ ΚΑΝΟΝΕΣ.

Δεν ερωτεύτηκα ποτέ την Σάντρα Μπούλοκ για παράδειγμα - ούτε κανείς άλλος, από όσους ξέρω. Η ομορφιά της είναι ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΗ, υπάρχουν σοβαροί άνθρωποι που η εμφάνισή της τους εκνευρίζει.

Αυτό που παραδέχομαι(*), είναι η πιθανότητες. Οταν είσαι όμορφος/η έχεις περισσότερες πιθανότητες να γνωρίσεις κόσμο. Αλλά, συγνώμη, αρνούμαι να κάτσω στον καθρέφτη, και να στεναχωρηθώ για τις πιθανότητές μου. Προτιμώ να διαθέσω την ενέργειά μου ωστε οι -ίσως λιγότερες- επιλογές μου να αξίζουν περισσότερο...

(*) Εχω πάντως προσωπικά μιλήσει με υπέροχες κοπέλες, που μου εκμυστηρεύτηκαν οτι τις όμορφες γυναίκες, τις πλησιάζουν ποιό δύσκολα οι άντρες.

Κυριακή, Ιουνίου 06, 2004

Οι δήμαρχοι της Ευρωπης

Σε μία εβδομάδα έχουμε ευρωεκλογές, το πήρατε χαμπάρι; Πολλοί πιστεύουν οτι το κέντρο αποφάσεων είναι η Ευρώπη, και έχουμε την δυνατότητα να εκλέξουμε τους εκπροσώπους μας. Πρόσεξα όμως, οτι, όσο ποιό μακρυά είναι ο εκπρόσωπός μας, τόσο μειώνεται το ενδιαφέρον μας.... Ή αλλιώς, περισσότερο νοιαζόμαστε για τον Δήμαρχο ή τον Κοινοτάρχη μας, παρά για τον Ευρωβουλευτή μας.

Αλλά, η δύναμη της ψήφου είναι, και στις δύο περιπτώσεις, το ίδιο σημαντική. Γιατί η δύναμή της αφορά όχι τον ρόλο, αλλά αυτή καθεαυτή την δυνατότητα να αποφασίζει ο ψηφοφόρος.

Ασχοληθείτε λίγο - διαβάστε τα βιογραφικά των υποψηφίων, τις θέσεις των κομμάτων που εκπροσωπούν, σχολιάστε, αναμιχθείτε. Το αποτέλεσμα θα είναι να ψηφίσετε ΕΣΕΙΣ, και όχι αυτή η καραμέλα που λέγεται γκάλοπ.

Σκεφθείτε: είναι οι μεγαλύτερες εκλογές στον κόσμο. Αφορούν 450.000.000 πολίτες, την μεγαλύτερη κοινότητα ανθρώπων ποτέ.

Μην τους αφήνετε να ψηφίσουν για σας.

Σάββατο, Ιουνίου 05, 2004

Σπίλμπεργκ, κάνε στην άκρη

Κάνοντας βόλτα στο δίκτυο βρήκα ένα site με το οποίο φτιάχνεις την δική σου ταινία, σε flash. Υστερα, το στέλνεις στους φίλους σου.

ΟΚ.

Μετά από 5 λεπτά απραξίας, τρομοκρατημένος απομακρύνθηκα βλέποντας οτι δεν είχα τίποτα σπουδαίο να πω.

Καλά, αυτό δεν είναι ακριβώς αλήθεια. Απλώς δεν είχα κάτι ΣΠΟΥΔΑΙΟ να πω. Δεν βαριέσαι, μπορεί εσείς να τα πάτε καλύτερα - απλώς στειλτε μου ότι φτιαξατε. Για να ζηλέψω, ή να πάρω καμία ιδέα.

Τετάρτη, Ιουνίου 02, 2004

Χρήσιμη διαφήμιση

Συνάντησα αυτή την υπέροχη ιδέα και την μοιράζομαι μαζί σας:

Στην διεύθυνση www.thehungersite.com θα βρεθείτε σε μία ιστοσελίδα οπου για κάθε διαφήμιση που βλέπετε, ο διαφημιζόμενος είναι υποχρεωμένος να δώσει ένα ποσό σε μη-κερδοσκοπική οργάνωση.

Μπορείτε να το επισκεφθείτε μία φορά την ημέρα, και θα δίνετε με τις επισκέψεις και τα κλικ σας, ένα ποσό για διάφορους φιλανθρωπικούς σκοπούς.

Είναι οι ποιό ευχάριστες διαφημίσεις που έπεσα ποτέ - επισκεφθείτε το καθημερινα.

Τρίτη, Ιουνίου 01, 2004

Don't Let Me Get Me - Pink


Don't Let Me Get Me
Pink


Never win first place, I don't support the team
I can't take direction, and my socks are never
clean
Teachers dated me, my parents hated me
I was always in a fight cuz I can't do nothin'
right

Everyday I fight a war against the mirror
I can't take the person starin' back at me
I'm a hazard to myself

Don't let me get me
I'm my own worst enemy
Its bad when you annoy yourself
So irritating
Don't wanna be my friend no more
I wanna be somebody else

I wanna be somebody else, yeah

LA told me, "You'll be a pop star,
All you have to change is everything you are."
Tired of being compared to damn Britney Spears
She's so pretty, that just ain't me

Doctor, doctor won't you please prescribe
somethin
A day in the life of someone else?
Cuz I'm a hazard to myself

Don't let me get me
I'm my own worst enemy
Its bad when you annoy yourself
So irritating
Don't wanna be my friend no more
I wanna be somebody else

Don't let me get me
I'm my own worst enemy
Its bad when you annoy yourself
So irritating
Don't wanna be my friend no more
I wanna be somebody else

Doctor, doctor won't you please prescribe
somethin
A day in the life of someone else?
Don't let me get me

Don't let me get me
I'm my own worst enemy
Its bad when you annoy yourself
So irritating
Don't wanna be my friend no more
I wanna be somebody else

Σε ένα μέρος που το λένε παράδεισο

Για τρεις μέρες ήμουν στον παράδεισο. Πήλειο, Βόλος, Χάνια, Μυλοπόταμος...

Ξεφεύγεις, καθαρίζεις το μυαλό, και επιστρέφοντας με μόνες αποσκευές τις αναμνήσεις σου. Η συμβουλή μου προς τους ...νεότερους;

Όταν σου πουν "πάμε να φύγουμε", να πηγαίνεις.


Η φωτό είναι από την παραλία του Βόλου

Τούτο το blog έχει μεταφερθεί στην διεύθυνση http://www.arkoudos.com/... Οσες καταχωρήσεις υπάρχουν εδώ, μπορείτε να τις βρείτε και εκεί, και καλύτερες!